Η Ηλαίην ένευσε σκεφτική. Η Νάεαν κι η Ελένια κυκλοφορούσαν αρκετά στο Παλάτι κατά τους τελευταίους μήνες της βασιλείας της μητέρας της. Είχαν κάμποσες ευκαιρίες να τοποθετήσουν κατασκόπους. Όσοι ήταν στο Παλάτι, αλλά κι άλλοι που είχαν εναντιωθεί στη διεκδίκηση του θρόνου εκ μέρους της Μοργκέις Τράκαντ, αποδέχτηκαν την αμνηστία της και μετά την πρόδωσαν. Δεν σκόπευε να κάνει το ίδιο λάθος με τη μητέρα της. Φυσικά, θα έπρεπε να δοθεί αμνηστία όπου ήταν δυνατόν —οτιδήποτε άλλο και να συνέβαινε, θα ήταν πρόσφορο έδαφος για εμφύλιο πόλεμο— αλλά είχε σκοπό να παρακολουθεί από κοντά όσους εκλάμβαναν τη συγγνώμη της με τη στενή έννοια. Σαν γάτα που παρακολουθεί έναν ποντικό που προσποιείται ότι έχασε το ενδιαφέρον του για την αποθήκη με τα σιτηρά. «Ήταν κατάσκοποι», είπε. «Κι ίσως υπάρχουν κι άλλοι. Κι όχι μόνο σταλμένοι από Οίκους. Οι αδελφές στον Ασημένιο Κύκνο ίσως έφεραν επίσης πράκτορες στο Παλάτι».
«Θα συνεχίσω την έρευνα, Αρχόντισσά μου», αποκρίθηκε η Ρενέ, γέρνοντας ελαφρά το κεφάλι της. Ο τόνος της φωνής της ήταν εξαιρετικά σεβάσμιος. Ούτε καν ανασήκωσε το φρύδι της, αλλά η Ηλαίην σκέφτηκε για άλλη μια φορά πως έπρεπε να μάθει τη γιαγιά της να πλέκει. Μακάρι η Μπιργκίτε να είχε την ικανότητα να χειριστεί αυτά τα θέματα όπως η Κυρά Χάρφορ.
«Πάντως, επιστρέψατε νωρίς», εξακολούθησε η πλαδαρή γυναίκα. «Φοβάμαι πως θα έχετε ανειλημμένες υποχρεώσεις όλο το απόγευμα. Λοιπόν, ο Αφέντης Νόρυ επιθυμεί να σας μιλήσει. Πρόκειται για κάτι επείγον, έτσι είπε». Το στόμα της σκλήρυνε για μια στιγμή. Εκείνη ανέκαθεν ρωτούσε γιατί ο κόσμος ήθελε να προσεγγίσει την Ηλαίην, έτσι ώστε να ξεχωρίζει την ήρα από το στάρι, για να αποφεύγει η Ηλαίην τα μπλεξίματα, αλλά ο Αρχιγραμματέας δεν θεωρούσε απαραίτητο να δίνει εξηγήσεις. Από την άλλη, ούτε η ίδια αναφερόταν στις δικές της υποθέσεις. Και οι δυο ήταν υπερπροστατευτικοί ως προς τα «φέουδα» τους. Κουνώντας το κεφάλι της, έβγαλε από το μυαλό της τον Χάλγουιν Νόρυ. «Κατόπιν, αιτήθηκε να σας δει μια αντιπροσωπεία εμπόρων ταμπάκ κι άλλη μία από υφάντρες, οι οποίες ζητούν φοροαπαλλαγή γιατί οι καιροί είναι δύσκολοι. Η Αρχόντισσα σίγουρα δεν χρειάζεται τη συμβουλή μου για να τους πει ότι οι καιροί είναι δύσκολοι για όλους. Επίσης, περιμένει μία ομάδα ξένων εμπόρων· μία αρκετά μεγάλη ομάδα. Το πιθανότερο είναι να θέλουν να σας υποβάλουν τα σέβη τους, με τρόπο όχι ιδιαίτερα επιβαρυντικό για τους ίδιους, φυσικά —εφ’ όσον επιθυμούν να ταχθούν υπέρ σας, χωρίς να φανούν ανταγωνιστικοί σε άλλους— αλλά προτείνω η εν λόγω συνάντηση να είναι σύντομη». Ακούμπησε τα πλαδαρά δάχτυλα της στον φάκελο που έφερε υπό μάλης. «Επιπλέον, οι λογιστές του Παλατιού θέλουν να βάλετε μια υπογραφή πριν πάνε στον Αφέντη Νόρυ. Φοβάμαι πως θα τον κάνουν να αναστενάξει. Δεν περίμενα να συμβεί χειμωνιάτικα, αλλά πολύ μεγάλη ποσότητα αλευριού είναι γεμάτη σταρόψειρες και σκόρους, και τα μισά χοιρομέρια έχουν επιστραφεί, όπως και τα περισσότερα από τα καπνιστά ψάρια». Ο τόνος της φωνής της ήταν πράγματι σεβάσμιος. Και πολύ αυστηρός.
Εγώ κυβερνώ το Άντορ, της είχε πει κάποτε η μητέρα της ιδιαιτέρως, αλλά μερικές φορές έχω την εντύπωση πως η Ρενέ Χάρφορ κυβερνά εμένα. Γελούσε όταν το έλεγε, αλλά πιθανότατα το εννοούσε. Και τώρα που το σκεφτόταν, η Κυρά Χάρφορ ως Πρόμαχος θα ήταν δέκα φορές χειρότερη από την Μπιργκίτε.
Η Ηλαίην δεν είχε καμιά διάθεση να συναντηθεί με τον Χάλγουιν Νόρυ ή με τους εμπόρους. Το μόνο που ήθελε ήταν να καθίσει και να σκεφτεί για τους κατασκόπους και για το ποιος κρατούσε τη Νάεαν και την Ελένια και με ποιον τρόπο θα τα έβγαζε πέρα μαζί τους. Μόνο που... Ο Αφέντης Νόρυ κρατούσε ζωντανό το Κάεμλυν ύστερα από τον θάνατο της μητέρας της. Κι, απ’ όσα είχε δει στις παλαιότερες αναφορές, το έκανε αυτό σχεδόν από την ημέρα που η Μοργκέις είχε πιαστεί στα δίχτυα του Ράχβιν, παρ’ όλο που ο Νόρυ μόνο αόριστα γνώριζε κάποια πράγματα. Έδειχνε προσβεβλημένος από τα γεγονότα εκείνων των ημερών, και μάλιστα με άσχημο τρόπο. Δεν μπορούσε έτσι απλά να τον κάνει πέρα. Από την άλλη, ο ίδιος δεν φάνηκε ποτέ να βιάζεται για κάτι. Άσε που δεν ήταν πρέπον να περιφρονήσει τους καλοπροαίρετους εμπόρους, ακόμα κι αν ήταν ξένοι. Οι δε αναφορές έπρεπε να υπογραφούν. Σταρόψειρες και σκόροι; Και τόσο χοιρομέρι για πέταμα; Καταμεσής του χειμώνα; Πολύ παράξενο αυτό.