Robert Jordan
Η Ανοδος της Σκιάς
Το Τέταρτο Βιβλίο του Τροχού του Χρόνου
Εισαγωγή
Περίληψη προηγουμένων, για όσους έχουν χάσει επεισόδια. Ο Τροχός του Χρόνου γυρνά, και ο αγώνας του Καλού και του Κακού δεν έχει κριθεί οριστικά, παρ' όλο που ο Σκοτεινός είναι φυλακισμένος στο Σάγιολ Γκουλ. Οι λακέδες του πασχίζουν να τον απελευθερώσουν και αυτή τη φορά φαίνεται ότι ίσως πετύχουν το σκοπό τους. Για το Καλό πολεμά ο Ραντ, ένα χωριατόπαιδο από το ασήμαντο Πεδίο του Έμοντ· η μυστηριώδης καταγωγή του αποτελεί το κλειδί που θα λύσει το αίνιγμα και θα φέρει την εκπλήρωση της Προφητείας του Δράκοντα. Γιατί αυτός είναι ο Αναγεννημένος Δράκοντας, ο υπέρμαχος των δυνάμεων του φωτός. Από την Εποχή των Θρύλων, τη μισοξεχασμένη εκείνη εποχή πριν τρεις χιλιάδες χρόνια, είναι ο μόνος άνδρας που μπορεί να διαβιβάσει τη Μία Δύναμη, που χαρίζει υπερφυσικές ικανότητες. Όταν ξεκίνησε την αποστολή του, καταδιωκόμενος από δαιμονικά όντα, είχε μαζί τη συνήθη συντροφιά ηρώων: τους φίλους του Πέριν και Ματ, την όμορφη Εγκουέν, τη Μουαραίν από το γυναικείο τάγμα μαγισσών Άες Σεντάι, τον βάρδο Θομ, που ξέρει περισσότερα απ' όσα φαίνεται. Και μαζί διέσχισαν τα πέρατα του γνωστού κόσμου τους, πολεμώντας τερατόμορφους Τρόλοκ, φρικαλέους Ημιαθρώπους, και τους Αποδιωγμένους, τα επίσης φυλακισμένα πρωτοπαλίκαρα του Σκοτεινού, που ξανακάνουν την εμφάνιση τους διψώντας για αίμα και εξουσία.
Ο Ρόμπερτ Τζόρνταν έχει πλάσει ένα μυθικό κόσμο, δουλεμένο μαστόρικα ως τις τελευταίες λεπτομέρειες του. Ο κόσμος του, η Randland όπως είθισται να την αποκαλούν οι αγγλόφωνοι αναγνώστες του, ζωντανεύει με πόλεις, λαούς, έθιμα (ακόμα και επινοημένα αποφθέγματα, που πλουτίζουν την υφή), ιστορία, άθλους αρχαίων ηρώων. Ο συγγραφέας μοιάζει να έχει ήδη δει με το νου του ό,τι αναφέρει στις σελίδες του: την κούπα για κρασί στα φτηνά καπηλειά, τα βαριά χαλιά του παλατιού του Δακρίου, τις φθαρμένες σελίδες των χειρογράφων που διαβάζει ο Ραντ, τα χνώτα των αλόγων, το αγιάζι του δάσους στο Πεδίο του Έμοντ, τη ξερή, σκασμένη γη πέρα από τη Ραχοκοκαλιά του Κόσμου.
Η πλοκή αναδεικνύει τον κόσμο, ακολουθώντας λεπτομερειακά και ξέπνοα το ταξίδι του Ραντ και των φίλων του. Εδώ, οι δρόμοι τους χωρίζουν άλλη μια φορά: ο Ραντ πρέπει να στρατολογήσει τους άγριους Αελίτες· η Νυνάβε και η Ηλαίην γίνονται σχεδόν ντετέκτιβ (με συγχωρείτε για τον αναχρονισμό) για να ανακαλύψουν στο Τάντσικο το μυστηριώδες τεχνούργημα που μπορεί να κατατροπώσει τον Ραντ· ο Πέριν γυρνά στους Δύο Ποταμούς για να προστατεύσει τους συμπατριώτες του από τους Τρόλοκ, χωρίς να φαντάζεται τι τον περιμένει. Και σ' ολόκληρη τη Randland υπάρχει η αίσθηση ότι κάτι μεγάλο και επικίνδυνο ζυγώνει: το αίμα βάφει ακόμα και τον Τελ'αράν'ριοντ, τον Κόσμο των Ονείρων.
Ο Ρόμπερτ Τζόρνταν γράφει στην παράδοση του Τόλκιν κι έχει εκατομμύρια οπαδούς σ' όλο τον κόσμο. Η Άνοδoς της Σκιάς είναι το τέταρτο μυθιστόρημα στη σειρά του Τροχού του Χρόνου, η οποία έχει φτάσει αισίως τα ένδεκα βιβλία. Το πιο πρόσφατο είναι το Knife of Dreams, που εκδόθηκε το 2005.
Αφιερωμένο στον Ρόμπερτ Μαρκς
Συγγραφέα, δάσκαλο, λόγιο, φιλόσοφο, φίλο και εμπνευστή
Η Σκιά θα απλωθεί στον κόσμο και θα σκοτεινιάσει πάσα γη και τόπο, ακόμα και τις πιο μικρές γωνιές τους, και δεν θα υπάρχει πουθενά μήτε Φως, μήτε σιγουριά. Κι εκείνος που θα γεννηθεί από την Αυγή, που θα γεννηθεί από την Κόρη, σύμφωνα με την Προφητεία, θα απλώσει τα χέρια για να πιάσει τη Σκιά κι ο κόσμος θα ουρλιάζει από τον πόνο της λύτρωσης. Δόξα στον Δημιουργό και στο Φως και σε εκείνον που θα ξαναγεννηθεί. Είθε το Φως να μας σώσει από αυτόν.
1
Οι Σπόροι Της Σκιάς
Ο Τροχός του Χρόνου γυρνά και οι Εποχές έρχονται και φεύγουν, αφήνοντας πίσω αναμνήσεις, που γίνονται θρύλος. Ο θρύλος ξεθωριάζει και γίνεται μύθος κι ακόμα και ο μύθος έχει ξεχαστεί από καιρό, όταν ξανάρχεται η Εποχή που τον γέννησε. Σε μια περίοδο, που μερικοί την αποκαλούν Τρίτη Εποχή, μια Εποχή που ακόμα δεν έχει έρθει, μια Εποχή που έχει περάσει, ένας άνεμος φύσηξε στους μεγάλους κάμπους που ονομάζονταν Λιβάδια του Καραλαίν. Ο άνεμος δεν ήταν η αρχή. Το γύρισμα του Τροχού του Χρόνου δεν έχει ούτε αρχή, ούτε τέλος. Αλλά ήταν κάποια αρχή.
Βόρεια και δυτικά φυσούσε ο άνεμος κάτω από τον αγουροξυπνημένο ήλιο του πρωινού, πάνω από ατελείωτα μίλια, που ήταν όλο κυματιστά λιβάδια και αραιά απλωμένες συστάδες δένδρων. Διέσχιζε ο άνεμος τον αφρισμένο ποταμό Λουάν και περνούσε πάνω από το Όρος του Δράκοντα, που έμοιαζε με δόντι σπασμένο στην κορφή ― ένα βουνό για το οποίο μιλούσαν οι θρύλοι, που ορθωνόταν πάνω από τις απαλές πεδιάδες και σηκωνόταν τόσο ψηλά, ώστε το έστεφαν σύννεφα καταμεσής του, πολύ πριν από την κορυφή, που κάπνιζε. Το Όρος του Δράκοντα, όπου είχε πεθάνει ο Δράκοντας —και μαζί η Εποχή των Θρύλων, όπως έλεγαν μερικοί― κι όπου θα ξαναγεννιόταν, σύμφωνα με την προφητεία. Ή όπου είχε ξαναγεννηθεί. Βόρεια και δυτικά, περνούσε από τα χωριά Τζουάλντε, Νταϊράιν και Αλίντηρ, όπου γέφυρες σαν από πέτρινη δαντέλα ορθώνονταν προς τα Λαμπερά Τείχη, τα τεράστια, πάλλευκα τείχη της πόλης, που πολλοί έλεγαν πως ήταν η πιο θαυμαστή του κόσμου. Της Ταρ Βάλον. Μια πόλη που μόλις την άγγιζε η σκιά του Όρους του Δράκοντα κάθε δειλινό.