Parencaj kaf identaj sonoj situas je racia, ne chiam egala, distanco. De tie devenas la termino «sonritmo». Parencaj kaj identaj sonoj povas esti apartaj au en formo de kombinajhoj, en rekta au inversa ordo. Ekz.: "portas-frotas-dormas, ridas-tiras, verda-tero".
Kaj jen kelkaj ekzemploj el la tradukoj:
"spegulo sen indulg'…
"inside jam vizitas"
"aplombon plu ne uzi"
"Ursulon karan traktas li karese"
"Sed Shtonon stultan trompis la destin'»
"Tre lerta estis frap', kranio plene krevis"
En poeziaj verkoj la muzika strukturo ludas sufiche gravan rolon. Akcenta ritmo kaj rimoj estas artibutoj facile kompreneblaj; la sonritmo ne estas tiom evidenta, oni pli sentas, ol komprenas ghin. Parencaj sonoj, je diversa distanco, plifaciligas prononcon kaj audon de la poezia teksto. La sonkombinoj en poeziaj verkoj pli potence efikas al ni per sia organizita strtikturo.
La sonritmo ne estas strikie regula, sed aspektas tute Hhera. Ne ekzistas konstantaj leghoj por sonritmo. Elekto de h sonritmo en chiu aparta okazo estas farata lau la poezia kaj muzika sento de la tradukanto. Kompreneble, pro la diverseco de lingvoj, la sonritmo de la originalo kaj de la tradukajho ne koincidas lau loko kaj formo. Pro la sama kauzo ne estas ghuste atribui al apartaj sonoj iun simbolan signifon. La sonritmo ne estas dogmo au ilo memcela; ghi estas nur rimedo, kiu apud aliaj poeziaj formojh helpas pli profunde kaj pli emocie percepti poezian verkon. La esperanta traduko de la Krilovaj fabloj proksimigas la legantojn al unu el la plej gravaj trezoroj de la tutmonda literaturo. Krom tiu ghenerala celo la tradukinto havas apartan celon — influi al la plua progreso de nia lingva kulturo. Mi intencis per la traduko plenumi praktike la jenajn taskojn: