Azərbaycanda anti Qərb ritorikası.
Beləliklə deyə bilərəm ki, SSRİ dagıldıqdan sonra Azərbaycanın Avro-Atlanttik məkana inteqrasiya siyasətində Azərbaycanın milli maraqlarına uygun heç bir nəticə əldə edilməməsi və Azərbaycan torpaqlarının Ermənistan tərəfindən işgalının aradan qaldırılmasında Avropanın tətbiq etdiyi ikili standartlar siyasəti Azərbaycan xalqında və həmçinin məndə dərin məyusluq və ümidsizlik hissləri dogurmuşdur. Bu da Azərbaycanda , aydınlar arasında son dövrlərdə anti Avropa və anti ABŞ əhval ruhiyyəsinin dogulmasına səbəb olmuşdur.İşgalçı, terrorist Ermənistn dövlətinin maraqlarınıı birtərəfli şəkildə Xristian təəssübkeşliyindən və Hind-avropa irqçiliyindən irəli gələn baxışla müdafiə etməklə və saxta erməni soyqırımı iddilarını tanımaqla əslində Avropa Birliyi öz tarixinə, öz ideyalarına xəyanət edir. Renessans ideyalarının, İnsan haqları, azadlıq, bərabərlik, ədalət, demokratiya prinsiplərini özü ayaqlar altına alır. Ermənistan-Azərbaycan müharibəsinə münasibətdə ədaləti qorumaq elə Avropa prinsiplərini qorumaqdır.
Bu isə Azərbaycanın xarici siyasət kursunda əsas yer tutan Avroatlantik məkana inteqrasiya siyasətini dəyişdirməyə məcbur etməkdədir. Məhz buna görə də mən MSDM-də Qərbçi olmadıgımı, Avro-Atlntik məkana inteqrasiya siyasətini dəstəkləmədiyimi bəyan etdim. Lakin bu o anlama gəlməz ki, mən Azərbaycanın Rusiyaya və ya İrana inteqrasiya olmasını dəstəkləyirəm. Əsla! Mən Rusiyanın da, İranın da düşməniyəm və bu dövlətlərin ölkəmin müstəqilliyinə vurdugu zərbələri də yaxşı bilirəm. Bu o anlama gəlməsin ki, mən Azərbaycanın təcrid olunmasından danışıram, xeyr, əsla! mən başqa format haqqında düşünürəm. Bu, “Üçüncü yol”axtarışıdır. Qərb “ikili standartlar” siyasətini dəyişməlidir. Mən hesab edirəm ki, bütün bu problemlərin aradan qalxması məqsədilə ABŞ və Avropa Birliyi Cənubi Qafqaz siyasətinə yenidən baxmalı,Azərbaycan-Ermənistan müharibəsinin nəticələrinin aradan qaldırılması məqsədilə ikili standartlar siyasətinə son qoymalı, Azərbaycanın işgal olunmuş torpaqları azad edilməli və Qafqazın Rusiyanın orbitindən xilas edilməsi yönümündə fəaliyyətini gücləndirməlidir. Qarabag Erməni işgalından azad edilməyənə qədər Azərbaycan Rusiyanın orbitində qalacaqdır.Və buna Azərbaycana qarşı ikili standartlar siyasəti yeridən Qərb ölkələri səbəb olmaqdadır. Azərbaycan bu müharibədə təkdir. Türkiyənin dəstəyi istisna olmaqla.Lakin, Qərb Türkiyəyə Ermənistanla sərhədlərin açılması,“Erməni açılımı”basqısı etməklə iqtisadi durgunluq keçirən Ermənistanı blokadadan qurtarmaqla gücləndirmək siyasəti yeritməklə Azərbaycanı Türkiyə dəstəyindən də məhrum etmək istəyir. O halda Azərbaycan ictimaiyyəti soruşma haqqına sahibdir ki, ey Qərb, Amerika sənin regionda strateji müttəfiqin olmaqda və maraqlarını qorudugum halda, qarşılıgında mənə verdiyin nədir? Dediyim kimi, Rusiya və Ermənistan Qarabagda işgalçıdır, Qərb və ABŞ bu işgalın dəstəkləyicisi. Əgər Qərb bizim strateji müttəfiqimizdirsə Rusiyanın işgal etdiyi Qarabagın işgaldan azad edilməsinə niyə çalışmır,əslində hər gün müharibə davam edir, biz daim şəhid veririk. Bu dayanmasa təkrar edirəm Azərbaycanda dini fundamentalizm güclənəcək, Anti Qərb- anti Amerika əhval Ruhiyyəsi artacaq, Rusiyaya, İrana yönəlik siyasi dairələr güclənəcək. Qərb ikili standartlar siyasəti ilə son 20 ildə Azərbaycanda formalaşmış qərb yönümlü siyasəti dəstəkləyən elitanı və elektortı zərbə altında qoyur.
Üçüncü yol axtarışı başlamalıdır. Bəs belə bir vəziyyətdə Azərbaycan nə etməlidir? Üçüncü yol axtarışı başlamalıdır. Regional birliklər, bloklar qurulmalıdır. Məncə bu iki formatda ola bilər. 1.Gürcüstan-Azərbaycan –Türkiyə bloku qurulmalıdır. 2.Gürcüstan-Azərbaycan-Türkiyə-Pakistan-İzrail bloku qurula bilər və bu blokla ermənilərə qarşı mübarizə aparıla bilər. Azərbaycan xarici siyasəti çevik deyil və yaranmış vəziyyətdən maksimum bəhrələnə bilmir. Pakistan höküməti dəfələrlə bəyan etmişdir ki, Ermənistana qarşı müharibədə Pakistan Azərbaycanı dəstəkləyəcəkdir. Əgər Ermənistanın yanında nüvə ölkəsi kimi Rusiya varsa, niyə güclü Hərbi potensialı və Nüvə ölkəsi kimi Pakistanın dəstəyindən biz imtina edək. Eyni zamanda İsrail dövləti də Azərbaycanı dəstəkləməkdədir. bu il İrəvanda keçirilən Saxta “Erməni soyqırımı” nın 100 illiyi ilə baglı törəndə İsrail iştirak etməyib. Həmçinin . İsrail parlamentində (Knesset) . Azərbaycanın dostlarından və lobbistlərindən sayılan sabiq xarici işlər naziri Aviqdor Libermanın rəhbərliyi altında İsrail-Azərbaycan Parlamentlərarası Qrup yaradılıb .Liberman 3 ay öncə, xarici işlər naziri olarkən erməni “soyqırımı” iddialarını birmənalı surətdə rədd edərək, Türkiyə və Azərbaycana dəstək vermişdi. Öz növbəsində “Azİz” beynəlxalq assosiasiyasının baş direktoru Lev Spivak çıxışında deyib: “1991-ci ildə müstəqillik qazanan Azərbaycan öz qonşusu Ermənistanla müharibə vəziyyətindədir. Ermənistan Azərbaycanın 20% torpaqlarını işğal edib və illədir öz nəzarətində saxlayır. İşğal altındakı ərazilər İsrailin ərazisindən də böyükdür”. Burda açıq-aydın olaraq Ermənistan işgalçı dövlət kimi təqdim edilib. Bizə məhz bu lazımdır. Ermənistanın işgalçı dövlət olmasının dünya tərəfindən qəbul eilməsi . Belə bir vəziyyətdə Azərbaycan bu mövqedən maksimum istifadə etməlidir. İsrail-Azərbaycan münasibətlərinin güclənməsi ordumuzun döyüş qabiliyyətinin artırılması və beynəlxalq miqyasda Qarabağ məsələsinin həllində yəhudi lobbisinin dəstəyinin təmin edilməsinə səbəb olar, eyni zamanda bu lobbinin dəstəyi ilə ABŞ-la Azərbaycan arasındakı münasibətlərin daha da sıxlaşması gerçəkləşər. Məlumdur ki, beynəlxalq erməni diasporu ABŞ- konqresində “Erməni soyqırımı”ilə baglı iki layihəni qəbul etdirmək üçün ciddi fəaliyyət göstərir və İsrail-Azərbaycan bloku qurularsa bunun qarşısını Yəhudi lobbisi ala bilər, həm də Qarabağ məsələsinin həllində də təsir göstərə bilər. Nə üçün ABŞ Konqresində Azərbaycanın maraqlarını qoruyan güc, qrup olmasın. Niyə biz bundan istifadə etməyək. Fikrimcə Ermənistanın “Nəfəs borusu” iranın Ermənistanı dəstəklədiyi bir zamanda buna qarşı Azərbaycan da İzraillə əməkdaşlıq edib Ermənistan-İran müttəfiqliyinə qarşı Azərbaycan-İsrail müttəfiqliyi qurmalıdır. Təəssüf ki, Azərbaycan Ermənistana yönəlik xarici siyasətində nə normal müdafiə siyasəti qura bilmişdir, nə də hücum siyasəti. Regional təhlükəsizlik bloku qurmaqla Azərbaycan özünü təklikdə deyil, blokla qorumalıdır.faktiki olaraq Rusiya-Ermənistan-İran regional birliyi və strateji əməkdaşlıgı varsa onda nə üçün Gürcüstan-Azərbaycan –Türkiyə regional bloku qurulmasın. Dediyim odur ki, Azərbaycan , “kontir-tədbirlər” həyata keçirməli, öz ətrafında “təhlükəsizlik kəməri” yaratmalıdır.
Zaur Əliyev
Erməni xəstəliyi və simptomları
Tarixdə “erməni xəstəliyi”nin mövcudluğu, onun etiologiyası, patogenezi, klinik formaları və gedişi haqqında yazılı məlumatlar və araşdırmaların aparılması 17-ci əsrdən başlayır. Elə həmin dövrlərdən də tibb aləmində bu xəstəlik elmi tədqiqat obyektinə çevrilib. Bu sahədə görkəmli alimlərdən H.Holler, Y.Şohar, M.Pare, T.Lehman, Y.Pednad, S.Saqal, Y.Tarayev, V.Nosov, O.Vinoqradov və başqaları çalışmışlar. Bu xəstəliyə “vaxtaşırı xəstəlik” adı da verilib. Bu xəstəliyin xarakteristikasını adını çəkdiyimiz alimlər belə verirlər: “Ermənilik – qeyri-adi, fenomenal bir hadisədir, başqa xalqlara, xüsusilə, türk xalqlarına qarşı, o cümlədən, Azərbaycana qarşı kəskin millətçilik mövqeyində dayanan, öz məqsədlərinə nail olmaq üçün təcavüzkar, qondarma, uydurma ideyalarına geniş rəvac verən, terroru əsas vasitə seçən, insan qanına susamış, ən dəhşətli terror faktlarını yerinə yetirən, mədəniyyətdən, sivilizasiyadan uzaq bir ideologiya və siyasətin təzahürü kimi meydana çıxmışdır”. Bir sözlə, əsas klinik əlamətləri patoloji yalançılıq, özünə vurğunluq ideyaları, təqibetmə sayıqlaması, imperativ sayıqlamalardır.[119]
Erməni xəstəliyi (və ya periodik xəstəlik, və ya Yerevan xəstəliyi, və ya nevropatiyasız irsi ailə amidiozu, və ya Aralıq dənizi ailə qızdırması, digər adları: Ceynuey-Mozental paroksizmal sindromu, periodik peritonit, Reymann sindromu, Siqal-Mamu xəstəliyi) — nadir genetik irsi xəstəlik, özünü periodik residiv serozitdə və amiloidozun inkişafında göstər
Əslində bu gün dünyada “erməni xəstəliyi” kimi tanınan bu sindroma adı elə ermənilərin tarixi dostu olan fransızlar qoyublar. Belə ki, ötən əsrin əvvəllərində Anadoludan Marselə xeyli erməni ailəsi köçüb. Həmin məhəllədə çalışan həkimlərdən biri erməniləri müayinə edərkən onlarda həkimliyi dövründə rastlaşmadığı ağrılar görür. Xəstəliyi tədqiq edən həkim ağrıların yalnız erməni immiqrantlarda olduğunu təsbit edir.
Bu xəstəliyə yalnız ermənilərdə və ya erməni genlərinə malik olan insanlarda təsadüf olunur. Sindromları tropik qızdırmanı xatırladan, ümumi süstləşməyə, qarın və baş ağrılarına səbəb olan xəstəlik 1930-cu ildən etibarən tibbi ədəbiyyatlara “Maladie Armenienne” (fransızcadan tərcümədə “erməni xəstəliyi”) adı ilə daxil olmuşdur. Uzun illər bu problemi araşdıran ABŞ gen mühəndisi doktor Deniel Kasterin fikrincə, bir neçə min il bundan qabaq Afrikanın şimalında, daha dəqiq desək, indiki İraqın və Efiopiyanın ərazilərində analoji genin daşıyıcıları olmuşdur və bu xəstəlik onlardan yayılmışdır. Bu elmdə ermənilərin Şimali Afrikadan gəlmə olduqları iddialarını da gündəmə gətirmişdir. Bundan başqa 1982-ci ildə nəşr olunmuş Böyük Tibb Ensiklopediyasında sözügedən xəstəliyə aid “Erməni xəstəliyi” adlı məqalə həsr olunmuşdur
Uzun müddət tədqiqatlardansonra, 1954-cü ildə Beyrut Tibb Fakültəsində çalışan amerikalı həkim Rieman da “erməni xəstəliyi” adını qəbul edir və amerikalı həkim bu xəstəliyin yəhudi və erməni xalqlarına xüsusi bağlı olduğunu öz araşdırmalarında iddia edir. [120]
Tibb elmi artıq “erməni xəstəliyi”nin irsən keçdiyini də sübuta yetirib. Məlum olub ki, ermənilər bu xəstəliyi daxildə keçirir. Bu xəstəlik özünü qızdırma, qarın ağrısı, sinə ağrısı, oynaq ağrıları ilə büruzə verir və ağrılar 48 saatadək davam edir. Türkiyə Gülhanə Tibb Akademiyasında aparılan araşdırmalara görə, bəzən bu qarın ağrısı akut appendisit ilə qarışaraq çox şiddətli səviyyəyə çatır. Maraqlısı odur ki, Türkiyədə və Avropada bu xəstələrin bir qismində appendisit əməliyyatı aparılsa da xəstələrin qarın ağrısı keçməyib. Xəstəlik həm ata, həm də ana xətti üzrə keçir. Yəni ana və ya atanın hansı birində “erməni xəstəliyi” olursa, övlada ötürülür. Bu səbəbdən də digər millətlərlə ailə qurmağa daha çox meyilli olan erməni qadınlar bu xəstəliyi özləri ilə başqa millətlərə daşıyıblar. Görünür, “erməni xəstəliyi”nə bu gün daha sıx şəkildə Aralıq və Qara dəniz sahilində yaşayan insanlarda təsadüf olunmasının bir səbəbi də budur.