Κεφάλαιον 14
1 Ακολουθείτε την αγάπη· και ζητάτε με ζήλο τα πνευματικά χαρίσματα, περισσότερο όμως το να προφητεύετε. 2 Επειδή, αυτός που μιλάει με γλώσσα, δεν μιλάει σε ανθρώπους, αλλά στον Θεό· επειδή, κανένας δεν τον ακούει, αλλά με το πνεύμα του μιλάει μυστήρια· 3 εκείνος, όμως, που προφητεύει, μιλάει στους ανθρώπους για οικοδομή και προτροπή και παρηγοριά. 4 Αυτός που μιλάει με γλώσσα, οικοδομεί τον εαυτό του· ενώ αυτός που προφητεύει, οικοδομεί την εκκλησία. 5 Θέλω, μάλιστα, όλοι να μιλάτε γλώσσες, περισσότερο όμως να προφητεύετε· επειδή, αυτός που προφητεύει είναι μεγαλύτερος παρά αυτός που μιλάει με γλώσσες, εκτός αν διερμηνεύει, για να πάρει οικοδομή η εκκλησία. 6 Και τώρα, αδελφοί, αν έρθω σε σας μιλώντας με γλώσσες, τι θα σας ωφελήσω, αν δεν σας μιλήσω ή με αποκάλυψη ή με γνώση ή με προφητεία ή με διδασκαλία; 7 Και τα άψυχα, όταν δίνουν φωνή, είτε αυλός είτε κιθάρα, αν δεν δώσουν ξεχωρισμένους τούς ήχους, πώς θα γνωριστεί αυτό που παίζεται με τον αυλό ή με την κιθάρα; 8 Επειδή, αν η σάλπιγγα δώσει ασαφή φωνή, ποιος θα ετοιμαστεί για πόλεμο; 9 Έτσι κι εσείς, αν διαμέσου τής γλώσσας δεν δώσετε μια ευκατάληπτη φωνή, πώς θα γνωριστεί αυτό που λέγεται; Επειδή, θα μιλάτε στον αέρα. 10 Υπάρχουν, ας πούμε, τόσα πολλά είδη γλωσσών μέσα στον κόσμο, και κανένα απ' αυτά δεν είναι χωρίς σημασία. 11 Αν, λοιπόν, δεν γνωρίσω τη σημασία τής φωνής, θα είμαι βάρβαρος σ' αυτόν που μιλάει, και εκείνος που μιλάει, βάρβαρος σε μένα. 12 Έτσι κι εσείς, επειδή είστε ζηλωτές πνευματικών χαρισμάτων, ζητάτε να περισσεύετε σ' αυτά για την οικοδομή τής εκκλησίας. 13 Γι' αυτό, αυτός που μιλάει με γλώσσα, ας προσεύχεται για να γίνει ικανός να διερμηνεύει. 14 Επειδή, αν προσεύχομαι με γλώσσα, το πνεύμα μου προσεύχεται, αλλά ο νους μου μένει ακαρποφόρητος. 15 Τι πρέπει, λοιπόν; Θα προσευχηθώ με το πνεύμα, θα προσευχηθώ όμως και με τον νου· θα ψάλλω με το πνεύμα, θα ψάλλω όμως και με τον νου. 16 Επειδή, αν δοξολογήσεις με το πνεύμα, εκείνος που έχει την τάξη τού ιδιώτη, πώς θα πει το Αμήν στην ευχαριστία σου, μη ξέροντας τι λες; 17 Επειδή, εσύ μεν καλώς ευχαριστείς, ο άλλος όμως δεν οικοδομείται. 18 Ευχαριστώ τον Θεό μου ότι, μιλάω περισσότερες γλώσσες από όλους εσάς· 19 όμως, μέσα στην εκκλησία προτιμώ να μιλήσω πέντε λόγια με τον νου μου, για να κατηχήσω και άλλους, παρά μύρια λόγια με γλώσσα. 20 Αδελφοί, μη γίνεστε παιδιά στο μυαλό· αλλά, γίνεστε νήπια μεν στην κακία, τέλειοι όμως στο μυαλό. 21 Μέσα στον νόμο είναι γραμμένο: «Ότι με ετερόγλωσσους, και με ξένα χείλη θα μιλήσω σε τούτο τον λαό· αλλά, ούτε έτσι θα με εισακούσουν», λέει ο Κύριος. 22 Ώστε, οι γλώσσες είναι για σημείο, όχι προς αυτούς που πιστεύουν, αλλά προς τους απίστους· ενώ η προφητεία είναι όχι προς τους απίστους, αλλά προς αυτούς που πιστεύουν. 23 Αν, λοιπόν, ολόκληρη η εκκλησία συναθροιστεί στον ίδιο τόπο, και όλοι μιλάνε με γλώσσες, και μπουν μέσα ιδιώτες ή άπιστοι, δεν θα πουν ότι είστε παράφρονες; 24 Αλλά, αν όλοι προφητεύουν, και μπει μέσα κάποιος άπιστος ή ιδιώτης, ελέγχεται από όλους, ανακρίνεται από όλους· 25 και έτσι, τα κρυφά τής καρδιάς του γίνονται φανερά· και έτσι, αφού πέσει με το πρόσωπό του προς τα κάτω, θα προσκυνήσει τον Θεό, διακηρύττοντας ότι ο Θεός είναι πραγματικά ανάμεσά σας.
26 Τι πρέπει, λοιπόν, αδελφοί; Όταν συνέρχεστε, κάθε ένας από σας έχει ψαλμό, έχει διδασκαλία, έχει γλώσσα, έχει αποκάλυψη, έχει ερμηνεία· όλα ας γίνονται για οικοδομή· 27 αν κάποιος μιλάει με γλώσσα, ας κάνουν τούτο ανά δύο ή το περισσότερο ανά τρεις, και διαδοχικά· και ένας ας διερμηνεύει· 28 αλλά, αν δεν υπάρχει διερμηνευτής, ας σιωπά μέσα στην εκκλησία· και ας μιλάει στον εαυτό του και στον Θεό. 29 Οι προφήτες, όμως, ας μιλάνε ανά δύο ή τρεις, και οι άλλοι ας διακρίνουν. 30 Και αν έρθει αποκάλυψη σε άλλον, ο οποίος κάθεται, ο πρώτος ας σιωπά. 31 Επειδή, μπορείτε όλοι να προφητεύετε, ο ένας ύστερα από τον άλλον, για να μαθαίνουν όλοι, και όλοι να παρηγορούνται. 32 Τα δε πνεύματα των προφητών υποτάσσονται στους προφήτες· 33 επειδή, ο Θεός δεν είναι Θεός ακαταστασίας, αλλά ειρήνης, όπως σε όλες τις εκκλησίες των αγίων. 34 Οι γυναίκες σας ας σιωπούν μέσα στις εκκλησίες· επειδή, δεν είναι επιτρεπτό σ' αυτές να μιλάνε, αλλά να υποτάσσονται, όπως λέει και ο νόμος. 35 Αλλά, αν θέλουν να μάθουν κάτι, ας ρωτούν τούς άνδρες τους στο σπίτι· επειδή, είναι αισχρό σε γυναίκες να μιλάνε μέσα σε εκκλησία. 36 Μήπως από σας βγήκε ο λόγος τού Θεού ή σε μόνους εσάς έφτασε; 37 Αν κάποιος νομίζει ότι είναι προφήτης ή πνευματικός, ας μάθει εκείνα που σας γράφω, ότι είναι εντολές τού Κυρίου· 38 αλλά, αν κάποιος αγνοεί, ας αγνοεί. 39 Ώστε, αδελφοί, ζητάτε με ζήλο το να προφητεύετε, και το να μιλάνε με γλώσσες μη το εμποδίζετε. 40 Όλα ας γίνονται με ευσχημοσύνη και με τάξη.
Κεφάλαιον 15
1 ΣΑΣ φανερώνω δε, αδελφοί, το ευαγγέλιο, που σας κήρυξα, το οποίο και παραλάβατε, στο οποίο και στέκεστε· 2 διαμέσου τού οποίου και σώζεστε, με ποιον τρόπο σας το κήρυξα, αν το τηρείτε· εκτός αν πιστέψατε μάταια. 3 Επειδή, εν πρώτοις, σας παρέδωσα εκείνο, το οποίο και παρέλαβα, ότι ο Χριστός πέθανε εξαιτίας των αμαρτιών μας σύμφωνα με τις γραφές· 4 και ότι θάφτηκε, και ότι την τρίτη ημέρα αναστήθηκε, σύμφωνα με τις γραφές· 5 και ότι φάνηκε στον Κηφά, έπειτα στους δώδεκα· 6 ύστερα απ' αυτά φάνηκε σε 500 και περισσότερους αδελφούς, μονομιάς, από τους οποίους οι περισσότεροι παραμένουν στη ζωή μέχρι τώρα, μερικοί όμως και κοιμήθηκαν· 7 έπειτα, φάνηκε στον Ιάκωβο, ύστερα σε όλους τούς αποστόλους· 8 και τελευταίον απ' όλους, φάνηκε και σε μένα, σαν σε έκτρωμα. 9 Επειδή, εγώ είμαι ο ελάχιστος από τους αποστόλους· ο οποίος δεν είμαι άξιος να ονομάζομαι απόστολος, επειδή καταδίωξα την εκκλησία τού Θεού. 10 Αλλά, με τη χάρη τού Θεού είμαι ό,τι είμαι· και η χάρη του σε μένα δεν έγινε μάταιη, αλλά κοπίασα περισσότερο απ' όλους αυτούς· όμως, όχι εγώ, αλλά η χάρη τού Θεού, που ήταν μαζί μου. 11 Είτε, λοιπόν, εγώ είτε εκείνοι έτσι κηρύττουμε, και έτσι πιστέψατε.
12 Αν, όμως, κηρύττεται ότι ο Χριστός αναστήθηκε από τους νεκρούς, πώς μερικοί ανάμεσά σας λένε, ότι δεν υπάρχει ανάσταση νεκρών; 13 Και αν δεν υπάρχει ανάσταση νεκρών, ούτε και ο Χριστός αναστήθηκε· 14 και αν ο Χριστός δεν αναστήθηκε, τότε είναι μάταιο το κήρυγμά μας, αλλά και η πίστη σας είναι μάταιη· 15 είμαστε δε και ψευδομάρτυρες του Θεού, επειδή δώσαμε μαρτυρία για τον Θεό, ότι ανέστησε τον Χριστό· τον οποίο δεν ανέστησε, αν, καθ' υπόθεση, οι νεκροί δεν ανασταίνονται. 16 Επειδή, αν δεν ανασταίνονται οι νεκροί, ούτε ο Χριστός αναστήθηκε. 17 Αλλά, αν ο Χριστός δεν αναστήθηκε, η πίστη σας είναι μάταιη· είστε δε ακόμα μέσα στις αμαρτίες σας. 18 Επομένως, κι αυτοί που κοιμήθηκαν εν Χριστώ, απολέστηκαν. 19 Αν μονάχα σ' αυτή τη ζωή ελπίζουμε στον Χριστό, είμαστε ελεεινότεροι από όλους τούς ανθρώπους. 20 Αλλά, τώρα, ο Χριστός αναστήθηκε από τους νεκρούς· έγινε η απαρχή αυτών που έχουν κοιμηθεί. 21 Επειδή, βέβαια, διαμέσου ανθρώπου ήρθε ο θάνατος, έτσι και διαμέσου ανθρώπου η ανάσταση των νεκρών. 22 Επειδή, όπως όλοι πεθαίνουν λόγω συγγένειας με τον Αδάμ, έτσι και όλοι θα ζωοποιηθούν, ερχόμενοι σε συγγένεια με τον Χριστό· 23 κάθε ένας, όμως, σύμφωνα με τη δική του τάξη· ο Χριστός είναι η απαρχή, έπειτα όσοι είναι τού Χριστού, στην παρουσία του· 24 ύστερα θα είναι το τέλος, όταν παραδώσει τη βασιλεία στον Θεό και Πατέρα· όταν καταργήσει κάθε αρχή και κάθε εξουσία και δύναμη. 25 Επειδή, πρέπει να βασιλεύει, μέχρις ότου βάλει όλους τούς εχθρούς του κάτω από τα πόδια του· 26 τελευταίος εχθρός καταργείται ο θάνατος. 27 Επειδή, «όλα τα υπέταξε κάτω από τα πόδια του»· και όταν πει ότι όλα είναι υποταγμένα, είναι φανερό ότι εξαιρείται αυτός που υπέταξε σ' αυτόν τα πάντα. 28 Και όταν τα πάντα υποταχθούν σ' αυτόν, τότε και ο ίδιος ο Υιός θα υποταχθεί σ' εκείνον ο οποίος υπέταξε σ' αυτόν τα πάντα, ώστε να είναι ο Θεός τα πάντα, σε όλα. 29 Επειδή, τι θα κάνουν αυτοί που βαπτίζονται υπέρ των νεκρών; Αν πραγματικά οι νεκροί δεν ανασταίνονται, γιατί και βαπτίζονται υπέρ των νεκρών; 30 Γιατί κι εμείς κινδυνεύουμε κάθε ώρα; 31 Καθημερινά πεθαίνω, μα την καύχησή μου που έχω για σας στον Ιησού Χριστό τον Κύριό μας. 32 Αν κατά άνθρωπο πολέμησα στην Έφεσο με θηρία, ποιο είναι το όφελος σε μένα, αν οι νεκροί δεν ανασταίνονται; «Ας φάμε και ας πιούμε· επειδή, αύριο πεθαίνουμε». 33 Μη πλανιέστε· «τα καλά ήθη τα φθείρουν οι κακές συναναστροφές». 34 Συνέρθετε στον εαυτό σας, όπως είναι δίκαιο, και μη αμαρτάνετε· επειδή, μερικοί έχουν αγνωσία Θεού· προς εντροπή σας το λέω.