Ο Πέριν γρύλισε. Ό,τι ακριβώς χρειαζόταν. Άλλη μία γυναίκα να του ψήνει το ψάρι στα χείλη. «Υποσχέθηκα στον Άρχοντα Γκιλ πως θα τους φροντίσω, Φάιλε, αλλά... Μπορείς να φανταστείς τι μου ζήτησε αυτή η Λίνι; Ήθελε να μεσολαβήσω για να παντρευτούν η Μάιντιν με αυτόν τον τύπο, τον Τάλανβορ. Να τους αρπάξω και να τους παντρέψω, θέλουν δεν θέλουν! Βέβαια, ισχυρίστηκε πως το ήθελαν πολύ κι οι δυο τους». Γέμισε με τσάι μια ασημένια κούπα κι έπεσε βαριά στο κάθισμα που είχε αφήσει κενό η Μάιντιν, αγνοώντας τους ανησυχητικούς τριγμούς εξαιτίας του βάρους που έπεσε ξαφνικά επάνω του. «Τέλος πάντων, δεν πονοκεφαλιάζω και τόσο με αυτές τις ανοησίες. Ο Αφέντης Γκιλ λέει πως οι Σωντσάν ήταν αυτοί που κατέλαβαν το Άμαντορ, και τον πιστεύω. Μα το Φως! Οι Σωντσάν!»
Η Φάιλε παρήγαγε έναν ήχο με τα ακροδάχτυλά της, κοιτώντας στο πουθενά. «Σοφή κίνηση», είπε ρεμβάζοντας. «Οι περισσότεροι υπηρέτες αποδίδουν καλύτερα όταν είναι παντρεμένοι. Ίσως πρέπει να το κανονίσω εγώ. Και για την Μπριάνε, επίσης. Από τον τρόπο που έφυγε τρέχοντας μόλις πλύθηκε, για να πάει να δει εκείνον τον τεράστιο τύπο, σκέφτηκα πως θα έπρεπε να είναι ήδη παντρεμένοι. Τα μάτια της σπίθιζαν. Δεν μπορώ να επιστρέψω αυτού του είδους τη συμπεριφορά στους υπηρέτες μου, Πέριν. Οδηγεί στο κλάμα, στις αντεγκλήσεις και στη μελαγχολία. Η Μπριάνε θα καταντήσει χειρότερα από αυτόν».
Ο Πέριν την κοίταξε έντονα. «Με άκουσες;» ρώτησε αργά. «Οι Σωντσάν κατέλαβαν το Άμαντορ! Οι Σωντσάν, Φάιλε!»
Η γυναίκα αναπήδησε ξαφνιασμένη —όντως συλλογιζόταν να παντρέψει αυτές τις γυναίκες!— αλλά του χαμογέλασε σαν να διασκέδαζε με κάτι. «Το Άμαντορ είναι μακριά, αλλά κι αν ακόμα συναντηθούν οι δρόμοι μας με αυτούς των Σωντσάν, είμαι σίγουρη πως θα τους βάλεις στη θέση τους. Στο κάτω-κάτω, εσύ μου είπες να στηρίζομαι επάνω σου, έτσι δεν είναι;» Αυτό ισχυριζόταν η ίδια, αν κι ο Πέριν δεν είχε καμιά τέτοια ένδειξη.
«Θα είναι κάπως πιο δύσκολο από το να τα βγάλω πέρα μαζί σου», της αποκρίθηκε ξερά κι η γυναίκα χαμογέλασε και πάλι. Για κάποια αιτία, μύριζε απόλυτα ικανοποιημένη. «Σκέφτομαι μήπως και στείλω τον Γκρέηντυ ή τον Νιλντ να προειδοποιήσουν τον Ραντ, άσχετα από το τι διέταξε ο ίδιος». Η Φάιλε κούνησε το κεφάλι της με μανία, τα χαμόγελα έσβησαν, αλλά ο Πέριν συνέχισε. «Αν ήξερα πώς να τον βρω, θα το έκανα. Θα πρέπει να υπάρχει κάποιος τρόπος να του στείλω ένα μήνυμα δίχως να το μάθει κανείς». Ο Ραντ είχε επιμείνει σ’ αυτό το θέμα περισσότερο ακόμα κι από την εμμονή του περί εχεμύθειας σχετικά με τον Μασέμα. Ο Πέριν είχε εκδιωχτεί από τον ίδιο τον Ραντ και κανείς δεν έπρεπε να μάθει πως υπήρχε κάτι παραπάνω ανάμεσά τους εκτός από εχθρότητα.
«Το ξέρει, Πέριν. Είμαι σίγουρη γι’ αυτό. Η Μάιντιν παρατήρησε παντού στο Άμαντορ περιστερώνες και, προφανώς, οι Σωντσάν δεν έδωσαν μεγάλη προσοχή. Μέχρι αυτή τη στιγμή που μιλάμε, κάθε έμπορος που έχει δοσοληψίες στο Άμαντορ το έχει ακουστά, όπως κι ο Λευκός Πύργος. Ο Ραντ το γνωρίζει, πίστεψέ με. Πρέπει να του έχεις εμπιστοσύνη. Σ’ αυτά τα θέματα, τουλάχιστον, ξέρει καλύτερα». Η Φάιλε δεν ήταν πάντα τόσο σίγουρη γι’ αυτό.
«Ίσως», μουρμούρισε εκνευρισμένος ο Πέριν. Προσπάθησε να μην ανησυχεί για την πνευματική υγεία του Ραντ, αλλά ο Ραντ ανάγκαζε τον Πέριν να έχει καχυποψίες και να τον θεωρεί μερικές φορές ένα χαζοχαρούμενο παιδάκι. Άραγε, πόσο τον εμπιστευόταν ο Ραντ, με δεδομένο πως δεν ανοιγόταν και πολύ κι ότι έκανε σχέδια που δεν αποκάλυπτε ποτέ;
Ξεφυσώντας, ο Πέριν ξανακάθισε στο κάθισμα κι ήπιε μια γερή γουλιά τσάι. Η αλήθεια ήταν πως, τρελός ή λογικός, ο Ραντ είχε δίκιο. Αν οι Αποδιωγμένοι ή ακόμα κι ο Λευκός Πύργος ψυλλιάζονταν τι πήγαινε να κάνει, θα έβρισκαν σίγουρα τρόπο να του τραβήξουν το χαλί κάτω από τα πόδια. «Αν μη τι άλλο, μπορώ να περιορίσω τα κουτσομπολιά των κατασκόπων του Πύργου. Αυτή τη φορά, θα είμαι εγώ που θα κάψω αυτό το καταραμένο λάβαρο». Και τη Λυκοκεφαλή, επίσης. Ίσως να χρειαζόταν να παραστήσει τον άρχοντα, αλλά μπορούσε να το κάνει και δίχως την καταραμένη σημαία!
Τα σαρκώδη χείλη της Φάιλε σούφρωσαν διακριτικά και κούνησε ελαφρά το κεφάλι της. Γλίστρησε από την καρέκλα της, γονάτισε πλάι του και πήρε το χέρι του στο δικό της. Το βλέμμα του Πέριν συνάντησε με κάποια επιφύλαξη την κοφτή της ματιά. Όταν τον κοιτούσε τόσο έντονα και με τέτοια σοβαρότητα, επρόκειτο να του πει κάτι σημαντικό. Ή αυτό ή να του ρίξει στάχτη στα μάτια και να τον κάνει να μην ξέρει πού πάνε τα τέσσερα. Η οσμή της δεν του αποκάλυπτε τίποτα. Προσπάθησε να πάψει να τη μυρίζει. Ήταν πολύ εύκολο να απορροφηθεί, κι έπειτα αυτή θα του έριχνε πράγματι στάχτη στα μάτια. Ένα πράγμα είχε μάθει από τότε που παντρεύτηκε: όταν ένας άντρας χρειαζόταν να τα βγάλει πέρα με μια γυναίκα, έπρεπε να βρίσκεται σε πλήρη εγρήγορση. Συχνά, ακόμα κι αυτό δεν ήταν αρκετό· οι γυναίκες έκαναν πάντα αυτό που ήθελαν, όπως άλλωστε κι οι Άες Σεντάι.