Λαν· αλ'Λάν Μαντράγκοραν: Ένας Πρόμαχος, δεσμευμένος με τη Μουαραίν. Ανενθρόνιστος Βασιλιάς της Μαλκίρ, Ντάι Σαν (Άρχοντας της Μάχης) κι ο τελευταίος επιζών Μαλκιρινός άρχοντας. Δες επίσης Πρόμαχος· Μουαραίν· Μαλκίρ· Ντάι Σαν.
Λανφίαρ: Στην Παλιά Γλώσσα, «Κόρη της Νυκτός». Μια από τους Αποδιωγμένους, ίσως η πιο ισχυρή μετά τον Ισαμαήλ. Αντίθετα από τους άλλους Αποδιωγμένους, διάλεξε η ίδια αυτό το όνομα.
Λέγεται ότι αγαπούσε τον Λουζ Θέριν Τέλαμον και μισούσε τη σύζυγό του, την Ιλυένα. Δες επίσης Αποδιωγμένοι· Δράκοντας.
Λάρας: Η Κυρά των Μαγειρείων στον Λευκό Πύργο της Ταρ Βάλον, η οποία είναι το κέντρο της εξουσίας των Άες Σεντάι. Μια γυναίκα με γνώσεις και παρελθόν που εκπλήσσουν.
μήκους, μονάδες: 25 εκατοστά = 1 πόδι· 3 πόδια = 1 βήμα· 2 βήματα = 1 απλωσιά· 1.000 απλωσιές = 1 μίλι· 4 μίλια = 1 λεύγα.
Λουζ Θέριν Τέλαμον· Λουζ Θέριν ο Σφαγέας: Δες
Δράκοντας.
Λίαντριν: Μια Άες Σεντάι από το Τάραμπον, κάποτε του Κόκκινου Άτζα. Τώρα έχει γίνει γνωστό ότι ανήκει στο Μαύρο Άτζα.
Λίνι: Παραμάνα της Αρχόντισσας Ηλαίην και πιο πριν της Μοργκέις, της μητέρας της Ηλαίην.
Λογκαίν: Άντρας που είχε ισχυριστεί ότι ήταν ο Αναγεννημένος Δράκοντας, ο οποίος τώρα έχει ειρηνευτεί και κρατείται στο Λευκό Πύργο της Ταρ Βάλον.
Λόιαλ, γιος του Άρεντ, του γιου του Χάλαν: Ένας Ογκιρανός από το Στέντιγκ Σανγκτάι. Επίδοξος συγγραφέας ενός βιβλίου για τον Αναγεννημένο Δράκοντα.
Λούχαν, Χάραλ: Σιδεράς από τους Δύο Ποταμούς και μέλος του Συμβουλίου του Χωριού στο Πεδίο του Έμοντ. Η σύζυγός του, η Άλσμπετ, είναι μέλος του Κύκλου των Γυναικών.
Μαλκίρ: Κάποτε μια από τις Μεθόριες, που τώρα την έχει καταλάβει η Μάστιγα. Το έμβλημα της Μαλκίρ ήταν ένας χρυσός γερανός εν πτήσει.
Μανέθερεν: Ένα από τα Δέκα Έθνη που αποτέλεσαν το Δεύτερο Σύμφωνο κι επίσης η πρωτεύουσα αυτού του έθνους. Και η πόλη και το έθνος αφανίστηκαν στους Πολέμους των Τρόλοκ. Δες επίσης Πόλεμοι των Τρόλοκ.
Μανιέν: Πόλη-κράτος στη Θάλασσα των Καταιγίδων, που περικλείεται και ιστορικά καταπιέζεται από το Δάκρυ. Έλκει τον πλούτο και την ανεξαρτησία του από τη γνώση των ρηχών σημείων της θάλασσας, όπου αλιεύονται τα λαδόψαρα, τα οποία συναγωνίζονται σε οικονομική σημασία τους ελαιώνες του Δακρύου, του Ίλιαν και του Τάραμπον. Τα λαδόψαρα και οι ελιές είναι σχεδόν η μόνη πηγή καύσιμης ύλης για τις λάμπες λαδιού. Ο εκάστοτε κυβερνήτης του Μαγιέν αποκαλείται «Πρώτος»· οι Πρώτοι ισχυρίζονται ότι κατάγονται από τον Άρτουρ τον Γερακόφτερο. Το έμβλημα του Μαγιέν είναι ένα χρυσό γεράκι εν πτήσει.
Μελαίν: Μια Σοφή της φυλής Τζιράντ του Γκόσιεν Άελ. Ονειροβάτισσα.
μίλι: Δες μήκους, μονάδες.
Μιν: Μια νεαρή με την ικανότητα να διαβάζει πράγματα για ανθρώπους στις αύρες και τις εικόνες που μερικές φορές βλέπει να τους περιβάλλουν.
Μουαραίν: Μια Άες Σεντάι του Γαλάζιου Άτζα. Γεννημένη στον Οίκο Ντέημοντρεντ, αλλά παρ' όλο που δεν ήταν στη γραμμή διαδοχής του θρόνου, ανατράφηκε στο Βασιλικό Παλάτι της Καιρχίν.
Μοργκέις: Ελέω Φωτός Βασίλισσα του Άντορ, Υπερασπίστρια του Βασιλείου, Προστάτιδα του Λαού, Ανώτατη Έδρα του Οίκου Τράκαντ. Το έμβλημά της είναι τρία χρυσά κλειδιά. Το έμβλημα του Οίκου Τράκαντ είναι ένας ασημένιος θολόλιθος.
Μυρντράαλ: Πλάσματα του Σκοτεινού, διοικητές των Τρόλοκ. Στρεβλά γεννήματα των Τρόλοκ, στα οποία έχει επανεμφανιστεί το ανθρώπινο στοιχείο που χρησιμοποιήθηκε για τη δημιουργία των Τρόλοκ, αλλά μιασμένο από το κακό που έφτιαξε τους Τρόλοκ. Δεν έχουν μάτια, αλλά έχουν αετίσια όραση και στο φως και στο σκοτάδι. Έχουν ορισμένες δυνάμεις που πηγάζουν από τον Σκοτεινό, συμπεριλαμβανομένης της ικανότητας να προκαλούν φόβο που παραλύει με μια τους ματιά, καθώς και της ικανότητας να εξαφανίζονται όπου υπάρχουν σκιές. Μια από τις γνωστές αδυναμίες τους είναι η απροθυμία τους να διασχίσουν νερά που τρέχουν. Είναι γνωστοί με πολλά ονόματα σε διάφορες χώρες, όπως Ημιάνθρωποι, Ανόφθαλμοι, Σκιάνθρωποι, Καρτέρια, Αρπαγες και Ξέθωροι.
Νατάελ, Τζέησιν: Ένας βάρδος που ταξιδεύει στην Ερημιά του Άελ.
Νάιαλ, Πέντρον: Άρχοντας Διοικητής των Τέκνων του Φωτός. Δες επίσης Τέκνα του Φωτός.
Όρκοι, Τρεις: Οι όρκοι που δίνει μια Αποδεχθείσα όταν γίνεται Άες Σεντάι. Τους απαγγέλλει κρατώντας τη Ράβδο των Όρκων, ένα τερ'ανγκριάλ που κάνει τους όρκους δεσμευτικούς. Είναι: 1. Να μην πει λέξη που να μην είναι αληθινή. 2. Να μη φτιάξει όπλο με το οποίο κάποιος να μπορεί να σκοτώσει κάποιον άλλο. 3. Να μη χρησιμοποιήσει ποτέ τη Μία Δύναμη ως όπλο, παρά μόνο εναντίον των Σκιογέννητων, ή ως τελευταίο μέσο για να υπερασπιστεί τη ζωή της, του Πρόμαχου της ή μιας άλλης Άες Σεντάι. Ο δεύτερος όρκος ήταν ο πρώτος που υιοθετήθηκε, σε αντίδραση προς τον Πόλεμο των Δυνάμεων. Ο πρώτος όρκος, αν και ακολουθείται κατά το γράμμα του, είναι αυτός που συχνότερα παρακάμπτεται με προσεκτικές διατυπώσεις. Πιστεύεται ότι οι δύο τελευταίοι είναι απαράβατοι.