Выбрать главу

Το βλέμμα του Ρούαρκ στάθηκε στο μεγαλύτερο καταυλισμό, όπου κι άλλοι Αελίτες με καντιν'σόρ έβγαιναν σαν μελίσσι από τις σκηνές για να κοιτάξουν προς το λόφο. «Σάιντο, εκτός αν λαθεύω», είπε χαμηλόφωνα. «Ο Κουλάντιν. Δεν είσαι ο μόνος που πάτησε το έθιμο, Ραντ αλ'Θόρ».

«Ίσως καλά έκανα που το πάτησα». Ο Ραντ έβγαλε το σούφα από το κεφάλι του και το έχωσε στην τσέπη του σακακιού του, πάνω από το ανγκριάλ, το αγαλματίδιο που έδειχνε ένα στρογγυλοπρόσωπο άντρα μ' ένα σπαθί κάθετα στα γόνατα. Ο ήλιος άρχισε να ψήνει το κεφάλι του, δείχνοντάς του πόσο τον προστάτευε το σούφα. «Αν είχαμε έρθει σύμφωνα με τα έθιμα...» Οι Σάιντο έτρεχαν προς τα βουνά, αφήνοντας πίσω σκηνές που έμοιαζαν άδειες και προκαλώντας κάποια αναταραχή στους άλλους καταυλισμούς και στο πανηγύρι· οι Αελίτες έπαψαν να κοιτάνε τον άντρα πάνω στο άλογο, για να ακολουθήσουν με το βλέμμα τους Σάιντο. «Ρούαρκ, θα μπορούσες να μπεις διά της βίας στο Άλκαιρ Νταλ αν οι άλλοι ήταν διπλάσιοι, ή και περισσότεροι;»

«Όχι πριν πέσει η νύχτα», αποκρίθηκε αργά ο αρχηγός φατρίας, «ακόμα κι αν είχα μπροστά μου μόνο θρασύδειλους Σάιντο. Αυτή δεν είναι απλή παραβίαση του εθίμου! Ακόμα και οι Σάιντο δεν θα έπρεπε να είναι τόσο ανέντιμοι!»

Οι άλλοι Τάαρνταντ στην κορυφή του λόφου συμφώνησαν με θυμωμένα μουρμουρητά. Με εξαίρεση τις Κόρες· για κάποιο λόγο, είχαν συγκεντρωθεί γύρω από την Αβιέντα κατά μέρος και μιλούσαν σοβαρά μεταξύ τους. Ο Ρούαρκ είπε χαμηλόφωνα δυο λόγια σε έναν της Κόκκινης Ασπίδας του, έναν πρασινομάτη που το πρόσωπό του έμοιαζε να έχει χρησιμοποιηθεί για να καρφώσει πασσάλους σε φράχτες, κι αυτός γύρισε και κατηφόρισε το λόφο, τρέχοντας προς το Τάαρνταντ που πλησίαζε.

«Το περίμενες αυτό;» ρώτησε ο Ρούαρκ τον Ραντ μόλις έφυγε ο άντρας της Κόκκινης Ασπίδας. «Γι' αυτό κάλεσες ολόκληρη τη φατρία;»

«Όχι ακριβώς αυτό, Ρούαρκ». Οι Σάιντο άρχισαν να παρατάσσονται μπροστά σε ένα στενό άνοιγμα των βουνών· ανέβαζαν τα πέπλα τους. «Αλλά δεν υπήρχε άλλος λόγος για να φύγει ο Κουλάντιν μέσα στη νύχτα, παρά μόνο επειδή βιαζόταν να βρεθεί κάπου, και πού αλλού θα ήταν καλύτερα από δω, που θα μπορούσε να με βάλει σε μπελάδες; Οι άλλοι είναι ήδη στο Άλκαιρ Νταλ; Γιατί;»

«Δεν χάνει κανείς την ευκαιρία που προσφέρει μια συνάντηση αρχηγών, Ραντ αλ'Θόρ. Θα γίνουν συζητήσεις για συνοριακές διαφορές, για δικαιώματα βόσκησης, για δεκάδες πράγματα. Για το νερό. Αν συναντηθούν δυο Αελίτες από διαφορετικές φατρίες, μιλάνε για νερό. Τρεις άντρες από τρεις φατρίες συζητούν για νερό και βόσκηση».

«Και τέσσερις;» ρώτησε ο Ραντ. Ήδη εκπροσωπούνταν πέντε φατρίες και με το Τάαρνταντ ήταν έξι.

Ο Ρούαρκ δίστασε για μια στιγμή, ζυγιάζοντας ασυναίσθητα ένα κοντό δόρυ του. «Οι τέσσερις χορεύουν τα δόρατα. Αλλά εδώ δεν θα έπρεπε να είναι έτσι».

Το Τάαρνταντ άνοιξε για να περάσουν οι Σοφές με τις εσάρπες στα κεφάλι, ενώ η Μουαραίν, ο Λαν και η Εγκουέν έρχονταν από πίσω με τα άλογα. Η Εγκουέν και η Άες Σεντάι φορούσαν λευκά πανιά γύρω από τους κροτάφους, μιμούμενες τα κεφαλομάντηλα των Αελιτισσών. Ήρθε και ο Ματ με το άλογό του, μόνος του, με το μαύρο δόρυ στο μπροστάρι της σέλας. Το πλατύγυρο καπέλο του έριχνε σκιά στο πρόσωπο, καθώς ο Ματ κοίταζε εξεταστικά αυτό που υπήρχε μπροστά τους.

Ο Πρόμαχος ένευσε μόνος του όταν είδε τους Σάιντο. «Μυρίζομαι φασαρίες», είπε μαλακά. Το μαύρο άλογό του γύρισε το μάτι στο σταχτί του Ραντ· μόνο αυτό και ο Λαν κοίταζε προσηλωμένος τις σειρές των Αελιτών μπροστά στο άνοιγμα, αλλά χάιδεψε το λαιμό του Μαντάρμπ για να τον ηρεμήσει. «Όχι όμως τώρα».

«Όχι τώρα», συμφώνησε ο Ραντ.

«Μακάρι να μου... επέτρεπες να μπω μαζί σου». Η φωνή της Μουαραίν, αν εξαιρούσε κανείς αυτή τη μικρή παύση, ήταν γαλήνια, όπως πάντα· τα αγέραστα χαρακτηριστικά της ήταν ατάραχα, όμως τα μαύρα μάτια της κοίταζαν τον Ραντ λες και το βλέμμα της θα τον ανάγκαζε να μεταπειστεί.

Τα μακριά, ανοιχτόχρωμα μαλλιά της Άμυς, που κρέμονταν από την εσάρπα της, τινάχτηκαν καθώς κουνούσε το κεφάλι αποφασισμένα. «Δεν είναι δική του η απόφαση, Άες Σεντάι. Είναι δουλειά των αρχηγών, αντρικές δουλειές. Αν σε αφήσουμε να μπεις τώρα στο Άλκαιρ Νταλ, την άλλη φορά που θα συναντηθούν οι Σοφές ή οι στεγοκυράδες θα βρεθεί κάποιος αρχηγός φατρίας που θα θελήσει να χώσει τη μύτη του. Νομίζουν ότι ανακατευόμαστε στις υποθέσεις τους και συχνά προσπαθούν να ανακατευτούν στις δικές μας». Χάρισε ένα γοργό χαμόγελο στον Ρούαρκ, για να του πει ότι δεν έβαζε κι αυτόν μαζί με τους άλλους· η ανέκφραστη όψη του συζύγου της είπε στον Ραντ ότι εκείνος είχε διαφορετική γνώμη.