“Αν αυτός ο άνθρωπος ξέρει κάτι”, είπε ο Αγκελμαρ, “μπορώ να τον κάνω να το πει”. Η έκφραση του δεν είχε καθόλου έλεος για τους Σκοτεινόφιλους· η φωνή του δεν υποσχόταν καθόλου οίκτο για τον Φάιν. “Αν μπορέσεις να μάθεις έστω κι ένα μέρος απ’ αυτό που θα αντιμετωπίσεις στη Μάστιγα, αξίζει να μείνεις μια μέρα παραπάνω. Υπάρχουν μάχες που χάθηκαν, επειδή οι προθέσεις του εχθρού ήταν άγνωστες”.
Η Μουαραίν αναστέναξε και κούνησε το κεφάλι πικρά. “Άρχοντά μου, αν δεν χρειαζόμασταν να κοιμηθούμε καλά για μια νύχτα, θα έφευγα αμέσως, έστω κι αν έτσι ρισκάραμε να συναντήσουμε Τρόλοκ στο σκοτάδι. Συλλογίσου τι έμαθα από τον Φάιν. Πριν τρία χρόνια ο Σκοτεινός πρέπει να είχε βάλει να του φέρουν τον Φάιν στο Σάγιολ Γκουλ για να τον αγγίξει, παρά το γεγονός ότι ο Φάιν είναι Σκοτεινόφιλος και πιστός μέχρι εσχάτων. Πριν ένα χρόνο, ο Σκοτεινός μπορούσε να διατάξει τον Φάιν, τον Σκοτεινόφιλο, μέσα από τα όνειρά του. Φέτος, ο Μπα’άλζαμον περπατά στα όνειρα εκείνων που ζουν στο Φως και εμφανίζεται, έστω και με δυσκολία, στη Σαντάρ Λογκόθ. Όχι με το δικό του σώμα, φυσικά, αλλά ακόμα και η προβολή του μυαλού του Σκοτεινού, ακόμα και μια προβολή, που τρεμοπαίζει και σβήνει, είναι πιο επικίνδυνη και πιο θανάσιμη για τον κόσμο απ’ όλες μαζί τις ορδές των Τρόλοκ. Οι σφραγίδες του Σάγιολ Γκουλ εξασθενούν, Άρχοντα Αγκελμαρ. Δεν υπάρχει χρόνος”.
Ο Άγκελμαρ έσκυψε το κεφάλι συγκατανεύοντας, αλλά, όταν το ξανασήκωσε, το στόμα του ήταν πάλι σφιγμένο με πείσμα. “Άες Σεντάι, μπορώ να δεχτώ το ότι, όταν οδηγήσω τους λογχοφόρους μου στο Πέρασμα του Τάργουιν θα είμαστε, το πολύ, αντιπερισπασμός, ή μια αψιμαχία μακριά από την κύρια μάχη. Το καθήκον πηγαίνει τους ανθρώπους εκεί που πρέπει, όπως ακριβώς κάνει και το Σχήμα· ούτε το καθήκον ούτε το Σχήμα υπόσχονται ότι οι πράξεις μας θα έχουν μεγαλείο. Αλλά η αψιμαχία μας, ακόμα κι αν κερδίσουμε, θα είναι άχρηστη, αν χάσετε τη μάχη. Αφού λες ότι η ομάδα σου πρέπει να είναι μικρή, εγώ λέω ωραία και καλά, αλλά σε ικετεύω να κάνεις ό,τι χρειάζεται για να μπορέσεις να κερδίσεις. Αφησε αυτούς τους νεαρούς εδώ, Άες Σεντάι. Σου ορκίζομαι ότι μπορώ να βάλω στη θέση τους τρεις έμπειρους άνδρες, που δεν επιζητούν τη δόξα, καλούς ξιφομάχους, που θα είναι, σχεδόν, εξίσου χρήσιμοι στη Μάστιγα όσο ο Λαν. Άφησέ με να πάω στο Πέρασμα ξέροντας ότι έκανα ό,τι μπορούσα για να σε βοηθήσω να νικήσεις”.
“Πρέπει να πάρω αυτούς και όχι άλλους, Άρχοντα Άγκελμαρ”, είπε με απαλή φωνή η Μουαραίν. “Αυτοί θα δώσουν τη μάχη στον Οφθαλμό του Κόσμου”.
Ο Άγκελμαρ έμεινε με το στόμα ανοιχτό και κοίταξε τον Ραντ και τον Ματ και τον Πέριν. Ξαφνικά ο Άρχοντας του Φαλ Ντάρα έκανε ένα βήμα πίσω και το χέρι του έψαξε ασυναίσθητα για το σπαθί, το οποίο δεν το φορούσε ποτέ μέσα στο κτίριο. “Αυτοί οι τρεις δεν είναι... Δεν είσαι από το Κόκκινο Άτζα, Μουαραίν Σεντάι, αλλά ακόμα και συ δεν θα...” Ο ξαφνικός ιδρώτας έλαμψε στο ξυρισμένο κεφάλι του.
“Είναι τα’βίρεν”, είπε η Μουαραίν για να τον μαλακώσει. “Το Σχήμα υφαίνεται γύρω τους. Ο Σκοτεινός έχει ήδη προσπαθήσει επανειλημμένως να τους σκοτώσει. Τρεις τα’βίρεν σε ένα μέρος αρκούν για να αλλάξουν τη ζωή γύρω τους, όπως ένας ανεμοστρόβιλος παρασύρει ένα άχυρο. Όταν το μέρος είναι ο Οφθαλμός του Κόσμου, το Σχήμα ίσως υφάνει μέσα του ακόμα και τον Πατέρα του Ψεύδους και ίσως τον ξανακάνει ακίνδυνο”.
Ο Άγκελμαρ σταμάτησε να ψάχνει για το σπαθί του, αλλά ακόμα κοίταζε με αμφιβολία τον Ραντ και τους άλλους. “Μουαραίν Σεντάι, αφού λες ότι είναι, τότε είναι, αλλά εγώ δεν το βλέπω. Χωριατόπαιδα. Είσαι βέβαια, Άες Σεντάι;”
“Το αρχαίο αίμα”, είπε η Μουαραίν, “χωρίστηκε, σαν ποτάμι που ανοίγει σε χίλιες χιλιάδες ρυάκια, αλλά, μερικές φορές, τα ρυάκια πλησιάζουν για να ξαναφτιάξουν το ποτάμι. Το αρχαίο αίμα της Μανέθερεν είναι δυνατό και αγνό σχεδόν σε όλους αυτούς τους νεαρούς. Αμφιβάλεις για τη δύναμη που έχει το αίμα της Μανέθερεν, Άρχοντα Άγκελμαρ;”
Ο Ραντ έριξε μια πλάγια ματιά στην Άες Σεντάι. Σχεδόν σε όλους. Τόλμησε να ρίξει μια ματιά στη Νυνάβε· εκείνη είχε γυρίσει για να κοιτάζει και να ακούει, αν και απέφευγε πάλι να κοιτάξει τον Λαν. Ο Ραντ έπιασε το βλέμμα της Σοφίας. Εκείνη κούνησε το κεφάλι· δεν είχε πει αυτή στην Άες Σεντάι ότι ο Ραντ δεν ήταν γέννημα των Δύο Ποταμών. Τι ξέρει η Μουαραίν;