Οι συγκεντρωμένοι Αελίτες έκαναν μερικές στιγμές μέχρι να προσέξουν τους Δράκοντες που ήταν κουλουριασμένοι γύρω κι από τους δικούς του πήχεις, αστράφτοντας στο φως του ήλιου. Βουβάθηκαν όλοι σταδιακά· η σιωπή στο τέλος ήταν απόλυτη. Η Σεβάνα έμεινε με το στόμα ανοιχτό· αυτό δεν το γνώριζε. Προφανώς ο Κουλάντιν δεν είχε φανταστεί ότι ο Ραντ θα τον ακολουθούσε τόσο γρήγορα, δεν της είχε πει ότι είχε κι άλλος τα σημάδια. Πώς; Ο άνθρωπος πρέπει να πίστευε ότι θα είχε χρόνο· θα εδραίωνε τη θέση του και ύστερα θα απέρριπταν τον Ραντ ως απατεώνα. Φως μου, πώς; Αν η στεγοκυρά του Φρουρίου Κομάρντα ήταν αποσβολωμένη, το ίδιο ήταν και οι δύο αρχηγοί φατρίας, με εξαίρεση μόνο τον Ρούαρκ. Δύο άντρες σημαδεμένοι, ενώ η προφητεία έλεγε ότι θα ήταν μόνο ένας.
Ο Κουλάντιν συνέχισε να μαίνεται, ανεμίζοντας τα χέρια για να βεβαιωθεί ότι θα το έβλεπαν όλοι. «...δεν θα αρκεστούμε στις χώρες των επίορκων! Θα πάρουμε όλες τις χώρες, ως τον ωκεανό Άρυθ! Οι υδρόβιοι δεν θα αντισταθούν στο —» Ξαφνικά αντιλήφθηκε τη σιωπή, που είχε πάρει τη θέση των ενθουσιωδών κραυγών. Ήξερε τι την είχε προκαλέσει. Δεν στράφηκε για να κοιτάξει τον Ραντ. «Υδρόβιος! Κοιτάξτε τα ρούχα του! Υδρόβιος!» φώναξε.
«Υδρόβιος», συμφώνησε ο Ραντ. Δεν ύψωσε τη φωνή, αλλά το φαράγγι τη μετέφερε σε όλους. Ο Σάιντο έδειξε να ξαφνιάζεται για μια στιγμή και μετά χαμογέλασε θριαμβευτικά — ώσπου ο Ραντ συνέχισε. «Τι λέει η Προφητεία του Ρουίντιαν; “Γεννημένος από το αίμα”. Η μητέρα μου ήταν η Σάελ, μια Κόρη του Τσουμάι Τάαρνταντ». Ποια ήταν στ’ αλήθεια; Από πού είχε έρθει; «Ο πατέρας μου ήταν ο Τζάντουιν, της φυλής του Σιδερένιου Βουνού, αρχηγός φατρίας του Τάαρνταντ». Ο πατέρας μου είναι ο Ταμ αλ'Θόρ. Με βρήκε, με μεγάλωσε, με αγάπησε. Μακάρι να σε είχα γνωρίσει, Τζάντουιν, μα ο Ταμ είναι ο πατέρας μου. «“Γεννημένος από το αίμα, αλλά μεγαλωμένος από εκείνους που δεν είναι του αίματος”. Πού έστειλαν οι Σοφές ανθρώπους να ψάξουν για μένα; Στα φρούρια της Τρίπτυχης Γης; Έστειλαν ανθρώπους πέρα από το Δρακότειχος, όπου μεγάλωσα. Σύμφωνα με την προφητεία».
Ο Μπάελ και οι άλλοι τρεις ένευσαν αργά, αλλά απρόθυμα· υπήρχε ακόμα το ζήτημα ότι και ο Κουλάντιν έφερε τους Δράκοντες και αναμφιβόλως θα προτιμούσαν να ήταν ένας δικός τους. Το πρόσωπο της Σεβάνα είχε πάρει μια έκφραση σιγουριάς· ήταν ολοφάνερο ποιον θα υποστήριζε, ασχέτως του ποιος είχε τα πραγματικά σημάδια.
Η αυτοπεποίθηση του Κουλάντιν δεν κλονίστηκε στιγμή· είχε χλευάσει απροκάλυπτα τον Ραντ την πρώτη φορά που τον είχε δει ποτέ του. «Πόσος καιρός πέρασε από τότε που ειπώθηκε για πρώτη φορά η Προφητεία;» Ακόμα πίστευε ότι έπρεπε να φωνάζει. «Ποιος ξέρει πόσο έχουν αλλάξει τα λόγια της; Η μητέρα μου ήταν Φαρ Ντάραϊς Μάι πριν εγκαταλείψει το δόρυ. Πόσο έχουν αλλάξει τα υπόλοιπα; Ή πόσο τα άλλαξαν επίτηδες! Λέγεται ότι κάποτε υπηρετούσαμε τις Άες Σεντάι. Εγώ λέω ότι σκοπεύουν να μας δεσμεύσουν ξανά σ' αυτές! Διάλεξαν αυτό τον υδρόβιο επειδή μας μοιάζει! Δεν είναι του αίματός μας! Ήρθε με Άες Σεντάι, που τον έχουν δεμένο στο λουρί! Και οι Σοφές τις χαιρέτησαν σαν να ήταν πρωταδελφές! Όλοι ακούσατε για Άες Σεντάι που κάνουν απίστευτα πράγματα. Οι ονειροβάτισσες χρησιμοποίησαν τη Μία Δύναμη για να γλιτώσουν τον υδρόβιο από μένα! Χρησιμοποίησαν τη Μία Δύναμη, όπως λέγεται ότι κάνουν οι Άες Σεντάι! Οι Άες Σεντάι έφεραν αυτό τον υδρόβιο εδώ για να μας δεσμεύσουν με μια απάτη! Και οι ονειροβάτισσες τις βοηθούν!»
«Αυτά είναι τρελά πράγματα!» Ο Ρούαρκ πλησίασε τον Ραντ και κοίταξε τη σύναξη, που παρέμενε σιωπηλή. «Ο Κουλάντιν ποτέ δεν πήγε στο Ρουίντιαν. Άκουσα τις Σοφές να του το αρνούνται. Ο
Ραντ αλ'Θόρ πήγε, όμως. Τον είδα να φεύγει από το Τσήνταρ και τον είδα να επιστρέφει σημαδεμένος, όπως βλέπετε».
«Και γιατί μου το αρνήθηκαν;» γρύλισε ο Κουλάντιν. «Επειδή τους το είπαν οι Άες Σεντάι! Ο Ρούαρκ δεν σας λέει ότι μια Άες Σεντάι κατέβηκε από το Τσήνταρ μαζί μ' αυτό τον υδρόβιο! Κι έτσι επέστρεψε με τους Δράκοντες! Χάρη στη μαγεία των Άες Σεντάι! Ο αδελφός μου, ο Μουράντιν, πέθανε κάτω από το Τσήνταρ, δολοφονημένος απ' αυτό τον υδρόβιο και την Άες Σεντάι Μουαραίν, ενώ οι Σοφές, που κάνοντας το θέλημα των Άες Σεντάι, τους άφησαν να φύγουν ανενόχλητοι! Όταν ήρθε η νύχτα, πήγα στο Ρουίντιαν. Δεν τους το αποκάλυψα, παρά μόνο τώρα, επειδή αυτό είναι το σωστό μέρος για να φανεί ο Καρ'α'κάρν! Εγώ είμαι ο Καρ'α'κάρν!»