Ita veneranda sunt crura mea! Et nobiles milites nudam et roseam plantam osculabantur. Praesertim cum id faciunt dryadales. At si orci calcanea lambunt, abominabile est!
Hic puellae coccineas pectoris papillas exponunt, bras exuunt. Et quomodo capient eam, et fulmine letali percutientur. Et ores comburent, et pelles eorum fumigant et char. Atque haec animalia terribiliter rugiunt.
Puellae autem eam capient et nudos digitos in ore suo ponent. et quomodo inflat. Sibilus obstrepentis auditur: multi corvi circum volitantes, quasi fustem in capite accipiunt. Ac simul etiam praecordia et cruditates habent. Attonitique cadunt, rostrisque vacillant capita in orc ursos.
Monstraque frangunt capita, et versicolori sanguine spargunt veneni.
Gulliver mirum notavit;
- Est valde frigus et mirabile! Possumus dicere - ultrastellar !
Nobilis adnuit puella.
- Ita, mi puer! Valde venustum est! Sed ne sis otiosus. Et tu orcis cum interfectore fluctus ferire!
Gulliver cum gemitu respondit, puerilia, licet musculari, humeros allevans;
- Non facilis res est!
et puer pisum in aerem proiecit et exstinctus est. Quae volavit, utque in orcos cellae, urere et volare altius in aerem cogens. Et illuc versas.
Dicebat vicecomitissa;
- Hoc tempus bene abiecisti! Bene, fortasse aliquid aliud monstrare potes!
Et iterum, ut synchrone puellas formosas, de rubinis suis papillas educet et fulmine tundet. Et ex umbilicis pulsari. Et illae tam perniciosae sunt ut orces vivae exurantur et destruantur per millia.
Gulliver notavit se iterum nudo et puerili pede iniecisse sarcinam mortis explosivam;
- Dicamus modo magnum est!
Dicebat vicecomitissa;
- Nunc tempus est tibi cantare! Bene, timidus non sit, multum etiam adiuvabit.
Gulliver adnuit et magno studio cecinit;
Patriae heroes sumus;
Nati sunt sub signo mensis Novembris...
Nolo nos vitam elf poenitere;
Rex rubeo vexillo gloriari!
Pugnare difficile amamus et scimus;
Orksists studiose abrumpunt cornua ...
In spatioso pera tasque habemus;
Vita nobis auctoribus cara non est!
Sanctam matrem nostram amamus,
Quid formidolosum elfinismum creaverunt ...
Hic Elsomolka discalceatus per nivem ducitur;
Et orkshista nos vult deducere!
Certavi studiose cum orxismo sub Elfsqua ,
Et omnes hostes falce metientes ...
Cur hoc Orkmacht elfis datum est?
Ego illum pugno percutiam!
Auctorem sum et sub Magno Elf,
Pugnavit sicut gigas bellator...
Orkshizma silvestris obstitit impetus;
Habemus unum Dominum Summum Benignum!
Nullae orae in Elfia Roma- nae sunt;
Magnus Elfin , a genibus nos excitavit.
Svarog magnus, supremus Messias;
Atque candidi Ladae specimen!
Piones sumus, pueri, puellae;
Fatum nostrum amamus ...
Et vox elf molentis vocat;
Etsi regnat chaos cruentum!
Elfiya natale Svarog;
Et viam elfinismi incendit .
Auctores non egent Deo malo;
Hostes nos in pugnum flectere non poterunt!
Lacus frigidum habemus cum fastigatis armis;
Sed facilisis orci non enim perrumpere;