Ο Φρόντο δεν απάντησε αμέσως στο Γκόλουμ. Όση ώρα αυτές οι αμφιβολίες περνούσαν απ’ το αργό αλλά έξυπνο μυαλό του Σαμ, αυτός στεκόταν και κοίταζε πέρα στο σκοτεινό βράχο του Κίριθ Γκόργκορ. Η τρύπα που είχαν καταφύγει ήταν ανοιγμένη στην πλαγιά ενός χαμηλού λόφου, λίγο ψηλότερα από μια κοιλάδα που έμοιαζε με χαράκωμα και βρισκόταν ανάμεσα στο λόφο και στα εξωτερικά αντερείσματα των Βουνών. Καταμεσής στην κοιλάδα ξεκινούσαν τα μαύρα θεμέλια του δυτικού πύργου της φρουράς. Στο πρωινό φως οι δρόμοι που πήγαιναν στην Πύλη της Μόρντορ φαίνονταν τώρα καθαρά, χλωμοί και σκονισμένοι· ο ένας προχωρούσε φιδογυριστός κατά το βοριά· ένας άλλος χανόταν ανατολικά στις ομίχλες που ήταν καθισμένες στα πόδια των Έρεντ Λίθουι· κι ένας τρίτος που ερχόταν προς το μέρος του. Καθώς έστριβε απότομα γύρω από τον πύργο, έμπαινε σ’ ένα στενό φαράγγι και περνούσε όχι πολύ μακριά κάτω από το κοίλωμα που στεκόταν. Δυτικά, στα δεξιά του, έστριβε, παρακάμπτοντας τις ράχες των βουνών και τραβούσε νότια στις βαθιές σκιές που κάλυπταν όλες τις δυτικές πλαγιές των Έφελ Ντούαθ· πέρα από κει που έφτανε η ματιά του, συνέχιζε να ταξιδεύει στη στενή λωρίδα γης ανάμεσα στα βουνά και στο Μεγάλο Ποταμό.
Καθώς κοίταζε ο Φρόντο πήρε είδηση πως είχε μεγάλη κίνηση κι αναταραχή στην πεδιάδα. Φαινόταν λες κι ολόκληρες στρατιές ξεκινούσαν, αν και τις έκρυβαν αρκετά οι αναθυμιάσεις και οι καπνοί που έρχονταν απ’ τους βάλτους και τις ερημιές πέρα. Αλλά εδώ κι εκεί έπιανε τη λάμψη από κοντάρια και περικεφαλαίες· και στα ισώματα πλάι απ’ τους δρόμους φαίνονταν πολλά τμήματα ιππικού. Θυμήθηκε το μακρινό του όραμα στο Άμον Χεν, πριν τόσο λίγες μέρες, αν και τώρα του φαινόταν χρόνια πριν. Ύστερα κατάλαβε πως η ελπίδα που είχε για μια τρελή στιγμή φουντώσει στην καρδιά του ήταν μάταιη. Οι σάλπιγγες δεν είχαν σαλπίσει πρόκληση αλλά χαιρετισμό. Δε γινόταν επίθεση στο Μαύρο Άρχοντα από τους άντρες της Γκόντορ, αναστημένους σαν φαντάσματα εκδίκησης απ’ τα μνήματα της αντρειοσύνης που είχε εδώ και χρόνια αμέτρητα χαθεί. Αυτοί ήταν Άντρες άλλης φυλής, απ’ τις απέραντες Ανατολικές περιοχές, που συγκεντρώνονταν στις διαταγές του Αυθέντη τους· στρατιές που είχαν στρατοπεδεύσει μπροστά στην Πύλη του τη νύχτα και τώρα έμπαιναν μέσα για ν’ αυξήσουν τη δύναμή του, που όλο και μεγάλωνε. Συνειδητοποιώντας ξαφνικά το θανάσιμο κίνδυνο της θέσης τους, μονάχοι στο αυξανόμενο φως της μέρας, τόσο κοντά σ’ αυτή την τεράστια απειλή, ο Φρόντο τράβηξε γρήγορα την ανίσχυρη γκρίζα κουκούλα του πάνω στο κεφάλι του και χώθηκε στη μικρή κοιλότητα. Ύστερα στράφηκε στο Γκόλουμ.
— Σμήγκολ, είπε. Θα σ’ εμπιστευτώ γι’ άλλη μια φορά. Γιατί έτσι φαίνεται πως πρέπει να κάνω και είναι η μοίρα μου να δέχομαι βοήθεια από σένα, από κει που ελάχιστα το περίμενα, και η μοίρα σου να βοηθάς εμένα που για πολύν καιρό με κυνηγούσες με κακό σκοπό. Ως τώρα έδειξες πως αξίζεις να σου φέρομαι καλά κι έχεις κρατήσει αληθινά την υπόσχεσή σου. Αληθινά, το λέω και το εννοώ, πρόσθεσε, ρίχνοντας μια ματιά στο Σαμ, γιατί δύο φορές τώρα βρεθήκαμε στην εξουσία σου και εσύ δε μας έκανες κανένα κακό. Ούτε προσπάθησες να μου πάρεις αυτό που κάποτε αναζητούσες. Μακάρι η τρίτη φορά ν’ αποδειχτεί η καλύτερη! Αλλά σε προειδοποιώ, Σμήγκολ, διατρέχεις κίνδυνο.
— Ναι, ναι, αφέντη! είπε το Γκόλουμ. Τρομερό κίνδυνο. Τρέμουν τα κόκαλα του Σμήγκολ σαν τον σκέφτεται, αλλά δεν το βάζει στα πόδια. Πρέπει να βοηθήσει τον καλό αφέντη.
— Δεν εννοώ τον κίνδυνο που όλοι μας μοιραζόμαστε, είπε ο Φρόντο. Εννοώ έναν κίνδυνο που απειλεί εσένα μόνο. Έδωσες μια υπόσχεση κι ορκίστηκες σ’ αυτό που αποκαλείς Πολύτιμο, Αυτό να το θυμάσαι! Απαιτώ να την κρατήσεις· αλλά αυτό θα γυρέψει να βρει τρόπο να τη διαστρέψει για το δικό σου το κακό. Έχει αρχίσει κιόλας να σε διαστρέφει. Μου ξεσκέπασες τον εαυτό σου τώρα δα, ανόητα. Δώσ’ το πίσω στο Σμήγκολ, είπες. Αυτό να μην το ξαναπείς! Μην αφήσεις αυτή τη σκέψη να ριζώσει μέσα σου! Ποτέ δε θα το πάρεις πίσω. Αλλά η επιθυμία σου γι’ αυτό μπορεί να σε προδώσει και να ’χεις κακό τέλος. Ποτέ δε θα το πάρεις πίσω. Στην έσχατη ανάγκη, Σμήγκολ, εγώ θα φορέσω το Πολύτιμο· και το Πολύτιμο σε είχε υποδουλώσει παλιά. Αν εγώ, φορώντας το, σε διατάξω, θα υπακούσεις, ακόμα κι αν είναι να πηδήξεις στον γκρεμό ή να πέσεις στη φωτιά. Και τέτοια θα ’ναι η διαταγή μου. Γι’ αυτό πρόσεχε, Σμήγκολ!