Η Εγκουέν άφησε ένα λυγμό και ο Πέριν κούνησε το κεφάλι, σαν να ήθελε να το αρνηθεί. Ο Ραντ ένιωσε μια αναγούλα στο στομάχι του, καθώς σκεφτόταν Τρόλοκ στους δρόμους του Κάεμλυν. Τόσοι άνθρωποι στα μαχαίρια μεταξύ τους, χωρίς να συνειδητοποιούν ότι η πραγματική απειλή περίμενε να έρθει από τα τείχη. Τι θα έκαναν, όταν έβρισκαν ξαφνικά Τρόλοκ και Ξέθωρους ανάμεσά τους να τους σκοτώνουν; Είδε με το νου του πύργους να καίγονται, φλόγες να απλώνονται στους θόλους, Τρόλοκ να χιμούν στους κυρτούς δρόμους και τα πανοράματα της Έσω Πόλης. Το Παλάτι στις φλόγες. Την Ηλαίην και τον Γκάγουιν και τη Μοργκέις... νεκρούς.
“Όχι ακόμα”, είπε αφηρημένα η Μουαραίν. Ήταν ακόμα στραμμένη προς τον Ματ. “ΑΝ μπορέσουμε να βρούμε έξοδο από το Κάεμλυν, οι Ημιάνθρωποι θα χάσουν το ενδιαφέρον τους για την πόλη. Αν. Τόσα αν”.
“Καλύτερα να ήμασταν νεκροί”, είπε ξαφνικά ο Πέριν και ο Ραντ αναπήδησε μ’ αυτή τη φράση, που αντηχούσε τις σκέψεις του. Ο Πέριν ακόμα έβλεπε το πάτωμα ―τώρα το αγριοκοίταζε- και η φωνή του ήταν πικρή. “Όπου πάμε, φέρνουμε μαζί μας πόνο και θρήνους. Θα ήταν καλύτερα για όλους, αν ήμασταν νεκροί”.
Η Νυνάβε στράφηκε προς το μέρος του, με ανάμικτη οργή και θυμό και ανησυχία να καθρεφτίζονται στο πρόσωπό της, αλλά η Μουαραίν την πρόλαβε.
“Τι νομίζεις ότι θα κερδίσεις για σένα, ή για οποιονδήποτε άλλο, πεθαίνοντας;” ρώτησε η Άες Σεντάι. Η φωνή της ήταν ήρεμη, αλλά σκληρή. “Αν ο Άρχοντας του Τάφου έχει κερδίσει αρκετή ελευθερία ώστε να αγγίζει το Σχήμα, όπως φοβάμαι, τότε λοιπόν μπορεί να σε φτάσει πιο εύκολα νεκρό απ’ όσο ζωντανό. Νεκρός δεν βοηθάς κανέναν, ούτε τους ανθρώπους που σε βοήθησαν, ούτε τους φίλους και την οικογένεια σου στους Δύο Ποταμούς, Η Σκιά πέφτει στον κόσμο και κανείς σας δεν μπορεί να την σταματήσει νεκρός”.
Ο Πέριν σήκωσε το κεφάλι να την κοιτάξει και ο Ραντ ξαφνιάστηκε. Οι Εριδες των ματιών του φίλου του ήταν περισσότερο κίτρινες παρά καστανές. Με τα πυκνά μαλλιά του και τη φλόγα της ματιάς του, είχε κάτι... Ο Ραντ δεν μπορούσε να το διακρίνει καλά.
Ο Πέριν μίλησε με απαλή, ανέκφραστη φωνή, που έδινε στα λόγια του περισσότερο βάρος απ’ όσο αν φώναζε. “Ούτε και ζωντανοί μπορούμε να το σταματήσουμε, ε;”
“Αργότερα θα έχω χρόνο για να διαφωνήσουμε”, είπε η Μουαραίν, “αλλά τώρα με χρειάζεται ο φίλος σου”. Παραμέρισε, για να δουν όλοι καθαρά τον Ματ. Τα μάτια του ήταν ακόμα στραμμένα πάνω της με ένα βλέμμα πλημμυρισμένο οργή και δεν είχε σαλέψει, ούτε είχε αλλάξει θέση στο κρεβάτι. Ιδρώτας ανάβλυζε στο πρόσωπό του και τα χείλη του ήταν άδεια από αίμα, με τα δόντια γυμνωμένα σε μια απειλητική, απαράλλαχτη έκφραση. Έμοιαζε να βάζει όλη τη δύναμή του στην προσπάθειά του να φτάσει τη Μουαραίν με το εγχειρίδιο που κρατούσε ακίνητο ο Λαν. “Ή μήπως το ξέχασες;”
Ο Πέριν σήκωσε τους ώμους αμήχανα και άπλωσε τα χέρια χωρίς να πει λέξη.
“Τι έπαθε;” ρώτησε η Εγκουέν και η Νυνάβε πρόσθεσε, “Είναι κολλητικό; Ακόμα κι έτσι, μπορώ να τον γιατρέψω. Δεν αρρωσταίνω, ό,τι και να έχουν οι άλλοι”.
“Α, είναι κολλητικό”, είπε η Μουαραίν, “και η— προστασία σου δεν θα σε σώσει”. Έδειξε το εγχειρίδιο με το ρουμπίνι στη λαβή, προσέχοντας να μην το αγγίξει. Η λεπίδα τρεμούλιαζε, καθώς ο Ματ έβαζε όλη του τη δύναμη για να φτάσει στη Μουαραίν. “Αυτό είναι από τη Σαντάρ Λογκόθ. Δεν υπάρχει ούτε πετραδάκι σε κείνη την πόλη που να μην είναι μιασμένο κι επικίνδυνο, αν βγει από τα τείχη της, κι αυτό είναι κάτι πολύ περισσότερο από πετραδάκι. Μέσα του είναι το κακό που σκότωσε τη Σαντάρ Λογκόθ και τώρα μέσα στον Ματ, επίσης. Καχυποψία και μίσος, τόσο δυνατά, που ακόμα και τους πιο κοντινούς σου τους βλέπεις σαν εχθρούς, ριζωμένα τόσο βαθιά στα κόκαλά σου, που στο τέλος η μόνη σκέψη που σου μένει είναι να σκοτώσεις. Παίρνοντας το έξω από τα τείχη της Σαντάρ Λογκόθ, το απελευθέρωσε, τον σπόρο όλων αυτών, από αυτό που το δέσμευε σε κείνο το μέρος. Μέσα του δυνάμωνε και εξασθένιζε, καθώς το είναι του Ματ πολεμούσε ενάντια στο μόλυσμα του Μασάνταρ που τον μεταμορφώνει, αλλά τώρα η μάχη εντός του έχει σχεδόν τελειώσει κι ο Ματ σχεδόν έχει νικηθεί. Σύντομα, αν πρώτα δεν τον σκοτώσει, θα εξαπλώνει το κακό σαν πανούκλα όπου πηγαίνει. Όπως μια γρατσουνιά απ’ αυτό το εγχειρίδιο αρκεί για να μολύνει και να σκοτώσει, έτσι, σύντομα, μερικά λεπτά μαζί με τον Ματ θα είναι εξίσου θανάσιμα”.