Ο Μίραζ ένευσε αργά. Πέντε χιλιάδες άντρες που χρησιμοποιούσαν με κάποιον τρόπο τη Μία Δύναμη εξηγούσε πολλά. Ποιες ήταν αυτές οι πηγές της και πώς γνώριζε τους αριθμούς τους με τόση ακρίβεια; Δεν ήταν τρελός να ρωτήσει. Σίγουρα είχε Αφουγκραστές κι Αναζητητές στην υπηρεσία της, οι οποίοι παρακολουθούσαν ακόμα και την ίδια. Πενήντα Άσα’μαν. Και μόνο η ιδέα ενός άντρα με την ικανότητα της διαβίβασης τον έκανε να θέλει να φτύσει από αηδία. Οι φήμες έλεγαν πως ο Αναγεννημένος Δράκοντας, αυτός ο Ραντ αλ’Θόρ, τους είχε μαζέψει από κάθε έθνος, αλλά δεν περίμενε ποτέ πως θα ήταν τόσοι πολλοί. Φημολογούνταν πως κι ο ίδιος ο Αναγεννημένος Δράκοντας είχε τη δυνατότητα της διαβίβασης. Ίσως να ήταν αλήθεια, δεδομένου του τίτλου του.
Οι Προφητείες του Δράκοντα ήταν γνωστές στους Σωντσάν πριν ακόμα ο Λουθαίρ Πέντραγκ ξεκινήσει τη Συνένωση. Σε αλλοιωμένη μορφή, όπως έλεγαν, πολύ διαφορετική από τη γνήσια έκδοση που έφερε μαζί του ο Λουθαίρ Πέντραγκ. Ο Μίραζ είχε δει κάμποσους τόμους του Κύκλου της Κάρεδον τυπωμένους σε αυτές τις περιοχές, κι ήταν κι αυτοί αλλοιωμένοι —άσε που σε κανέναν δεν αναφερόταν ότι υπηρετούσε τον Κρυστάλλινο Θρόνο!— αλλά οι Προφητείες είχαν ακόμα απήχηση στα μυαλά και τις καρδιές των ανθρώπων. Πολλοί ήταν αυτοί που ήλπιζαν στην Επιστροφή, και μάλιστα σύντομα, κι ότι αυτές οι περιοχές θα ανακτώνταν πριν από την Τάρμον Γκάι’ντον, έτσι που ο Αναγεννημένος Δράκοντας θα κέρδιζε την Τελευταία Μάχη για τη δόξα της Αυτοκράτειρας, είθε να ζήσει για πάντα. Η Αυτοκράτειρα, με τη σειρά της, θα ήθελε να έρθει ο αλ’Θόρ, για να δει τι είδους άνθρωπο είχε στην υπηρεσία της. Από τη στιγμή που ο αλ’Θόρ θα γονάτιζε μπροστά της δεν θα υπήρχε η παραμικρή δυσκολία. Ελάχιστοι ήταν αυτοί που δεν ένιωθαν δέος γονατίζοντας μπροστά στον Κρυστάλλινο Θρόνο, με τη δίψα για υπακοή να ξεραίνει τις γλώσσες τους. Ολοφάνερα όμως θα ήταν ευκολότερο να φορτώσει αυτόν τον τύπο σε ένα πλοίο και να ξεφορτωθεί τους Άσα’μαν —γιατί σίγουρα έπρεπε να τους ξεφορτωθεί— όταν ο αλ’Θόρ θα βρισκόταν καταμεσής του Ωκεανού Άρυθ, κατευθυνόμενος στο Σωντάρ.
Πράγμα που τον επανάφερε στο πρόβλημα που προσπαθούσε πάση θυσία να αποφύγει, όπως αντιλήφθηκε με ένα ενδόμυχο ξάφνιασμα. Δεν ανήκε στην κατηγορία των ανθρώπων που απέφευγαν τις δυσκολίες, πόσω μάλλον που τις αγνοούσαν, αλλά εδώ τα πράγματα ήταν τελείως διαφορετικά από το παρελθόν. Είχε πολεμήσει σε περισσότερες από είκοσι μάχες, με τις νταμέην να χρησιμοποιούνται κι από τις δύο πλευρές. Ήξερε καλά τις μεθόδους τους, οι οποίες δεν περιελάμβαναν μονάχα τη χρήση Δύναμης. Οι πεπειραμένες σουλ’ντάμ είχαν τη δυνατότητα να καταλάβουν τι έκαναν οι νταμέην ή οι μαράθ’νταμέην, κι οι νταμέην μπορούσαν να το διαβιβάσουν στους υπόλοιπους, έτσι που να καταφέρουν κι αυτοί να αμυνθούν. Άραγε, μπορούσαν οι σουλ’ντάμ να δουν τι είχε κάνει ένας άντρας; Κι ακόμα χειρότερα...
«Θα μου παραδώσεις τις σουλ’ντάμ και τις νταμέην;» ρώτησε. Παρά τη θέλησή του, πήρε μια βαθιά ανάσα και πρόσθεσε: «Αν είναι ακόμα άρρωστες, η μάχη θα είναι σύντομη κι αιματηρή. Από την πλευρά μας, τουλάχιστον».
Τα λόγια του είχαν ως αποτέλεσμα να αναδευτούν τα σώματα των αντρών που ήταν πεσμένοι με το πρόσωπο στο πάτωμα. Οι φήμες στον καταυλισμό έδιναν κι έπαιρναν όσον αφορούσε στο είδος της ασθένειας που είχε περιορίσει τις σουλ’ντάμ και τις νταμέην στις σκηνές τους. Η αντίδραση της Άλχουιν ήταν ξεκάθαρη και το έξαλλο αγριοκοίταγμα που του έριξε εντελώς αταίριαστο για σο’τζίν. Η νταμέην μόρφασε ξανά κι άρχισε να αναρριγεί. Παραδόξως, η ντα’κοβάλε με τα μελένια μαλλιά μόρφασε κι αυτή.
Χαμογελώντας, η Σούροθ γλίστρησε έως εκεί που ήταν γονατισμένη η ντα’κοβάλε. Για ποιο λόγο χαμογελούσε σε μια υπηρέτρια, και μάλιστα ελάχιστα εκπαιδευμένη; Άρχισε να χαϊδεύει τις λεπτές πλεξούδες της γονατιστής γυναίκας κι εκείνη σούφρωσε δυσαρεστημένη το τριανταφυλλένιο της στόμα. Μήπως ήταν καμιά πρώην αριστοκράτισσα αυτών των περιοχών; Τα πρώτα λόγια της Σούροθ άφηναν να εννοηθεί κάτι τέτοιο, αν κι ήταν προφανές πως ο στόχος τους ήταν ο άντρας. «Οι μικρού βεληνεκούς αποτυχίες κοστίζουν ελάχιστα, αλλά οι μεγάλες αποτυχίες έχουν οδυνηρό κόστος. Θα έχεις τις νταμέην που ζητάς, Μίραζ. Και θα δώσεις ένα καλό μάθημα σε αυτούς τους Άσα’μαν, έτσι ώστε να καταλάβουν πως καλά θα έκαναν να μείνουν στον βορά. Θα τους αφανίσεις από προσώπου γης, και τους Άσα’μαν, και τους στρατιώτες κι όλους. Έως και τον τελευταίο, Μίραζ. Μίλησα».