12 Ώστε, αγαπητοί μου, καθώς πάντοτε υπακούσατε, όχι μονάχα όπως στην παρουσία μου, αλλά πολύ περισσότερο τώρα στην απουσία μου, με φόβο και τρόμο να κατεργάζεστε τη δική σας σωτηρία· 13 επειδή, ο Θεός είναι που ενεργεί μέσα σας και το να θέλετε και το να ενεργείτε, κατά την ευδοκία του. 14 Όλα να τα κάνετε χωρίς γογγυσμούς και αμφισβητήσεις· 15 για να γίνεστε άμεμπτοι και ακέραιοι, παιδιά τού Θεού, χωρίς ψεγάδι, μέσα σε μια γενεά στρεβλή και διεστραμμένη· ανάμεσα στους οποίους λάμπετε σαν φωστήρες μέσα στον κόσμο, 16 κρατώντας τον λόγο τής ζωής, για καύχημά μου στην ημέρα τού Χριστού, ότι δεν έτρεξα μάταια ούτε μάταια κοπίασα. 17 Αλλά, αν και προσφέρω τον εαυτό μου σπονδή επάνω στη θυσία και στη λειτουργία τής πίστης σας, χαίρομαι και συγχαίρομαι μαζί με όλους εσάς· 18 το ίδιο, μάλιστα, κι εσείς χαίρεστε και συγχαίρεστε μαζί μου.
19 Ελπίζω, μάλιστα, στον Κύριο Ιησού, να στείλω γρήγορα σε σας τον Τιμόθεο, για να ευφραίνομαι και εγώ μαθαίνοντας την κατάστασή σας. 20 Επειδή, δεν έχω κανέναν ισόψυχον, που θα μεριμνήσει γνήσια για την κατάστασή σας. 21 Επειδή, όλοι ζητούν τα δικά τους, όχι εκείνα τού Ιησού Χριστού. 22 Και γνωρίζετε τη δοκιμασία του, ότι δούλεψε μαζί μου στο ευαγγέλιο σαν παιδί μαζί με τον πατέρα. 23 Αυτόν, λοιπόν, ελπίζω να τον στείλω αμέσως, καθώς θα δω το τέλος των υποθέσεών μου. 24 Έχω μάλιστα την πεποίθηση στον Κύριο ότι και εγώ θάρθω γρήγορα. 25 Στοχάστηκα, όμως, αναγκαίο να στείλω σε σας τον Επαφρόδιτο, τον αδελφό και συνεργό και συστρατιώτη μου, σταλμένον δε από σας, και ο οποίος υπηρέτησε στην ανάγκη μου. 26 Επειδή, σας επιποθούσε όλους σας, και λυπόταν, επειδή ακούσατε ότι ασθένησε. 27 Και, πραγματικά, ασθένησε μέχρι θανάτου· ο Θεός, όμως, τον ελέησε· και όχι μονάχα αυτόν, αλλά κι εμένα, για να μη πάρω λύπη επάνω σε λύπη. 28 Γι' αυτό, τον έστειλα με μεγαλύτερη βιασύνη, για να χαρείτε μόλις τον ξαναδείτε, και εγώ να έχω λιγότερη λύπη. 29 Δεχθείτε τον, λοιπόν, εν Κυρίω με κάθε χαρά, και τιμάτε αυτού τού είδους τούς ανθρώπους· 30 επειδή, εξαιτίας τού έργου τού Χριστού πλησίασε μέχρι τον θάνατο, καταφρονώντας τη ζωή του, για να αναπληρώσει την έλλειψη της υπηρεσίας σας σε μένα.
Κεφάλαιον 3
1 ΤΕΛΟΣ, αδελφοί μου, να χαίρεστε στον Κύριο· το να σας γράφω τα ίδια, σε μένα μεν δεν είναι ενοχλητικό, σε σας όμως είναι ασφαλές. 2 Προσέχετε τα σκυλιά, προσέχετε τους κακούς εργάτες, προσέχετε την κατατομή· 3 επειδή, εμείς είμαστε η περιτομή, αυτοί που λατρεύουμε τον Θεό με το πνεύμα, και καυχώμαστε στον Ιησού Χριστό, και μη έχοντας την πεποίθηση στη σάρκα. 4 Παρόλο που εγώ έχω πεποίθηση και στη σάρκα. Αν κάποιος άλλος νομίζει ότι έχει πεποίθηση στη σάρκα, εγώ περισσότερο· 5 μου έχει γίνει περιτομή την όγδοη ημέρα, είμαι από το γένος Ισραήλ, από τη φυλή Βενιαμίν, Εβραίος από Εβραίους, Φαρισαίος σύμφωνα με τον νόμο, 6 διώκτης τής εκκλησίας με ζήλο, σύμφωνα με τη δικαιοσύνη που φανερώνεται διαμέσου τού νόμου υπήρξα άμεμπτος· 7 όμως, εκείνα που ήσαν σε μένα κέρδη, αυτά τα θεώρησα ζημία για τον Χριστό. 8 Μάλιστα δε και θεωρώ ότι τα πάντα είναι ζημία απέναντι στο έξοχο της γνώσης τού Ιησού Χριστού τού Κυρίου μου· για τον οποίο ζημιώθηκα τα πάντα, και θεωρώ ότι είναι σκύβαλα, για να κερδίσω τον Χριστό, 9 και να βρεθώ σ' αυτόν, μη έχοντας δική μου δικαιοσύνη, αυτή από τον νόμο, αλλά εκείνη διαμέσου τής πίστης τού Χριστού, τη δικαιοσύνη, αυτή από τον Θεό διαμέσου τής πίστης· 10 για να γνωρίσω αυτόν, και τη δύναμη της ανάστασής του, και την κοινωνία των παθημάτων του, συμμορφούμενος με τον θάνατό του· 11 αν κατά κάποιον τρόπο φτάσω στην εξανάσταση των νεκρών.
12 Όχι ότι έλαβα κιόλας το βραβείο ή έγινα ήδη τέλειος· τρέχω, όμως, πίσω απ' αυτό, ίσως το αποκτήσω, για το οποίο και αποκτήθηκα από τον Ιησού Χριστό. 13 Αδελφοί, εγώ δεν στοχάζομαι τον εαυτό μου ότι το έχω αποκτήσει. 14 Αλλά, ένα πράγμα κάνω, λησμονώντας μεν όσα βρίσκονται πίσω, επεκτεινόμενος δε σε όσα βρίσκονται μπροστά, τρέχω προς τον σκοπό, για το βραβείο τής άνω κλήσης τού Θεού εν Χριστώ Ιησού. 15 Όσοι, λοιπόν, είμαστε τέλειοι, ας φρονούμε τούτο· και αν φρονείτε κάτι κάπως διαφορετικά, κι αυτό θα σας το αποκαλύψει ο Θεός. 16 Όμως, σ' εκείνο που φτάσαμε, ας περπατάμε σύμφωνα μ' αυτόν τον κανόνα, ας φρονούμε το ίδιο. 17 Αδελφοί, γίνεστε συμμιμητές μου, και παρατηρείτε όσους απ' αυτούς περπατούν έτσι, όπως έχετε εμάς ως υπόδειγμα. 18 Επειδή, πολλοί περπατούν, για τους οποίους πολλές φορές σάς έλεγα, τώρα και κλαίγοντας σας λέω, ότι είναι οι εχθροί τού σταυρού τού Χριστού· 19 το τέλος των οποίων είναι η απώλεια, των οποίων ο Θεός είναι η κοιλιά, και η δόξα τους μέσα στη ντροπή τους, οι οποίοι φρονούν τα επίγεια. 20 Επειδή, το πολίτευμά μας είναι στους ουρανούς, απ' όπου και προσμένουμε Σωτήρα, τον Κύριο Ιησού Χριστό· 21 ο οποίος θα μετασχηματίσει το σώμα τής ταπείνωσής μας, ώστε να γίνει σύμμορφο με το σώμα τής δόξας του, σύμφωνα με την ενέργεια με την οποία μπορεί και να υποτάξει τα πάντα στον εαυτό του.
Κεφάλαιον 4
1 Γι' αυτό, αδελφοί μου, αγαπητοί και επιπόθητοι, χαρά και στεφάνι μου, έτσι να στέκεστε στον Κύριο, αγαπητοί.
2 ΠΑΡΑΚΑΛΩ την Ευωδία, παρακαλώ και τη Συντύχη, να φρονούν το ίδιο εν Κυρίω. 3 Και παρακαλώ κι εσένα, γνήσιε σύντροφε, να τις βοηθάς, αυτές που συναγωνίστηκαν μαζί μου στο ευαγγέλιο, μαζί και με τον Κλήμη και τους υπόλοιπους συνεργάτες μου, των οποίων τα ονόματα είναι στο βιβλίο τής ζωής. 4 Να χαίρεστε στον Κύριο πάντοτε· θα το πω ξανά: Να χαίρεστε. 5 Η επιείκειά σας ας γίνει γνωστή σε όλους τούς ανθρώπους· ο Κύριος είναι κοντά. 6 Μη μεριμνάτε για τίποτε· αλλά, σε κάθε τι, τα ζητήματά σας ας γνωρίζονται στον Θεό με ευχαριστία διαμέσου τής προσευχής και της δέησης. 7 Και η ειρήνη τού Θεού, που υπερέχει κάθε νου, θα διαφυλάξει τις καρδιές σας και τα διανοήματά σας διαμέσου τού Ιησού Χριστού. 8 Τέλος, αδελφοί μου, όσα είναι αληθινά, όσα είναι σεμνά, όσα είναι δίκαια, όσα είναι καθαρά, όσα είναι προσφιλή, όσα έχουν καλή φήμη, αν υπάρχει κάποια αρετή, και αν υπάρχει κάποιος έπαινος, αυτά να συλλογίζεστε. 9 Εκείνα που και μάθατε, και παραλάβατε, και ακούσατε, και είδατε σε μένα, αυτά να κάνετε· και ο Θεός τής ειρήνης θα είναι μαζί σας.
10 Χάρηκα, μάλιστα, πολύ εν Κυρίω, ότι τώρα τέλος πάντων δείξατε να αναθάλλει η φροντίδα σας για μένα, για τον οποίο και φροντίζατε, όμως δεν είχατε την ευκαιρία. 11 Όχι ότι το λέω, επειδή βρίσκομαι σε στέρηση· δεδομένου ότι, εγώ έμαθα να είμαι αυτάρκης σε όσα έχω. 12 Ξέρω να περνώ με στέρηση, ξέρω και να έχω περίσσευμα· σε κάθε τι, και σε όλα, είμαι διδαγμένος, και να χορταίνω και να πεινάω, και να έχω περίσσευμα και να στερούμαι. 13 Όλα τα μπορώ, διαμέσου τού Χριστού που με ενδυναμώνει. 14 Όμως, καλά κάνατε, ότι γίνατε συγκοινωνοί στη θλίψη μου. 15 Ξέρετε, μάλιστα, κι εσείς, Φιλιππήσιοι, ότι στην αρχή τού ευαγγελίου, όταν βγήκα από τη Μακεδονία, καμιά εκκλησία δεν είχε κοινωνία μαζί μου σε υλικές δοσοληψίες, παρά μονάχα εσείς· 16 επειδή, και στη Θεσσαλονίκη και μια και δυο φορές στείλατε στην ανάγκη μου· 17 όχι ότι ζητάω το δώρο, αλλά ζητάω τον καρπό, που πλεονάζει για λογαριασμό σας. 18 Τα έχω, όμως, όλα, και μου περισσεύουν· έγινα πλήρης καθώς δέχθηκα από τον Επαφρόδιτο αυτά που στάλθηκαν από σας, οσμή ευωδίας, θυσία δεκτή, ευάρεστη στον Θεό. 19 Ο δε Θεός μου θα εκπληρώσει κάθε ανάγκη σας, σύμφωνα με τον πλούτο του, με δόξα, διαμέσου τού Ιησού Χριστού. 20 Στον Θεό και Πατέρα μας ας είναι η δόξα στους αιώνες των αιώνων. Αμήν.