«Ήρθες μέχρι εδώ κρατώντας το σαϊντίν, Τάιμ;» είπε ο Ραντ με φωνή μάλλον μαλακή. Ο Τάιμ άπλωσε τα χέρια του κι ο Ραντ συνέχισε: «Έτσι είναι καλύτερα». Πάντως, δεν χαλάρωσε ούτε στο ελάχιστο.
«Απλά, σκέφτηκα μήπως με μαχαιρώσουν κατά λάθος», είπε ο Τάιμ, «καθώς θα διάβαινα διαδρόμους γεμάτους από αυτές τις Αελίτισσες. Μου φάνηκαν ευέξαπτες». Τα μάτια του δεν άφησαν στιγμή τον Ραντ, αλλά η Μιν ήταν σίγουρη πως δεν την είχε προσέξει που τράβηξε το μαχαίρι. «Κατανοητό, φυσικά», συνέχισε με απαλή φωνή. «Δεν μπορώ να σου περιγράψω πόσο χαίρομαι που σε βλέπω ζωντανό ύστερα απ’ όσα είδα εκεί πάνω. Ήρθα για να σου αναφέρω πως έχουμε λιποτάκτες. Δεν θα έμπαινα στον κόπο να στο πω, αλλά αφορούν στον Γκέντγουιν, τον Ρόσεντ, τον Τόρβαλ και στον Κίσμαν. Φαίνεται πως είχαν εξεγερθεί από τα γεγονότα της Αλτάρα, αλλά δεν πίστευα ποτέ πως θα έφταναν σε αυτό το σημείο. Δεν είδα κανέναν από τους άντρες που άφησα μαζί σου». Το βλέμμα του πετάχτηκε στιγμιαία στον Φέντγουιν. Για μια στιγμή μόνο. «Υπήρξαν άλλες... απώλειες; Αν επιθυμείς, μπορώ να πάρω αυτόν εδώ μαζί μου».
«Τους διέταξα να μείνουν κρυμμένοι», είπε ο Ραντ με τραχιά φωνή. «Τον Φέντγουιν θα τον αναλάβω εγώ. Φέντγουιν Μορ λέγεται, Τάιμ κι όχι “αυτός εδώ”». Οπισθοχώρησε μέχρι το μικρό τραπεζάκι για να πάρει την ασημένια κούπα, ανάμεσα στους φανούς. Η Μιν ένιωσε να της κόβεται η ανάσα.
«Η Σοφία, στην πατρίδα μου, μπορεί να θεραπεύσει τα πάντα», είπε ο Ραντ καθώς γονάτισε πλάι στον Φέντγουιν. Κατάφερε να χαμογελάσει στο αγόρι, δίχως να πάρει το βλέμμα του στιγμή μακριά από τον Τάιμ. Ο Φέντγουιν ανταπέδωσε το χαμόγελο χαρούμενος κι έκανε να πιάσει την κούπα, αλλά ο Ραντ τού την κράτησε για να πιει. «Ξέρει για τα βότανα πιο πολλά από κάθε άλλον που έχω συναντήσει. Κάτι έμαθα κι εγώ από αυτήν, όπως ποια βότανα είναι ασφαλή και ποια όχι». Ο Φέντγουιν αναστέναξε καθώς ο Ραντ του πήρε από τα χέρια την κούπα και κράτησε το αγόρι πάνω στο στήθος του. «Κοιμήσου, Φέντγουιν», μουρμούρισε.
Πράγματι, το αγόρι έμοιαζε έτοιμο να κοιμηθεί. Τα μάτια του έκλεισαν και το στήθος του άρχισε να ανεβοκατεβαίνει με αργό ρυθμό. Κι έπειτα, ακόμα πιο αργό, μέχρι που σταμάτησε. Το χαμόγελο δεν έφυγε ποτέ από τα χείλη του.
«Κάτι υπήρχε στο κρασί», είπε ο Ραντ μαλακά καθώς άφηνε κάτω το κορμί του Φέντγουιν. Τα μάτια της Μιν έκαιγαν, αλλά δεν μπορούσε να κλάψει. Με τίποτα!
«Είσαι σκληρότερος απ’ όσο πίστευα», μουρμούρισε ο Τάιμ.
Ο Ραντ τού χαμογέλασε, με ένα χαμόγελο σκληρό, κτηνώδες. «Πρόσθεσε και τον Κόρλαν Ντασίβα στη λίστα σου με τους λιποτάκτες, Τάιμ. Την επόμενη φορά που θα επισκεφθώ τον Μαύρο Πύργο, περιμένω να δω το κεφάλι του στο Δέντρο του Προδότη».
«Ο Ντασίβα;» γρύλισε ο Τάιμ και τα μάτια του γούρλωσαν από έκπληξη. «Θα γίνει όπως επιθυμείς. Την επόμενη φορά που θα επισκεφθείς τον Μαύρο Πύργο». Ο Ραντ συνήλθε γρήγορα, ατσαλώνοντας και συγκροτώντας τον εαυτό του για άλλη μια φορά. Η Μιν ευχήθηκε να μπορούσε να διακρίνει κάποια εικόνα επάνω του.
«Πήγαινε πίσω, στον Μαύρο Πύργο, και μην έρθεις ξανά εδώ». Ο Ραντ σηκώθηκε κι αντίκρισε τον άλλον άντρα πάνω από το κουφάρι του Φέντγουιν. «Μπορεί για ένα διάστημα να βρίσκομαι σε διαρκή κίνηση».
Η υπόκλιση του Τάιμ μόλις που ήταν διακριτή. «Όπως προστάζεις».
Καθώς η πόρτα έκλεινε πίσω του, η Μιν ξεφύσησε δυνατά.
«Δεν έχει νόημα να χάνουμε χρόνο κι, άλλωστε, δεν έχουμε χρόνο για να σπαταλήσουμε», μουρμούρισε ο Ραντ. Γονάτισε μπροστά της, πήρε το στέμμα και το τοποθέτησε στο δισάκι, ανάμεσα στα άλλα πράγματα. «Μιν, νόμιζα πως ήμουν εγώ το λαγωνικό που κυνηγούσε λύκους, αλλά φαίνεται πως είμαι ο λύκος, τελικά».
«Που να σε πάρει και να σε σηκώσει», αποκρίθηκε λαχανιασμένη η Μιν. Ανακάτεψε τα μαλλιά του με τα χέρια της και τον κοίταξε στα μάτια. Πότε γαλάζια, πότε γκρίζα, σαν πρωινός ουρανός την ανατολή. Και στεγνά. «Μπορείς να κλάψεις, Ραντ αλ’Θόρ. Δεν θα λιώσεις αν κλάψεις!»
«Ούτε για δάκρυα υπάρχει χρόνος, Μιν», της είπε απαλά. «Μερικές φορές, τα λαγωνικά τσακώνουν τον λύκο κι εύχονται να μην το είχαν κάνει. Άλλες φορές, ο λύκος στρέφεται εναντίον τους ή τους στήνει ενέδρα. Πρώτα όμως, πρέπει να το βάλει στα πόδια».
«Πότε φεύγουμε;» τον ρώτησε. Δεν τράβηξε τα χέρια της από τα μαλλιά του. Δεν θα τον άφηνε ποτέ. Ποτέ.