— Θα το πάρω εγώ το Δαχτυλίδι, είπε, αν και δεν ξέρω το δρόμο.
Ο Έλροντ σήκωσε τα μάτια του και τον κοίταξε κι ο Φρόντο ένιωσε να τρυπά πέρα ως πέρα την καρδιά του η κοφτερή του ματιά.
— Αν κατάλαβα καλά όλα όσα άκουσα, είπε, νομίζω πως αυτή η αποστολή ορίζεται σε σένα, Φρόντο· κι αν εσύ δε βρεις το δρόμο, κανείς δε θα μπορέσει. Αυτή είναι η ώρα του λαού του Σάιρ, που σηκώνονται απ’ τα ήσυχα χωράφια τους για να σείσουν τους πύργους και τα σχέδια των μεγάκων. Ποιος απ’ τους Σοφούς μπορούσε να το έχει προβλέψει; Ή, αν είναι σοφοί, γιατί περίμεναν να το ξέρουν, πριν σημάνει η ώρα;
» Αλλά το φορτίο είναι βαρύ. Τόσο βαρύ που κανείς δεν μπορεί να το αναθέσει σε κάποιον άλλο. Δε σου το αναθέτω. Αλλά αν το πάρεις ελεύθερα, θα πω πως η εκλογή σου είναι σωστή· κι αν όλοι οι πανίσχυροι φίλοι των Ξωτικών από παλιά ο Χάντορ κι ο Χούριν κι ο Τούριν κι ο ίδιος ο Μπέρεν ήταν συγκεντρωμένοι εδώ, η θέση σου θα ήταν ανάμεσά τους.
— Αλλά σίγουρα δε θα τον στείλεις μόνο του, Κύριε: φώναξε ο Σαμ, μην μπορώντας να συγκρατηθεί πια και πηδώντας απ’ τη γωνιά που ήταν ήσυχα καθισμένος στο πάτωμα.
— Όχι βέβαια! είπε ο Έλροντ, γυρίζοντας προς το μέρος του μ’ ένα χαμόγελο. Εσύ τουλάχιστο θα πας μαζί του. Είναι σχεδόν αδύνατο να σε χωρίσουμε απ’ αυτόν, ακόμα κι όταν καλούν αυτόν σ’ ένα μυστικό συμβούλιο κι όχι εσένα.
Ο Σαμ κάθισε κάτω κατακόκκινος μουρμουρίζοντας. — Σε μπελάδες πέσαμε, κύριε Φρόντο, και τι μπελάδες! είπε κουνώντας το κεφάλι του.
Κεφάλαιο III
ΤΟ ΔΑΧΤΥΛΙΔΙ ΦΕΥΓΕΙ ΓΙΑ ΤΟ ΝΟΤΙΑ
Αργότερα εκείνη τη μέρα οι χόμπιτ έκαναν δικό τους συμβούλιο στο δωμάτιο του Μπίλμπο. Ο Μέρι κι ο Πίπιν ήταν καταγανακτισμένοι σαν έμαθαν πως ο Σαμ είχε τρυπώσει κρυφά στο Συμβούλιο και τον είχαν διαλέξει για σύντροφο του Φρόντο.
— Είναι πέρα για πέρα άδικο, είπε ο Πίπιν. Αντί να τον πετάξουν με τις κλοτσιές έξω και να τον βάλουν στα σίδερα, ο Έλροντ πάει και τον αμείβει για το θράσος του!
— Τον αμείβει; είπε ο Φρόντο. Εγώ δεν μπορώ να φανταστώ χειρότερη τιμωρία. Δε σκέφτεσαι τι λες: καταδικασμένος να πάει σ’ αυτό το δίχως ελπίδα ταξίδι, αμοιβή; Χτες ονειρευόμουν πως η αποστολή μου είχε τελειώσει και πως μπορούσα να ξεκουραστώ εδώ για αρκετό καιρό, ίσως και για πάντα.
— Λεν αμφιβάλλω, είπε ο Μέρι, και μακάρι να μπορούσες. Αλλά εμείς ζηλεύουμε το Σαμ. όχι εσένα. Αν πρέπει να φύγεις, τότε θα είναι τιμωρία για τον οποιονδήποτε από μας να μείνει πίσω, ακόμα και στο Σκιστό Λαγκάδι. Σε συντροφέψαμε για πολύ δρόμο και περάσαμε μαζί μεγάλες δυσκολίες. Θέλουμε να συνεχίσουμε.
— Αυτό θέλω να πω κι εγώ, είπε ο Πίπιν. Εμείς οι χόμπιτ δεν πρέπει να χορίσουμε. Εγώ θα έρθω, εκτός και με αλυσοδέσουν. Πρέπει να υπάρχει και κάποιος με λίγο μυαλό στη συντροφιά.
— Τότε σίγουρα δεν πρόκειται να διαλέξουν εσένα, Πέρεγκριν Τουκ! είπε ο Γκάνταλφ, που παρουσιάστηκε έξω απ’ το χαμηλό παράθυρο. Όλοι σας όμως στενοχωριέστε δίχως λόγο. Τίποτα δεν έχει ακόμα αποφασιστεί.
— Τίποτα! φώναξε ο Πίπιν. Μα τότε τι κάνατε όλοι σας; Ήσαστε κλεισμένοι εκεί μέσα με τις ώρες!
— Συζητούσαμε, είπε ο Μπίλμπο. Είχαμε ένα σωρό πράγματα να πούμε και ο καθένας είχε να πει κάτι που έκανε τα μάτια των άλλων ν’ ανοίγουν διάπλατα απ’ την έκπληξη. Ακόμα και του γερο-Γκάνταλφ. Θαρρώ πως τα νέα του Λέγκολας για το Γκόλουμ δεν τα περίμενε καθόλου, αν και προσπάθησε να μην το δείξει.
— Λάθος, είπε ο Γκάνταλφ. Δεν πρόσεχες. Τα ήξερα κιόλας απ’ τον Γκουάιχιρ. Και σα θέλεις να ξέρεις, οι μόνες πραγματικές εκπλήξεις, όπως λες, ήταν εσύ κι ο Φρόντο· κι εγώ ήμουν ο μόνος που δεν έμεινα με το στόμα ανοιχτό.
— Έτσι κι αλλιώς, είπε ο Μπίλμπο, τίποτα δεν αποφασίστηκε εκτός απ’ το να διαλέξουν τον κακομοίρη το Φρόντο και το Σαμ. Το φοβόμουνα απ’ την αρχή πως κάπως έτσι θα κατέληγε, αν απορρίπτανε εμένα. Μα αν θες τη γνώμη μου, ο Έλροντ θα στείλει καμπόσους, σα γυρίσουν πίσω οι ανιχνευτές με τα νέα. Αλήθεια, ξεκίνησαν, Γκάνταλφ;
— Ναι, είπε ο μάγος. Μερικοί απ’ τους ανιχνευτές έφυγαν κιόλας. Αύριο θα φύγουν περισσότεροι. Ο Έλροντ στέλνει Ξωτικά, που θα επικοινωνήσουν με τους Περιφερόμενους Φύλακες και, ίσως, και με το Θράντουϊλ στο Δάσος της Σκοτεινιάς. Έχει πάει κι ο Άραγκορν μαζί με τους γιους του Έλροντ. Θα πρέπει να χτενίσουμε όλες τις γύρω περιοχές σε πολλές λεύγες απόσταση πριν κάνουμε την παραμικρότερη κίνηση. Γι’ αυτό. μη στενοχωριέσαι, Φρόντο! Είναι πολύ πιθανό πως η διαμονή σου εδώ θα είναι αρκετά μεγάλη.