Ξαφνικά, τα μάτια του Μασέμα γούρλωσαν και για πρώτη φορά η οργή φούντωσε στην οσμή του. Ο Χάρι άφησε έναν πνιχτό ήχο και προσπάθησε να γίνει ένα με τον τοίχο. Η Σέονιντ κι η Μασούρι είχαν κατεβάσει τις κουκούλες τους, αποκαλύπτοντας τα πρόσωπά τους, γαλήνια και ψυχρά, πρόσωπα Άες Σεντάι για οποιονδήποτε γνώριζε αυτό το βλέμμα. Ο Πέριν αναρωτήθηκε κατά πόσον είχαν στην κατοχή τους τη Δύναμη. Για τις Σοφές θα έβαζε και στοίχημα. Η Εντάρα κι η Καρέλ παρακολουθούσαν σιωπηλά προς κάθε κατεύθυνση ταυτόχρονα. Ανεξάρτητα από τα ήρεμα πρόσωπά τους, αν ο Πέριν είχε δει ποτέ κάποιον έτοιμο να πολεμήσει, ήταν αυτές. Αλλά η ετοιμότητα ήταν έκδηλη και στον Γκρέηντυ, σαν το μαύρο του πανωφόρι. Ίσως κι αυτός να κατείχε τη Δύναμη. Ο Ιλάυας είχε γείρει πάνω στον τοίχο, δίπλα στις ανοικτές πόρτες, δείχνοντας ψύχραιμος όσο κι οι αδελφές, αλλά μύριζε σαν να ήταν έτοιμος να δαγκώσει. Ο Άραμ είχε μείνει ακίνητος, ατενίζοντας τον Μασέμα με το στόμα ανοικτό! Μα το Φως!
«Ώστε κι αυτό είναι αλήθεια!» είπε απότομα ο Μασέμα, και σάλια πετάχτηκαν από τα χείλη του. «Με όλες αυτές τις βρωμερές φήμες που απλώνονται παντού, δυσφημώντας το ιερό όνομα του Άρχοντα Δράκοντα, εσύ τολμάς κι έρχεσαι με όλους αυτούς τους... τους...!»
«Ορκίστηκαν πίστη στον Άρχοντα Δράκοντα, Μασέμα», τον διέκοψε ο Πέριν. «Τον υπηρετούν! Εσύ; Με έστειλε να σταματήσω τους σκοτωμούς και να σε φέρω μπροστά του». Κανείς δεν του πρόσφερε κάθισμα κι έτσι ο Πέριν έβγαλε μια στοίβα χαρτιά από μια καρέκλα κι έκατσε. Ευχήθηκε να κάθονταν κι οι υπόλοιποι. Φαίνεται πως καθιστός δυσκολεύεσαι περισσότερο να φωνάζεις.
Ο Χάρι τον κοίταξε με μάτια γουρλωμένα, ενώ ο Μασέμα έτρεμε. Μήπως επειδή ο άλλος πήρε ένα κάθισμα χωρίς να του το ζητήσουν; Μα ναι.
«Έχω αφήσει πίσω μου τα ονόματα των ανθρώπων», είπε ψυχρά ο Μασέμα. «Είμαι απλώς ο Προφήτης του Άρχοντα Δράκοντα, είθε το Φως να τον φωτίζει κι ο κόσμος να γονατίσει μπροστά του». Από τον τόνο της φωνής του καταλάβαινε κανείς πως τόσο ο κόσμος όσο και το Φως θα θρηνούσαν εξίσου μια ενδεχόμενη αποτυχία. «Υπάρχουν πολλά να γίνουν εδώ ακόμα. Μεγάλα έργα. Όλοι πρέπει να υπακούουν στο κάλεσμα του Άρχοντα Δράκοντα, αλλά τον χειμώνα το ταξίδι είναι πάντα αργό και δύσκολο. Μια καθυστέρηση λίγων εβδομάδων δεν παίζει ρόλο».
«Μπορώ σήμερα κιόλας να σε πάω στην Καιρχίν», είπε ο Πέριν. «Μόλις τελειώσεις τις συνομιλίες με τον Άρχοντα Δράκοντα, μπορείς να επιστρέψεις από τον ίδιο δρόμο και να είσαι εδώ σε λίγες μέρες». Αν, φυσικά, ο Ραντ τον άφηνε να επιστρέψει.
Ο Μασέμα μαζεύτηκε φοβισμένος. Γύμνωσε τα δόντια του και αγριοκοίταξε τις Άες Σεντάι. «Τι είναι αυτό, κάποιο τέχνασμα της Δύναμης; Δεν θα αφήσω τη Δύναμη να με αγγίξει! Αποτελεί βλασφημία για τους θνητούς να αγγίζουν τη Δύναμη!»
Ο Πέριν τον κοίταξε σχεδόν εμβρόντητος. «Ο Αναγεννημένος Δράκοντας μπορεί και διαβιβάζει, άνθρωπέ μου!»
«Ο ευλογημένος Άρχοντας Δράκοντας δεν είναι σαν τους άλλους, Αϋμπάρα!» γρύλισε ο Μασέμα. «Είναι το ίδιο το Φως ενσαρκωμένο! Θα υπακούσω στο κέλευσμά του, αλλά δεν θα επιτρέψω να με αγγίξει το μίασμα αυτών εδώ των γυναικών!»
Ο Πέριν έγειρε στη ράχη του καθίσματος κι αναστέναξε. Αν αυτός ο άντρας ήταν τόσο προκατειλημμένος για τις Άες Σεντάι, τι εντύπωση θα σχημάτιζε για τον Γκρέηντυ και τον Νιλντ μόλις μάθαινε ότι είχαν την ικανότητα της διαβίβασης; Για μια στιγμή σκέφτηκε απλώς να δώσει μια στο κεφάλι του Μασέμα και... Έξω όμως, στον διάδρομο, περνούσε κόσμος και μερικοί έκαναν μια στάση για να ρίξουν μια ματιά στο εσωτερικό πριν απομακρυνθούν. Ένας από δαύτους να έβαζε μια φωνή και τα Άμπιλα θα μετατρέπονταν σε σφαγείο. «Τότε, θα πάμε καβάλα, Προφήτη», είπε ξινά. Μα το Φως, ο Ραντ τού είχε πει να το κρατήσει μυστικό μέχρι ο Μασέμα να σταθεί μπρος του! Πώς θα το κατάφερνε αυτό σε όλη τη διαδρομή μέχρι την Καιρχίν; «Μην καθυστερείς. Ο Άρχοντας Δράκοντας ανυπομονεί να μιλήσετε».
«Κι εγώ ανυπομονώ να μιλήσω με τον Άρχοντα Δράκοντα, είθε το όνομά του να είναι ευλογημένο από το Φως». Το βλέμμα του πετάχτηκε προς την κατεύθυνση των δυο Άες Σεντάι. Προσπάθησε να το κρύψει, χαμογελώντας στον Πέριν. Αυτός, ωστόσο, οσμιζόταν... κάτι ζοφερό. «Πράγματι, ανυπομονώ πολύ».