«Ούτε και το Σάαραντ». Η φωνή της Μπάιρ ήταν πιο λεπτή από των άλλων γυναικών, αλλά εξίσου αποφασισμένη. «Ο Τζέραν και ο Μπάελ ίσως προσπαθήσουν να αλληλοσκοτωθούν πριν επιστρέψουν στα φρούριά τους, αλλά όχι στο Άλκαιρ Νταλ».
«Όλα αυτά δεν απαντάνε στην ερώτηση του Ραντ αλ'Θόρ», είπε ο Ρούαρκ. «Αν πας στο Άλκαιρ Νταλ πριν φτάσουν όλοι οι αρχηγοί, εκείνοι που δεν θα έχουν έρθει ακόμα θα υποστούν πλήγμα στην τιμή τους. Τούτος δεν είναι ένας καλός τρόπος να ανακοινώσεις ότι είσαι ο Καρ'α'κάρν, ατιμάζοντας τους ανθρώπους που θα καλέσεις να σε ακολουθήσουν. Το Νακάι έχει να κάνει τον περισσότερο δρόμο. Σ' ένα μήνα όλοι θα είναι στο Άλκαιρ Νταλ».
«Σε λιγότερο από τόσο», είπε η Σεάνα κουνώντας ζωηρά το κεφάλι. «Έχω περπατήσει δυο φορές στα όνειρα της Αλσέρα και λέει ότι ο Μπρούαν σκοπεύει να κάνει τρέχοντας όλο το δρόμο από το Φρούριο Σιάγκι. Σε λιγότερο από μήνα».
«Ένα μήνα πριν φύγεις, για σιγουριά», είπε ο Ρούαρκ στον Ραντ. «Και ύστερα τρεις μέρες ως το Άλκαιρ Νταλ. Ίσως τέσσερις. Όλοι τότε θα είναι εκεί».
Ένας μήνας. Έτριψε το σαγόνι του. Ήταν πολύ. Πάρα πολύ και δεν είχε επιλογή. Στις ιστορίες τα πράγματα πάντα συνέβαιναν όπως τα σχεδίαζε ο ήρωας, τότε που ήθελε να συμβούν. Στην πραγματική ζωή σπανίως γινόταν έτσι, ακόμα και αν ήσουν τα'βίρεν και υποτίθεται ότι είχες την προφητεία να δουλεύει για σένα. Στην πραγματική ζωή πάσχιζες και έλπιζες, και ήσουν τυχερός αν έβρισκες μισό καρβέλι όταν χρειαζόσουν ολόκληρο. Αλλά ένα μέρος του σχεδίου του ακολουθούσε τη διαδρομή που έλπιζε ο Ραντ. Το πιο επικίνδυνο μέρος.
Η Μουαραίν, ξαπλωμένη ανάμεσα στον Λαν και την Άμυς, έπινε τεμπέλικα το κρασί της με τα μάτια μισόκλειστα, σαν να ήταν νυσταγμένη. Δεν το πίστευε. Η Μουαραίν έβλεπε τα πάντα, άκουγε τα πάντα. Αλλά ο Ραντ τώρα δεν είχε τίποτα να πει που να μην πρέπει να το ακούσει η Άες Σεντάι. «Πόσοι θα αντισταθούν, Ρούαρκ; Πόσοι θα μου αντιταχθούν; Το υπαινίχθηκες, αλλά δεν το είπες στα σίγουρα».
«Δεν μπορώ να είμαι σίγουρος σ' αυτό», αποκρίθηκε ο αρχηγός φατρίας δαγκώνοντας την πίπα του. «Όταν δείξεις τον Δράκοντα, θα σε γνωρίσουν. Δεν υπάρχει τρόπος να μιμηθείς τους Δράκοντες του Ρουίντιαν». Μήπως είχαν τρεμοπαίξει τα μάτια της Μουαραίν; «Είσαι εκείνος για τον οποίο λέει η προφητεία. Θα σε υποστηρίξω εγώ, σίγουρα ο Μπρούαν και ο Ντηάρικ του Ρέυν Άελ. Οι άλλοι...; Το Σάαραντ θα το φέρει η Σεβάνα, η σύζυγος του Σούλαντρικ, εφόσον η φατρία δεν έχει αρχηγό. Είναι νεαρή για στεγοκυρά ενός φρουρίου και σίγουρα θα δυσαρεστηθεί που θα έχει μόνο μια στέγη και όχι ένα ολόκληρο φρούριο, όταν κάποιος επιλεγεί για να αντικαταστήσει τον Σούλαντρικ. Και η Σεβάνα είναι από τους πιο πονηρούς και αναξιόπιστους Σάιντο που γεννήθηκαν ποτέ. Αλλά αν δεν προκαλέσει αυτή πρόβλημα, ξέρεις ότι θα το προκαλέσει ο Κουλάντιν· κάνει τον αρχηγό φατρίας και κάποιοι Σάιντο ίσως τον ακολουθήσουν δίχως να έχει μπει στο Ρουίντιαν. Τόσο ανόητοι είναι οι Σάιντο. Ο Χαν του Τομανέλε δεν ξέρεις προς τα πού θα γείρει. Είναι αράθυμος, δύσκολα τον καταλαβαίνεις και δύσκολα συνεννοείσαι μαζί του, ενώ —»
Σταμάτησε καθώς η Λίαν μουρμούριζε μαλακά. «Υπάρχει κανένας άντρας διαφορετικός;» Του Ραντ του φάνηκε ότι το είχε πει έτσι που να μην το ακούσει ο αρχηγός φατρίας. Η Άμυς έκρυβε το χαμόγελο με το χέρι της· η αδελφή-σύζυγός του έσκυψε το πρόσωπο αθώα στο κύπελλο της.
«Όπως έλεγα», είπε ο Ρούαρκ, κοιτώντας καρτερικά πότε τη μια σύζυγό του και πότε την άλλη, «δεν μπορώ να είμαι σίγουρος. Οι περισσότεροι θα σε ακολουθήσουν. Ίσως όλοι. Ίσως ακόμα και οι Σάιντο. Τρεις χιλιάδες χρόνια περιμέναμε αυτόν που θα φέρει τους δύο Δράκοντες. Όταν δείξεις τα χέρια, κανένας δεν θα αμφιβάλει ότι είσαι αυτός που στάλθηκε για να μας ενώσει». Και να τους καταστρέψει· αλλά αυτό δεν το ανέφερε. «Το ερώτημα είναι πώς θα αποφασίσουν να αντιδράσουν». Έμεινε για λίγο να χτυπά την πίπα με τα δόντια του. «Δεν θα αλλάξεις γνώμη, να βάλεις το καντιν'σόρ;»
«Και να τους δείξω τι, Ρούαρκ; Έναν προσποιητό Αελίτη; Καλύτερα να βάλω Αελίτικα ρούχα του Ματ». Ο Ματ παραλίγο να πνιγεί μασώντας την πίπα του. «Δεν θα προσποιηθώ. Είμαι αυτό που είμαι· πρέπει να με δεχτούν όπως είμαι». Ο Ραντ ύψωσε τις γροθιές και τα μανίκια του έπεσαν για να αποκαλύψουν τα κεφάλια με τη χρυσή χαίτη στις ράχες των χεριών του. «Αυτά είναι η απόδειξή μου. Αν δεν φτάνουν αυτά, δεν φτάνει τίποτα».
«Πού σκοπεύεις να “οδηγήσεις τα δόρατα άλλη μια φορά σε πόλεμο”;» ρώτησε ξαφνικά η Μουαραίν. Ο Ματ πνίγηκε πάλι, έβγαλε την πίπα από το στόμα και την κοίταξε. Τα μαύρα μάτια της δεν ήταν πια κρυμμένα.
Οι γροθιές του Ραντ σφίχτηκαν με μια σπασμωδική κίνηση και οι αρθρώσεις του έκαναν έναν ξερό κρότο. Ήταν επικίνδυνο να προσπαθεί να το παίξει έξυπνος στη Μουαραίν· έπρεπε να το είχε μάθει από καιρό αυτό. Η Άες Σεντάι θυμόταν κάθε λέξη που άκουγε, την καταχώριζε, την ταξινομούσε και την εξέταζε μέχρι να καταλάβει τι ακριβώς σήμαινε.