Κάτω από εκείνα τα σκληρά βλέμματα, η Εγκουέν καταλάγιασε μουτρωμένη και οι δύο Σοφές κοιτάχτηκαν. Στο τέλος η Μπάιρ σήκωσε τους ώμους και ύψωσε την εσάρπα γύρω από το πρόσωπό της· προφανώς αποποιούνταν κάθε ευθύνη για το όλο ζήτημα.
«Είναι επικίνδυνο», είπε η Άμυς. Το έκανε να ακουστεί σαν να ήταν επικίνδυνο να ανασαίνεις στον Τελ'αράν'ριοντ.
«Θα —!» Η Νυνάβε σταμάτησε να μιλάει, καθώς το βλέμμα της Άμυς σκλήρυνε κι άλλο· αν τη ρωτούσες πριν, θα έλεγε ότι ήταν αδύνατον κάτι τέτοιο. Κράτησε σταθερά την εικόνα των ρούχων της όπως ήταν τώρα —φυσικά, δεν είχαν καμία σχέση με εκείνη την αλλαγή αυτές οι δύο· απλώς της φάνηκε σοφό να βεβαιωθεί ότι το φόρεμα της θα έμενε όπως ήταν― και άλλαξε αυτό που πήγαινε να πει. «Θα προσέχω».
«Δεν είναι δυνατό», της είπε ανέκφραστα η Άμυς, «αλλά δεν ξέρω άλλον τρόπο. Το κλειδί είναι η ανάγκη. Όταν είναι πολλοί στο φρούριο, η φυλή πρέπει να χωριστεί, οπότε υπάρχει ανάγκη για νερό στο καινούριο φρούριο. Αν δεν είναι γνωστή κάποια τοποθεσία με νερό, ίσως καλέσουν κάποια από μας για να βρει μια. Το κλειδί τότε είναι η ανάγκη για μια κατάλληλη κοιλάδα ή φαράγγι, όχι πολύ μακριά από την πρώτη, που να έχει νερό. Αν συγκεντρωθείς στην ανάγκη, αυτό θα σε φέρει κοντά σ' αυτό που θέλεις. Αν συγκεντρωθείς πάλι στην ανάγκη, θα σε φέρει κοντύτερα. Κάθε βήμα θα σε φέρνει κοντύτερα, ώσπου στο τέλος όχι μόνο θα είσαι στην κοιλάδα, αλλά θα στέκεσαι δίπλα εκεί που θα βρεθεί νερό. Μπορεί να είναι πιο δύσκολο για σένα επειδή δεν ξέρεις τι ακριβώς αναζητάς, αλλά μπορεί το βάθος της ανάγκης να το αναπληρώσει αυτό. Και ξέρεις ήδη κατά προσέγγιση πού βρίσκεται ― σ' αυτό το παλάτι.
»Να ποιος είναι ο κίνδυνος τώρα, που πρέπει να τον έχεις κατά νου». Η Σοφή έγειρε προς το μέρος της γεμάτη ένταση και υπογράμμισε τα λόγια της με έναν τόνο κοφτερό, σαν τη ματιά της. «Κάθε βήμα γίνεται στα τυφλά, με τα μάτια κλεισμένα. Δεν μπορείς να ξέρεις πού θα βρίσκεσαι όταν θα ανοίξεις τα μάτια. Και σίγουρα δεν σε βοηθήσει καθόλου αν τελικά βρεις νερό, αλλά στέκεσαι σε μια φωλιά γεμάτη οχιές. Τα μακριά, φαρμακερά δόντια του βασιλιά των βουνών θα σε σκοτώσουν γρήγορα, τόσο στο όνειρο, όσο και στην πραγματικότητα. Νομίζω ότι αυτές οι γυναίκες που λέει η Εγκουέν θα σε σκοτώσουν πιο γρήγορα από το φίδι».
«Το έκανα αυτό», αναφώνησε η Εγκουέν. Η Νυνάβε την ένιωσε να τινάζεται όταν οι Αελίτισσες έστρεψαν πάνω της το βλέμμα τους. «Πριν σας συναντήσω», είπε βιαστικά. «Πριν πάμε στο Δάκρυ».
Ανάγκη. Η Νυνάβε ένιωθε πιο φιλικά προς τις Αελίτισσες τώρα που η μια της είχε πει κάτι χρήσιμο. «Πρέπει να έχετε το νου σας στην Εγκουέν», είπε και την αγκάλιασε, για να δείξει ότι το εννοούσε με στοργή. «Έχεις δίκιο, Μπάιρ. Θα προσπαθήσει να κάνει περισσότερα απ' όσα ξέρει. Πάντα έτσι έκανε». Για κάποιο λόγο, η Μπάιρ κοίταξε την ίδια, υψώνοντας το λευκό φρύδι της.
«Δεν νομίζω να είναι έτσι», είπε η Αμυς στεγνά. «Τώρα είναι υπάκουη μαθήτρια. Σωστά, Εγκουέν;»
Το στόμα της Εγκουέν σφιγγόταν με μια πεισματάρικη έκφραση. Αυτές οι Σοφές δεν την ήξεραν καλά, αν νόμιζαν ότι μια γυναίκα από τους Δύο Ποταμούς μπορούσε να είναι υπάκουη. Πάντως δεν είπε τίποτα. Αυτό ήταν αναπάντεχο. Απ' ό,τι φαινόταν, οι Αελίτισσες ήταν σκληρές σαν τις Άες Σεντάι.
Η ώρα που είχε ορίσει περνούσε και την πλημμύρισε ανυπομονησία να δοκιμάσει την καινούρια μέθοδο· αν η Ηλαίην την ξυπνούσε, ίσως να έκανε ώρες μέχρι να ξανακοιμηθεί. «Σε επτά μέρες», είπε, «μια από μας θα σας ξανασυναντήσει εδώ».
Η Εγκουέν ένευσε. «Σε επτά μέρες ο Ραντ θα έχει εμφανιστεί στους αρχηγούς φατριών ως Εκείνος Που Έρχεται Με Την Αυγή και οι Αελίτες θα είναι όλοι στο πλευρό του». Τα μάτια των Σοφών ανοιγόκλεισαν βιαστικά και η Άμυς έσιαξε την εσάρπα της· η Εγκουέν δεν το είδε. «Το Φως μόνο ξέρει τι σκοπεύει να κάνει μετά».
«Σε επτά μέρες», είπε η Νυνάβε, «εγώ και η Ηλαίην θα έχουμε πάρει από τη Λίαντριν αυτό που κυνηγά, ό,τι κι αν είναι». Αλλιώς, πιθανότατα, θα το είχε το Μαύρο Άτζα. Οι Σοφές, λοιπόν, δεν ήταν βέβαιες ότι οι Αελίτες θα ακολουθούσαν τον Ραντ, όπως η Εγκουέν δεν ήταν βέβαιη για τα σχέδιά του. Πουθενά δεν υπήρχε βεβαιότητα. Αλλά δεν υπήρχε λόγος να φορτώσει κι άλλες αμφιβολίες στην Εγκουέν. «Όταν σας ξαναδεί μια από μας, θα τις έχουμε δέσει από τη μύτη και θα τις κουβαλάμε στον Πύργο μέσα σε τσουβάλια για να δικαστούν».
«Προσπάθησε να δείξεις προσοχή, Νυνάβε. Ξέρω ότι δεν το καταφέρνεις, αλλά προσπάθησε. Πες το αυτό και στην Ηλαίην. Δεν είναι τόσο... τολμηρή... όσο εσύ, αλλά πλησιάζει». Η Άμυς και η Μπάιρ ακούμπησαν καθεμιά το χέρι στον ώμο την Εγκουέν και μετά χάθηκαν.