Ο Σαμ πνιγόταν στα δάκρυα.
— Μην απελπίζεσαι! είπε ο Γοργοπόδαρος. Τώρα πρέπει να μ’ εμπιστευτείς. Ο Φρόντο σου είναι φτιαγμένος από πιο ανθεκτικό υλικό απ’ ό,τι είχα φανταστεί, αν κι ο Γκάνταλφ μου είχε πει πως έτσι μπορεί ν’ αποδειχτεί. Δεν τον σκότωσαν και νομίζω πως θ’ αντισταθεί στη σατανική δύναμη της πληγής περισσότερο απ’ όσο περιμένουν οι εχθροί του. Θα κάνω ό,τι μπορώ για να τον βοηθήσω και να τον κάνω καλά. Πρόσεχε τον σαν τα μάτια που όσο θα λείπω.
Έφυγε βιαστικά και χάθηκε ξανά μες στο σκοτάδι.
Ο Φρόντο μισοκοιμόταν, αν κι ο πόνος της πληγής του δυνάμωνε σιγά σιγά και μια θανατερή παγωνιά απλωνόταν απ’ τον ώμο του στο χέρι και στο πλευρό του. Οι φίλοι του τον πρόσεχαν, τον ζέσταιναν κι έπλεναν ι ην πληγή του. Η νύχτα πέρασε αργά και κουραστικά. Σα γύρισε ο Γοργοπόδαρος, η αυγή απλωνόταν στον ουρανό κι η κοιλάδα γέμιζε γκρίζο φως.
Κοιτάξτε! φώναξε και σκύβοντας σήκωσε από κάτω ένα μαύρο μανδύα, που βρισκόταν πεσμένος εκεί, κρυμμένος απ’ το σκοτάδι.
Ένα πόδι πάνω απ’ το στρίφωμα είχε ένα σκίσιμο.
— Αυτό ήταν το χτύπημα απ’ το σπαθί του Φρόντο, είπε. Το μόνο κακό που έκανε στον εχθρό, φοβάμαι· γιατί το σπαθί δεν έχει πάθει τίποτα, ενώ όλες οι λάμες χάνονται αν τρυπήσουν το φοβερό Βασιλιά. Πιο θανατερό γι’ αυτόν ήταν τ’ όνομα Έλμπερεθ.
» Και πιο θανατερό για το Φρόντο ήταν αυτό!»
Έσκυψε πάλι και σήκωσε ένα μακρύ, λεπτό μαχαίρι, που έβγαζε μια παγερή φεγγοβολώ. Όπως ο Γοργοπόδαρος το σήκωσε, οι άλλοι είδαν πως κοντά στη μύτη η άκρη του είχε μια εγκοπή και η μύτη του ήταν σπασμένη. Μα εκεί όπως το κρατούσε ψηλά και το φως δυνάμωνε, έμειναν να κοιτάζουν με το στόμα ανοιχτό, γιατί η λάμα φάνηκε να λιώνει και χάθηκε σαν καπνός στον αέρα, αφήνοντας μόνο τη λαβή στο χέρι του Γοργοπόδαρου.
— Αλίμονο! φώναξε. Αυτό εδώ ήταν το καταραμένο μαχαίρι που έκανε την πληγή. Κι ελάχιστοι τώρα έχουν τη θεραπευτική δύναμη που χρειάζεται για να νικήσουν τέτοια κακοποιό όπλα σαν κι αυτό. Μα θα κάνω ό,τι μπορώ.
Κάθισε καταγής και, παίρνοντας τη λαβή του μαχαιριού, την ακούμπησε στα γόνατά του και τραγούδησε πάνω της ένα αργό τραγούδι σε μια γλώσσα παράξενη. Έπειτα την άφησε δίπλα, γύρισε στο Φρόντο και σε χαμηλό τόνο είπε λέξεις που οι άλλοι δεν μπόρεσαν ν’ ακούσουν. Από ένα σακουλάκι στη ζώνη του έβγαλε κάτι μακρόστενα φύλλα κάποιου φυτού.
— Αυτά τα φύλλα, είπε, περπάτησα μακριά για να τα βρω· γιατί αυτό το φυτό δε φυτρώνει στους γυμνούς λόφους, αλλά στα σύδεντρα πέρα, στα νότια του Δρόμου. Εκεί το βρήκα στο σκοτάδι απ’ τη μυρωδιά των φύλλων του.
Έτριψε ένα φύλλο στα δάχτυλά του κι αυτό έβγαλε μια γλυκιά και δυνατή μυρωδιά.
— Ήμουν πολύ τυχερός που μπόρεσα να το βρω, γιατί είναι ένα θεραπευτικό φυτό που οι Άνθρωποι της Δύσης έφεραν στη Μέση-Γη. Το είπαν Athelas και τώρα φυτρώνει πού και πού και μόνο κοντά στα μέρη που αυτοί έζησαν ή κατασκήνωσαν παλιά. Δεν είναι γνωστό στο Βοριά, παρά μόνο σε μερικούς που πλανώνται στην Ερημιά. Έχει σπουδαίες ιδιότητες, μα σε μια πληγή σαν κι αυτή, οι θεραπευτικές του ικανότητες μπορεί να ’ναι μικρές.
Έριξε τα φύλλα σε βραστό νερό κι έπλυνε τον ώμο του Φρόντο. Ο αρωματικός τους ατμός αναζωογονούσε κι όσοι δεν είχαν πληγωθεί ένιωσαν να ηρεμούν και να καθαρίζουν οι σκέψεις τους. Το βότανο είχε επίσης και κάποια επίδραση στην πληγή, γιατί ο Φρόντο ένιωσε τον πόνο και την αίσθηση της παγωνιάς να λιγοστεύουν στο πλευρό του· μα η ζωή δε γύρισε στο χέρι του και δεν μπορούσε ούτε να το σηκώσει ούτε να το χρησιμοποιήσει. Είχε μετανιώσει πικρά για την ανοησία του και τα ’βαζε με τον εαυτό του για την αδυναμία που έδειξε· γιατί είχε τώρα καταλάβει πως, φορώντας το Δαχτυλίδι, δεν είχε υπακούσει στη δική του επιθυμία, μα στις διαταγές κι επιθυμίες των εχθρών του. Αναρωτιόταν αν θα ’μενε σακατεμένος για όλη του τη ζωή και πώς θα κατάφερναν τώρα να συνεχίσουν το ταξίδι τους. Ένιωθε πολύ αδύνατος για να σταθεί στα πόδια του.
Και οι άλλοι συζητούσαν αυτό ακριβώς το θέμα. Δεν άργησαν ν’ αποφασίσουν πως έπρεπε ν’ αφήσουν την Κορυφή των Καιρών όσο γινόταν πιο γρήγορα.
— Τώρα νομίζω, είπε ο Γοργοπόδαρος, πως ο εχθρός παρακολουθούσε αυτό το μέρος εδώ και κάμποσες μέρες. Αν ο Γκάνταλφ ήρθε καθόλου εδώ, θα πρέπει να τον ανάγκασαν να φύγει και δεν πρόκειται να ξαναγυρίσει. Και. όπως και να ’χει το πράγμα, βρισκόμαστε σε μεγάλο κίνδυνο εδώ μόλις νυχτώσει, ύστερα από τη χτεσινοβραδινή επίθεση και δε θα συναντήσουμε πουθενά αλλού μεγαλύτερο κίνδυνο, όπου κι αν πάμε.
Μόλις ξημέρωσε καλά, έφαγαν κάτι βιαστικά και μάζεψαν τα πράγματα. Ο Φρόντο ήταν αδύνατο να περπατήσει, έτσι μοιράστηκαν οι τέσσερις το μεγαλύτερο μέρος απ’ τις αποσκευές τους κι έβαλαν το Φρόντο στο πόνυ. Τις τελευταίες μέρες το φτωχό ζωντανό είχε πολύ καλυτερέψει· φαινόταν κιόλας πιο παχύ και δυναμωμένο κι είχε αρχίσει να δείχνει αγάπη για τα καινούρια του αφεντικά, ιδιαίτερα στο Σαμ. Το φέρσιμο του Μπιλ του Φτεριά θα ’πρεπε να ήταν πολύ σκληρό, για να του φαίνεται το ταξίδι στην ερημιά τόσο καλύτερο απ’ την περασμένη ζωή του.