«Ίσως θα ήθελες να το ξανασκεφτείς, σύζυγε», μουρμούρισε. Ένα λοξό χαμόγελο φάνηκε στα χείλη της, λες κι ήξερε για ακόμα μία φορά τι σκεφτόταν ο Πέριν. «Αμφιβάλλω αν κανείς απ’ όσους μας είδαν από τότε που εισήλθαμε στην Γκεάλνταν γνωρίζει τι είναι ο Κόκκινος Αετός. Βέβαια, στα πέριξ μιας πόλης σαν την Μπεθάλ, κάποιοι θα το ξέρουν. Κι όσο πιο πολύ καιρό μάς πάρει το κυνήγι του Μασέμα, τόσο αυξάνονται οι πιθανότητες να γίνει γνωστό».
Δεν μπήκε στον κόπο να της πει πως αυτός ήταν κι ο σημαντικότερος λόγος που ήθελε να ξεφορτωθεί το λάβαρο. Η Φάιλε δεν ήταν ανόητη και σκεφτόταν πολύ πιο γρήγορα από αυτόν. «Τότε, γιατί να το κρατήσουμε», τη ρώτησε αργά, «όταν το μόνο που κάνει είναι να τραβάει την προσοχή προς τον βλάκα που όλοι θα νομίζουν πως προσπαθεί να αναστήσει τη Μανέθερεν από τον τάφο της;» Κάμποσοι άντρες —και γυναίκες— το είχαν προσπαθήσει στο παρελθόν. Το όνομα της Μανέθερεν ήταν συνδεδεμένο με πανίσχυρες μνήμες και βόλευε πολύ καλά όποιον ήθελε να εξεγερθεί.
«Ακριβώς επειδή θα τραβήξει την προσοχή». Έσκυψε απότομα προς το μέρος του. «Προς έναν άντρα που προσπαθεί να αναβιώσει ξανά τη Μανέθερεν. Οι υποδεέστεροι θα χαμογελάσουν ειρωνικά, ελπίζοντας πως θα φύγεις σύντομα, και θα προσπαθήσουν να ξεχάσουν αυτοί εσένα κι εσύ αυτούς. Όσον αφορά στους σπουδαιότερους, έχουν πολλά προβλήματα ώστε να ασχοληθούν μαζί σου, εκτός κι αν τους προκαλέσεις. Συγκριτικά με τους Σωντσάν, με τον Προφήτη ή με τους Λευκομανδίτες, ένας άντρας που προσπαθεί να αναβιώσει τη Μανέθερεν είναι άνευ σημασίας. Νομίζω, μάλιστα, ότι μπορούμε να πούμε εκ του ασφαλούς πως ούτε καν ο ίδιος ο Πύργος δεν θα ασχοληθεί μαζί σου, όχι τώρα τουλάχιστον». Το χαμόγελό της πλάτυνε κι η σπίθα στη ματιά της μαρτυρούσε πως ήταν έτοιμη για την τελική αποκάλυψη. «Το σημαντικότερο, όμως, είναι πως κανείς δεν θα νομίσει πως αυτός ο άντρας κάνει και κάτι άλλο». Ξαφνικά, το χαμόγελο χάθηκε. Κόλλησε με δύναμη το δάχτυλό της πάνω στη μύτη του. «Και πάψε να αποκαλείς τον εαυτό σου ηλίθιο, Πέριν τ’Μπασίρε Αϋμπάρα. Ούτε καν εμμέσως να μην το αναφέρεις. Δεν είσαι, και δεν μου αρέσει καθόλου». Η οσμή της ήταν δριμεία· όχι ακριβώς θυμός αλλά σίγουρα απογοήτευση.
Αστραπιαία. Σαν αλκυόνα που ξεχύνεται ταχύτερα κι από τη σκέψη. Σίγουρα ταχύτερα από τη δικιά του σκέψη. Ποτέ δεν θα σκεφτόταν από μόνος του να κρυφτεί τόσο... διαβόητα. Ωστόσο, είχε κάποιο νόημα. Ήταν σαν να κρύβεις το γεγονός πως είσαι δολοφόνος ισχυριζόμενος πως είσαι ληστής. Μπορεί και να απέδιδε.
Χασκογελώντας, ο Πέριν φίλησε το ακροδάχτυλό της. «Το λάβαρο θα παραμείνει», είπε. Υπέθεσε πως το ίδιο ίσχυε και για τη Λυκοκεφαλή. Κατάρα! «Πάντως, η Αλιάντρε πρέπει να μάθει την αλήθεια. Αν νομίζει πως ο Ραντ σκοπεύει να με κάνει Βασιλιά της Μανέθερεν και να καταλάβω τα μέρη της...»
Η Φάιλε σηκώθηκε τόσο ξαφνικά και στράφηκε να φύγει τόσο απότομα, που ο Πέριν σκέφτηκε πως είχε κάνει λάθος που ανέφερε το θέμα της Βασίλισσας. Από την Αλιάντρε θα μπορούσαν πολύ εύκολα να περάσουν στην Μπερελαίν, κι η οσμή της Φάιλε ήταν ήδη... εκρηκτική. Επιφυλακτική. Αυτό, όμως, που είπε πάνω από τον ώμο της ήταν: «Η Αλιάντρε δεν θα αποτελέσει πρόβλημα για τον Πέριν τον Χρυσομάτη. Το πουλί αυτό έχει παγιδευτεί για τα καλά, σύζυγε, άρα είναι καιρός να ασχοληθούμε με την εξεύρεση του Μασέμα». Γονατίζοντας με χάρη δίπλα σε ένα μικρό κασόνι, ακουμπισμένο στον πάνινο τοίχο, το μοναδικό κασόνι χωρίς υφασμάτινες πτυχώσεις, ανασήκωσε το σκέπασμα κι άρχισε να μετακινεί διάφορους τυλιγμένους χάρτες.
Ο Πέριν ήλπιζε να είχε δίκιο για την Αλιάντρε, μια και δεν είχε ιδέα τι θα έπρεπε να κάνει σε περίπτωση που η Φάιλε έκανε λάθος. Μακάρι να εκπλήρωνε τις μισές προϋποθέσεις απ’ όσες τον είχε ικανό. Η Αλιάντρε δεν ήταν παρά ένα παγιδευμένο πουλί, οι Σωντσάν θα έπεφταν σαν κούκλες μπροστά στον Πέριν τον Χρυσομάτη και θα άρπαζε και τον Προφήτη για να τον οδηγήσει στον Ραντ, ακόμα κι αν είχε γύρω του δέκα χιλιάδες άντρες να τον υπερασπιστούν. Συνειδητοποίησε, όχι για πρώτη φορά πως, άσχετα από το πόσο τον πονούσε και τον μπέρδευε ο θυμός της, αυτό που φοβόταν περισσότερο ήταν η απογοήτευσή της. Αν έβλεπε ποτέ στα μάτια της κάτι τέτοιο, θα του ξέσκιζε την καρδιά.