Ανακάθισε απότομα και αμέσως βόγκηξε και έπιασε το κεφάλι του, γέρνοντας μπρος-πίσω. Ολόκληρο το κρανίο τον πονούσε· το αριστερό του χέρι έπιασε στα μαλλιά του κάτι υγρό που κολλούσε. Καθόταν στο χώμα, πάνω σε χλωρό γρασίδι. Αυτό, για κάποιον αόριστο λόγο, τον μπέρδεψε, αλλά το κεφάλι του στριφογυρνούσε και όσα έβλεπε γύρω του χόρευαν και το μόνο που ήθελε ήταν να ξαπλώσει μέχρι να σταματήσουν.
Ο τοίχος! Η κοριτσίστικη φωνή!
Στηρίχθηκε με το χέρι στο γρασίδι και κοίταξε γύρω του αργά. Αργά εξ ανάγκης· όταν προσπαθούσε να γυρίσει γρήγορα, όλα ξανάρχιζαν να γυρνούν σαν σβούρα. Ήταν σε κήπο, ή σε πάρκο· ένας διάδρομος από πλάκες σχιστόλιθου ελισσόταν ανάμεσα σε ανθισμένους θάμνους ούτε δυο μέτρα παραπέρα, με ένα παγκάκι από λευκή πέτρα πλάι του και μια πυκνόφυλλη περγουλιά πάνω από το παγκάκι για σκιά. Είχε πέσει από τη μέσα πλευρά του τοίχου. Μα το κορίτσι;
Βρήκε το δέντρο, κοντά πίσω του, βρήκε και την κοπέλα — που κατέβαινε από το δέντρο. Μόλις πάτησε το χώμα γύρισε να τον κοιτάξει κι αυτός ανοιγόκλεισε τα μάτια και ξαναβόγκηξε. Φορούσε ένα βελούδινο βαθυνάλανο μανδύα με ανοιχτόχρωμη γούνινη φόδρα· η κουκούλα του είχε ένα τσαμπί ασημένια κουδουνάκια και έπεφτε ως τη μέση της. Καμπάνιζαν καθώς περπατούσε. Ένα ασημένιο φιλιγκράν στεφάνι συγκρατούσε τις χρυσόξανθες μπούκλες της και λεπτεπίλεπτα ασημένια σκουλαρίκια κρέμονταν από τα αυτιά της, ενώ το λαιμό της στόλιζε ένα περιδέραιο με βαριούς ασημένιους κρίκους και σκουροπράσινες πέτρες, που ο Ραντ πίστεψε πως ήταν σμαράγδια. Το ουρανί φόρεμά της είχε λεκέδες από τον κορμό του δέντρου απ’ όπου είχε κατέβει, μα δεν έπαυε να είναι μεταξωτό, κεντημένο με εξονυχιστικά λεπτοδουλεμένα μοτίβα, το φουστάνι της ήταν περίτεχνα διακοσμημένο, με απαλά κρεμ σχέδια. Μια φαρδιά ζώνη από πλεχτό ασήμι τύλιγε τη μέση της και μαλακά βελούδινα παπούτσια ξεπρόβαλλαν από τον ποδόγυρο.
Ο Ραντ μόνο δύο γυναίκες είχε δει ντυμένες έτσι, τη Μουαραίν και τη Σκοτεινόφιλη, που είχε προσπαθήσει να σκοτώσει τον ίδιο και τον Ματ. Δεν μπορούσε ούτε να φανταστεί ποια ήταν αυτή για να ανεβοκατεβαίνει δέντρα με τέτοια ρούχα, αλλά ήταν βέβαιος πως θα έπρεπε να είναι κάποια σπουδαία. Η εντύπωσή του δυνάμωσε, όταν είδε πώς τον κοίταζε. Δεν φαινόταν να την ενοχλεί που ένας άγνωστος είχε πέσει στον κήπο της. Είχε έναν αέρα πάνω της, που έκανε τον Ραντ να σκεφτεί τη Νυνάβε και τη Μουαραίν.
Τόσο ανησυχούσε ο Ραντ, μήπως είχε μπλέξει πάλι και μήπως, άραγε, η κοπέλα αυτή μπορούσε να καλέσει τους Φρουρούς της Βασίλισσας μια μέρα σαν κι αυτή, που είχαν άλλα στο κεφάλι τους, που άργησε να προσέξει την ίδια την κοπέλα, πέρα από τα κομψά ρούχα και το αγέρωχο ύφος. Ήταν ίσως δυο-τρία χρόνια μικρότερη του, ψηλή για κοπέλα και πανέμορφη. Το πρόσωπό της ήταν ένα τέλειο οβάλ, που το κύκλωνε ένας καταρράκτης από ηλιόξανθες μπούκλες, τα χείλη της σαρκώδη και κόκκινα, τα μάτια της τόσο γαλανά, που ήταν απίστευτο.
Ήταν εντελώς διαφορετική από την Εγκουέν σε ύψος και πρόσωπο και σώμα, αλλά ίση της σε ομορφιά. Ένιωσε τύψεις, αλλά σκέφτηκε πως, αν αρνούνταν αυτό που έβλεπαν τα μάτια του, η Εγκουέν δεν θα ερχόταν πιο γρήγορα στην ασφάλεια του. Κάεμλυν.
Ένα σύρσιμο ακούστηκε ψηλά από το δέντρο και το έδαφος γέμισε κομμάτια φλοιού, ενώ τα ακολούθησε ένα αγόρι, που έπεσε ανάλαφρα στο χώμα πίσω από την κοπέλα. Ο νεαρός ήταν ένα κεφάλι ψηλότερός της και λίγο μεγαλύτερος, αλλά το πρόσωπο και τα μαλλιά του έδειχναν πως ήταν στενός συγγενής. Το παλτό και ο μανδύας του είχαν κόκκινα και λευκά και χρυσά χρώματα από κεντημένο μπροκάρ και, για άνδρα, ήταν πολύ πιο φανταχτερά από τα δικά της. Κρύος ιδρώτας έλουσε τον Ραντ. Ένας συνηθισμένος άνθρωπος θα ντυνόταν έτσι μονάχα αν ήταν γιορτινή μέρα και ποτέ με τόση μεγαλοπρέπεια. Εδώ δεν ήταν δημόσιο πάρκο. Ίσως οι φρουροί να είχαν άλλες δουλειές και δεν προλάβαιναν να ασχοληθούν με κάποιον που είχε εισβάλει σε ιδιωτικό χώρο.
Ο νεαρός κοίταξε εξεταστικά τον Ραντ πάνω από τον ώμο της κοπέλας, χαϊδεύοντας με το δάχτυλο το εγχειρίδιο στη μέση του. Έμοιαζε να το κάνει από νευρική συνήθεια κι όχι σαν να ήταν έτοιμος να το τραβήξει. Δεν ήταν όμως μόνο αυτό. Έδειχνε να έχει την ίδια αυτοκυριαρχία με την κοπέλα και τον κοίταζαν και οι δυο σαν να ήταν αίνιγμα που έπρεπε να το λύσουν. Ο Ραντ είχε την αίσθηση ότι τουλάχιστον η κοπέλα κατέγραφε λεπτομερειακά τα πάντα πάνω του, από την όψη που είχαν οι μπότες του, μέχρι την κατάσταση του μανδύα του.