Ο Ραντ δεν μπορούσε να κάνει τίποτα, επειδή εκείνη τη στιγμή πέντε Τρόλοκ όρμησαν σ' αυτόν και τους δύο συντρόφους του, μια μάζα από μουσούδες, κοντούς χαυλιόδοντες αγριόχοιρου και κέρατα τράγου, απομακρύνοντας τους ανθρώπους από την κιονοστοιχία μονάχα με την ορμή της προέλασής τους. Πέντε Τρόλοκ κανονικά θα μπορούσαν να σκοτώσουν τρεις ανθρώπους χωρίς ιδιαίτερη δυσκολία, μόνο που ο ένας από τους τρεις ήταν ο Ραντ, μ' ένα σπαθί που έκοβε την αρματωσιά τους σαν να ήταν ύφασμα. Ένας από τους Υπερασπιστές σκοτώθηκε και ο άλλος εξαψανίστηκε κυνηγώντας έναν πληγωμένο Τρόλοκ, το μοναδικό επιζώντα από τους πέντε. Όταν ο Ραντ γύρισε βιαστικά στην κιονοστοιχία, από την αίθουσα πιο κάτω ερχόταν η μυρωδιά καμένου κρέατος. Είδε μεγάλα, καμένα κορμιά στο πάτωμα, όμως κανένα ίχνος της Μουαραίν ή του Λαν.
Έτσι γινόταν ο αγώνας για την Πέτρα. Ή ο αγώνας για τη ζωή του Ραντ. Ξεσπούσαν συγκρούσεις και απομακρύνονταν από κει που είχαν αρχίσει, ή τελείωναν όταν έπεφτε η μια πλευρά. Και δεν ήταν μόνο άνθρωποι που πολεμούσαν Τρόλοκ και Μυρντράαλ. Ήταν και άνθρωποι που πολεμούσαν εναντίον ανθρώπων· υπήρχαν Σκοτεινόφιλοι στο πλευρό των Σκιογέννητων, κουρελήδες που έμοιαζαν με πρώην στρατιώτες ή με καβγατζήδες θαμώνες των καπηλειών. Έδειχναν να φοβούνται τους Τρόλοκ όσο και οι Δακρινοί, αλλά σκότωναν αδιακρίτως, όπου μπορούσαν. Δυο φορές ο Ραντ είδε με τα ίδια του τα μάτια Τρόλοκ να τα βάζουν με Τρόλοκ. Δεν μπορούσε παρά να υποθέσει ότι οι Μυρντράαλ είχαν χάσει τον έλεγχό τους και τους Τρόλοκ απλώς κυβερνούσε τώρα η δίψα για αίμα. Αν ήθελαν να αλληλοσκοτωθούν, μετά χαράς λοιπόν.
Ύστερα, άλλη μια φορά μόνος να ψάχνει, έστριψε μια γωνιά και έπεσε πάνω σε τρεις Τρόλοκ, διπλούς στο φάρδος και μιάμιση φορά ψηλότερους από τον ίδιο. Ο ένας τους, με γαμψό, αετίσιο ράμφος να ξεπροβάλει από ένα κατά τα άλλα ανθρώπινο πρόσωπο, έκοβε το μπράτσο από το πτώμα μιας Δακρινής αριστοκράτισσας, ενώ οι άλλοι δύο τον κοίταζαν με προσμονή, γλείφοντας τις μουσούδες τους. Οι Τρόλοκ έτρωγαν οποιοδήποτε είδος κρέατος. Μπορεί αυτοί να είχαν ξαφνιαστεί περισσότερο, μπορεί ο Ραντ, όμως αυτός ήταν ο πρώτος που συνήλθε.
Πρώτα έπεσε ο Τρόλοκ με το αετίσιο ράμφος, μ' ανοιγμένη την πανοπλία και την κοιλιά. Η στάση στην ξιφομαχία που λεγόταν Σαύρα Στον Αγκαθωτό Θάμνο θα αρκούσε για τους υπόλοιπους δύο, όμως ο πεσμένος Τρόλοκ, που σφάδαζε ακόμα, κλώτσησε τον Ραντ στο πόδι, αυτός παραπάτησε και η λεπίδα του απλώς έκοψε ένα κομμάτι από την πανοπλία του στόχου του. Ο Ραντ βρέθηκε κάτω από το δεύτερο Τρόλοκ, που έπεφτε και το λυκίσιο στόμα του δάγκωνε τον αέρα. Ο Τρόλοκ τον κόλλησε στα πέτρινα πλακάκια κάτω από το ογκώδες σώμα του, παγιδεύοντας τόσο το σπαθί όσο και το μπράτσο του. Εκείνος που είχε μείνει όρθιος ύψωσε το τσεκούρι με τα καρφιά, ενώ στο πρόσωπό του εμφανιζόταν μια απομίμηση χαμόγελου, όσο μπορούσε δηλαδή με την αρκουδίσια μύτη και τους χαυλιόδοντες. Ο Ραντ πάλεψε να κουνηθεί, να ανασάνει.
Ένα σπαθί κυρτό, σαν δρεπάνι, έσκισε τον Τρόλοκ από την αρκουδίσια μουσούδα ως το λαιμό.
Ο τέταρτος Τρόλοκ ξεκόλλησε τη λεπίδα του και γύμνωσε τα τραγίσια δόντια του με ένα γρύλισμα, ενώ τα αφτιά τινάζονταν πλάι στα κέρατά του. Έπειτα έφυγε τρέχοντας, με το ξερό ποδοβολητό των κοφτερών οπλών του να αντηχεί στα πλακάκια του πατώματος.
Ο Ραντ σύρθηκε και ελευθερώθηκε από το βάρος του νεκρού Τρόλοκ, σχεδόν αποσβολωμένος. Με έσωσε ένας Τρόλοκ. Ένας Τρόλοκ; Τον έλουζε το αίμα του Τρόλοκ, πυκνό και σκούρο. Πέρα μακριά στο διάδρομο, στην αντίθετη κατεύθυνση από εκείνη που το είχε σκάσει ο Τρόλοκ με τα τραγίσια κέρατα, φάνηκε μια γαλανόλευκη αστραπή καθώς εμφανίζονταν δύο Μυρντράαλ. Πολεμούσαν μεταξύ τους, με αέρινες, λυγερές κινήσεις, θολές από την ταχύτητα. Ο ένας ανάγκασε τον άλλο να μπει σε έναν κάθετο διάδρομο και οι αστραπές χάθηκαν από το οπτικό πεδίο του Ραντ. Τρελάθηκα. Να τι συμβαίνει. Μου σάλεψε κι όλα αυτά είναι ένα τρελό όνειρο.
«Διακυβεύεις τα πάντα έτσι που χιμάς μ' αυτό το... το σπαθί».
Ο Ραντ γύρισε κι αντίκρισε τη Λανφίαρ. Είχε πάρει πάλι την εμφάνιση κάποιας κοπέλας στην ηλικία του, ίσως και νεότερη. Ανασήκωσε τα φουστάνια της για να δρασκελίσει το σκυλεμένο πτώμα της Δακρινής αρχόντισσας· από την έλλειψη οποιουδήποτε συναισθήματος στο πρόσωπό της, θα μπορούσε να είναι ένα απλό κούτσουρο.
«Έφτιαξες μια καλύβα από κλαριά», συνέχισε, «ενώ θα μπορούσες να έχεις μαρμάρινα παλάτια μ' ένα κροτάλισμα των δαχτύλων σου. Θα μπορούσες να πάρεις τη ζωή και την όποια ψυχή διαθέτουν οι Τρόλοκ με ελάχιστο κόπο, αντιθέτως, όμως, παραλίγο να σε σκοτώσουν. Πρέπει να μάθεις. Έλα μαζί μου».