» “Σκέψου καλά, αλλά όχι για πάρα πολύ”, είπε αυτός.
» “Το πόσο καιρό θα σκεφτώ είναι κάτι που θα το αποφασίσω εγώ”, είπε ο Ντάιν.
» “Προς το παρόν”, είπε αυτός κι έφυγε με τ’ άλογό του μες στο σκοτάδι.
»Από εκείνη τη νύχτα οι καρδιές των αρχηγών μας είναι βαριές. Δε χρειαζόταν η θανατερή φωνή του αγγελιοφόρου για να μας προειδοποιήσει ότι τα λόγια του έκρυβαν και απειλές και δόλους. Γιατί ξέραμε κιόλας πως η δύναμη που είχε ξαναμπεί στη Μόρντορ δεν είχε αλλάξει από τότε που μας είχε προδώσει τον παλιό καιρό. Δυο φορές ήρθε ο αγγελιοφόρος κι έφυγε χωρίς απάντηση. Την τρίτη και τελευταία, έτσι λέει, θα ’ρθει γρήγορα, πριν τελειώσει ο χρόνος.
» Κι έτσι, τέλος, μ’ έστειλε ο Ντάιν να προειδοποιήσω τον Μπίλμπο πως τον αναζητά ο Εχθρός και να μάθω, αν είναι δυνατόν, γιατί επιθυμεί αυτό το δαχτυλίδι, αυτό το ελάχιστο των δαχτυλιδιών. Και επιπλέον έχουμε μεγάλη ανάγκη της συμβουλής του Έλροντ. Γιατί η Σκιά όλο και μεγαλώνει, όλο και πλησιάζει πιο κοντά. Μάθαμε επίσης πως αγγελιοφόροι έχουν πάει και στο βασιλιά Μπραντ στην Πόλη της Κοιλάδας και είναι κι αυτός φοβισμένος. Φοβόμαστε μην τυχόν κι υποκύψει. Γιατί ήδη ο πόλεμος πλησιάζει τ’ ανατολικά του σύνορα. Αν δεν απαντήσουμε, ο Εχθρός μπορεί να υποκινήσει τους Ανθρώπους που βρίσκονται κάτω απ’ την κυριαρχία του να επιτεθούν και στο Βασιλιά Μπραντ και στον Ντάιν.
— Έκανες καλά που ήρθες, είπε ο Έλροντ. Σήμερα θ’ ακούσεις όλα όσα σου χρειάζονται για να καταλάβεις το σκοπό του Εχθρού. Δεν υπάρχει τίποτα άλλο που μπορείτε να κάνετε εκτός απ’ το να αντισταθείτε μ’ ελπίδα, ή και δίχως αυτήν. Αλλά δεν είσαστε μόνοι σας. Θα μάθεις ότι το πρόβλημά σου δεν αποτελεί παρά μέρος του προβλήματος που αντιμετωπίζει όλος ο δυτικός κόσμος. Το Δαχτυλίδι! Τι θα κάνουμε με το Δαχτυλίδι, το ελάχιστο των Δαχτυλιδιών, το μικρό πραγματάκι που επιθυμεί ο Σόρον; Αυτή είναι η μοίρα, για την οποία πρέπει ν’ αποφασίσουμε.
» Αυτός είναι ο σκοπός που έχετε προσκληθεί εδώ. Έχετε προσκληθεί, τονίζω, αν και δε σας έχω προσκαλέσει, ξένοι από μακρινές χώρες. Έχετε έρθει και συναντηθήκατε εδώ, τώρα, αυτήν ακριβώς τη στιγμή, φαινομενικά κατά τύχη. Δεν είναι όμως έτσι. Καλύτερα πιστέψτε πως ήταν έτσι ταγμένο, ώστε εμείς που καθόμαστε εδώ, κι όχι άλλοι, πρέπει τώρα να βρούμε την πιο σωστή λύση για τον κίνδυνο που απειλεί τον κόσμο.
» Τώρα, επομένως, θα πούμε και θα φανερώσουμε πολλά που ήταν ως τούτη εδώ τη μέρα κρυμμένα απ’ όλους εκτός από λίγους. Και πρώτα πρώτα, έτσι ώστε να καταλάβουν όλοι τι είναι αυτός ο κίνδυνος, θα πούμε την ιστορία του Δαχτυλιδιού, απ’ την αρχή ως τώρα. Θ’ αρχίσω εγώ τη διήγηση, μα άλλοι θα την τελειώσουν.
Τώρα όλοι άκουγαν προσεκτικά ενώ ο Έλροντ με την καθάρια φωνή του άρχισε να μιλάει για το Σόρον και για τα Δαχτυλίδια με τις Δυνάμεις και για το πώς φτιάχτηκαν τη Δεύτερη Εποχή του κόσμου, πολύ παλιά. Ένα μέρος της ιστορίας ήταν γνωστό σε μερικούς εκεί μέσα, αλλά κανείς δεν ήξερε ολόκληρη την ιστορία και πολλά μάτια ήταν στραμμένα στον Έλροντ με φόβο κι απορία καθώς διηγόταν για τους Μεταλλουργούς-Ξωτικά του Ερέγκιον και τη φιλία τους με τη Μόρια και τη μεγάλη τους επιθυμία για γνώση, που μ’ αυτήν ο Σόρον τους έμπλεξε στα δίχτυα του. Γιατί εκείνο τον καιρό δεν ήταν ακόμη απαίσιος στην όψη, κι έτσι δέχτηκαν τη βοήθειά του κι η τέχνη τους έγινε άφθαστη, ενώ αυτός έμαθε όλα τους τα μυστικά και τους πρόδωσε και σφυρηλάτησε κρυφά στο Βουνό της Φωτιάς το Ένα Δαχτυλίδι, για να γίνει ο κύριός τους. Αλλά ο Σελεμπρίμπορ τον είχε πάρει είδηση κι έκρυψε τα Τρία που είχε αυτός ο ίδιος φτιάξει. Και τότε έγινε πόλεμος, κι ερημώθηκε η χώρα κι έκλεισε η πύλη της Μόρια.
Έπειτα ανάμεσα απ’ όλα τα χρόνια που πέρασαν ακολούθησε τα ίχνη του Δαχτυλιδιού· αλλά επειδή αυτή η ιστορία εξιστορείται αλλού, όπως ο ίδιος ο Έλροντ την έγραψε στα σοφά βιβλία του με τις παραδόσεις, δεν την αναφέρουμε εδώ. Γιατί είναι μεγάλη ιστορία, γεμάτη γεγονότα μεγάλα και φοβερά και, αν κι ο Έλροντ μίλησε με συντομία, ο ήλιος ανέβηκε στον ουρανό και το πρωινό έφυγε ώσπου να πάψει να μιλά.
Μίλησε για το Νούμενορ, τη δόξα του και την πτώση του και για την επιστροφή των βασιλιάδων στη Μέση-Γη, πέρα απ’ τα βάθη της Θάλασσας, στα φτερά της καταιγίδας. Έπειτα ο Έλεντιλ ο Υψηλός κι οι αντρειωμένοι γιοι του, ο Ισίλντουρ κι ο Ανάριον, έγιναν μεγάλοι άρχοντες κι ίδρυσαν το Βόρειο Βασίλειο στην Άρνορ και το Νότιο Βασίλειο στην Γκόντορ γύρω απ’ τις εκβολές του Άντουιν. Αλλά ο Σόρον της Μόρντορ ξαπόλησε σφοδρή επίθεση εναντίον τους κι αυτοί έκαναν την Τελευταία Συμμαχία ανάμεσα στα Ξωτικά και στους Ανθρώπους και οι στρατιές του Γκιλ-Γκάλαντ και του Έλεντιλ συγκεντρώθηκαν στην Άρνορ.
Εδώ ο Έλροντ σταμάτησε για λίγο κι αναστέναξε.