Выбрать главу

«Αυτή τη φορά είπε την αλήθεια». Ο Ραντ κάθισε σε ένα μαξιλαράκι και διαβίβασε, για να του έρθει ένα από τα κύπελλα που είχαν αφήσει ανέγγιχτα οι αρχηγοί φατρίας. Ακόμα και αυτό το παραμικρό άγγιγμα του σαϊντίν ήταν ευφορικό ― και βδελυρό. Και τόσο δύσκολο να το αφήσεις. Δεν ήθελε να μιλήσει για τον Λουζ Θέριν· τον είχαν κουράσει οι άνθρωποι που νόμιζαν ότι αυτός ήταν ο Λουζ Θέριν. Η πίπα του έκαιγε από τις ρουφηξιές, έτσι την έπιασε από το επιστόμιο και χειρονομούσε κρατώντας την. «Αν με το σύνδεσμο μπορείς να με διδάξεις καλύτερα, τότε γιατί δεν συνδεόμαστε;»

Ο Ασμόντιαν τον κοίταξε σαν να είχε ρωτήσει γιατί δεν έτρωγαν πέτρες και μετά κούνησε το κεφάλι. «Συνεχώς ξεχνώ πόσα δεν ξέρεις. Εγώ κι εσύ δεν μπορούμε να συνδεθούμε. Πρέπει να υπάρχει μια γυναίκα για να μας ενώσει. Φαντάζομαι θα μπορούσες να το ζητήσεις από τη Μουαραίν ή από τη μικρούλα Εγκουέν. Ίσως κάποια μπορέσει να βρει τη μέθοδο. Αρκεί να μην σε πειράζει που θα βρουν ποιος είμαι».

«Μη μου λες ψέματα, Νατάελ», μούγκρισε ο Ραντ. Πολύ πριν συναντήσει τον Νατάελ, είχε μάθει ότι ο τρόπος που διαβίβαζαν οι άνδρες και ο τρόπος που διαβίβαζαν οι γυναίκες ήταν πολύ διαφορετικοί μεταξύ τους, όσο οι άνδρες από τις γυναίκες. «Έχω ακούσει την Εγκουέν και τις άλλες να λένε για Άες Σεντάι που συνδέουν τις δυνάμεις τους, Αφού μπορούν να το κάνουν αυτές, γιατί όχι εμείς οι δύο;»

«Επειδή δεν μπορούμε». Η αγανάκτηση ξεχείλιζε στον τόνο του Ασμόντιαν. «Ρώτα έναν φιλόσοφο, αν θέλεις να μάθεις γιατί. Γιατί δεν πετάνε τα σκυλιά; Ίσως στη βούληση του Σχήματος να είναι η ισορροπία, επειδή οι άνδρες είναι ισχυρότεροι. Δεν μπορούμε να συνδεθούμε δίχως αυτές, αλλά εκείνες μπορούν δίχως εμάς. Μέχρι δεκατρείς γυναίκες μπορούν να συνδεθούν, κι ευτυχώς δηλαδή· από κει και πέρα, πρέπει να υπάρχουν και άνδρες για να γίνει ο κύκλος μεγαλύτερος».

Ο Ραντ ήταν βέβαιος ότι είχε βρει ένα ψέμα αυτή τη φορά. Η Μουαραίν είχε πει ότι στην Εποχή των Θρύλων οι άνδρες και οι γυναίκες ήταν εξίσου ισχυροί στη Δύναμη και δεν μπορούσε να πει ψέματα, Το ανέφερε, προσθέτοντας, «Οι Πέντε Δυνάμεις είναι ίσες».

«Π Γη, η Φωτιά, ο Αέρας, το Νερό και το Πνεύμα». Ο Νατάελ έπαιξε μια συγχορδία για την καθεμιά. «Είναι ίσες, αλήθεια, και είναι επίσης αλήθεια πως ό,τι κάνει ένας άνδρας με μια Δύναμη, μπορεί να το κάνει και μια γυναίκα. Κατά είδος, τουλάχιστον. Όμως αυτό δεν έχει σχέση με το ότι οι άνδρες είναι ισχυρότεροι. Αυτό που πιστεύει η Μουαραίν για αλήθεια, το λέει σαν αλήθεια, είτε είναι έτσι είτε όχι· ένα από τα χίλια τρωτά εκείνων των ανόητων Όρκων». Έπαιξε για λίγο κάτι που πράγματι ακουγόταν ανόητο. «Κάποιες γυναίκες έχουν δυνατότερα μπράτσα από κάποιους άνδρες, γενικά όμως ισχύει το αντίθετο. Το ίδιο συμβαίνει και με το πόσο ισχυρός είναι κανείς στη Δύναμη και περίπου με τις ίδιες αναλογίες».

Ο Ραντ ένευσε αργά. Έμοιαζε λογικό κατά κάποιον τρόπο. Η Ηλαίην και η Εγκουέν θεωρούνταν δύο από τις ισχυρότερες γυναίκες που είχαν εκπαιδευθεί ποτέ στον Πύργο εδώ και χίλια χρόνια ή και περισσότερο, αλλά κάποτε ο Ραντ τα είχε βάλει μαζί τους και αργότερα η Ηλαίην είχε ομολογήσει ότι ένιωθε σαν γατάκι που το είχε αρπάξει ένα μάστιφ.

Ο Ασμόντιαν ακόμα δεν είχε τελειώσει. «Αν συνδεθούν δυο γυναίκες, δεν διπλασιάζεται η δύναμή τους —η σύνδεση δεν είναι απλή, σαν να προσθέτεις τη δύναμη της καθεμιάς― αλλά, αν είναι αρκετά δυνατές, τότε μπορούν να τα βάλουν ισότιμα με άνδρα. Κι όταν κάνουν τον κύκλο των δεκατριών, τότε να φυλάγεσαι. Δεκατρείς γυναίκες που με δυσκολία διαβιβάζουν, μπορούν συνδεμένες να κατατροπώσουν τους περισσότερους άνδρες. Οι δεκατρείς πιο αδύναμες γυναίκες στον Πύργο θα μπορούσαν να σε νικήσουν, ή εσένα ή κάθε άλλον άνδρα, σχεδόν χωρίς να λαχανιάσουν. Είχα ακούσει ένα ρητό στο Άραντ Ντόμαν. “Ο σοφός άνδρας, όσο περισσότερες γυναίκες υπάρχουν γύρω του, τόσο πιο πολύ προσέχει τα λόγια του”. Καλά θα κάνεις να το θυμάσαι».

Ο Ραντ ανατρίχιασε, καθώς σκεφτόταν κάποτε που είχε βρεθεί με πολύ περισσότερες από δεκατρείς Άες Σεντάι γύρω του. Φυσικά, οι περισσότερες δεν ήξεραν ποιος ήταν. Αν ήξεραν... Αν συνδέονταν η Εγκουέν και η Μουαραίν... Δεν ήθελε να πιστέψει ότι η Εγκουέν είχε πλησιάσει τόσο τον Πύργο, ότι είχε απομακρυνθεί τόσο από τη φιλία τους. Ό,τι κάνει, το κάνει με όλη της την καρδιά και γίνεται Άες Σεντάι. Το ίδιο και η Ηλαίην.