Ύστερα από ένα σύντομο ξέσπασμα ταχύτητας, επιβράδυνε την ορμή του καστανοκόκκινου ζώου του, νιώθοντας ελαφρώς ένοχος. Το σκοτάδι κάτω από τον θόλο του δάσους ήταν πυκνό κι οι πέτρινες προεξοχές ανάμεσα στα ψηλά δέντρα προειδοποιούσαν για ακόμη περισσότερες, κρυμμένες μέσα στο χιόνι· εκατό σημεία όπου ένα άλογο θα μπορούσε να σπάσει τα πόδια του καλπάζοντας, χωρίς να λαμβάνει κανείς υπ’ όψιν του τις τρύπες των τυφλοπόντικων, τις φωλιές των αλεπούδων και τις παγίδες για τα κουνάβια. Δεν ήταν ανάγκη να ριψοκινδυνεύσει. Ο καλπασμός δεν θα ελευθέρωνε τη Φάιλε μια ώρα αρχύτερα κι, ούτως ή άλλως, κανένα άλογο δεν θα μπορούσε να διατηρήσει τέτοιον ρυθμό για πολλή ώρα. Το χιόνι εδώ έφθανε μέχρι το γόνατο στα μέρη όπου είχε παρασυρθεί, αλλά και σε άλλα σημεία ήταν αρκετά βαθύ. Ωστόσο, ο Πέριν ακολούθησε βορειοανατολική κατεύθυνση. Οι ανιχνευτές θα έφθαναν από βορειοανατολικά, φέρνοντας νέα της Φάιλε αλλά και των Σάιντο, την ανακάλυψη κάποιας τοποθεσίας τουλάχιστον. Ήλπιζε κάτι τέτοιο, το ευχόταν, αλλά σήμερα γνώριζε καλά πως η ευχή του θα πραγματοποιούνταν, αν κι η γνώση αυτή το μόνο που έκανε ήταν να αυξάνει την ανησυχία του. Το να τους ξετρυπώσει ήταν μονάχα το πρώτο κομμάτι του γρίφου. Η οργή έκανε τις σκέψεις του να πετάγονται από το ένα θέμα στο άλλο και, παρά τους επαίνους του Μπάλγουερ, ο Πέριν ήξερε ότι —στην καλύτερη περίπτωση— ήταν μεθοδικός. Δεν έκανε καλά που προσπαθούσε να σκεφτεί γρήγορα και, δεδομένης της έλλειψης ιδιαίτερης εξυπνάδας, το μόνο που του απέμενε ήταν να φανεί μεθοδικός. Κάπως.
Ο Άραμ τον πρόλαβε, καλπάζοντας μανιασμένα με το γκρίζο άτι του, κι επιβράδυνε, για να τον ακολουθήσει λίγο πιο πίσω και πλάγια σαν πιστό κυνηγόσκυλο. Ο Πέριν τον άφησε. Η οσμή του Άραμ ποτέ δεν απέπνεε άνεση, όποτε ο Πέριν τον άφηνε να πορευτεί πλάι του. Ο πάλαι ποτέ Μάστορας δεν μίλησε, όμως οι δίνες του παγωμένου αέρα μετέφεραν την οσμή του, ένα μείγμα οργής, καχυποψίας και δυσαρέσκειας. Καθόταν τεντωμένος σαν ελατήριο στη σέλα του και παρακολουθούσε βλοσυρά το δάσος γύρω τους, λες και περίμενε τους Σάιντο να ξεπηδήσουν πίσω από το πλησιέστερο δέντρο.
Η αλήθεια ήταν ότι πίσω από εκείνα τα δέντρα θα μπορούσε να κρυφτεί οτιδήποτε. Στα σημεία όπου μπορούσαν να διακρίνουν τον ουρανό, μέσα από τον θόλο των κλαδιών, παρατήρησαν πως είχε μια σκούρα γκρίζα χροιά, αλλά προς το παρόν, το δάσος βρισκόταν κάτω από μια σκιά ζοφερότερη κι από την ίδια τη νύχτα, τα δε δέντρα έμοιαζαν με ογκώδεις κίονες σκοταδιού. Ωστόσο, το βλέμμα του Πέριν έπιανε πού και πού τη μετατόπιση μιας μαυρόφτερης καλιακούδας πάνω σ’ ένα χιονοσκέπαστο κλαδί, με τα φτερά της να φουσκώνουν στην παγωνιά, και το διστακτικό ανασήκωμα του κεφαλιού του πευκοχελίδονου, μια μουντζαλιά πιο μαύρη κι από το σκοτάδι. Έπιανε, επίσης, και την οσμή που ανέδιδαν. Μια αχνή αντρική πνοή ήρθε από το πάνω μέρος μιας ογκώδους βελανιδιάς με μαύρα, απλωτά κλωνάρια, παχιά σαν πόνυ. Οι Γκεαλντανοί κι οι Μαγιενοί περιπολούσαν ιππαστί γύρο από τον καταυλισμό σε ακτίνα μερικών μιλίων, αλλά ο Πέριν προτιμούσε να βασίζεται στους Διποταμίτες, που ήταν πιο κοντά. Δεν είχε στη διάθεση του αρκετούς άντρες για να κυκλώσουν εντελώς τον καταυλισμό, ωστόσο όλοι τους ήταν εξοικειωμένοι με τα δάση και με το κυνήγι ζώων που θα μπορούσαν κάλλιστα να μετατραπούν από θηράματα σε θηρευτές, συνηθισμένοι να παρατηρούν κινήσεις που θα διέφευγαν την προσοχή κάποιου που σκέφτεται μονάχα βάσει στρατιωτικών όρων. Οι ραβδωτές αγριόγατες που κατέβαιναν από τα βουνά για να κυνηγήσουν πρόβατα, μπορούσαν να κρυφτούν και σε ανοικτή θέα, ενώ η αρκούδα κι ο άγριος κάπρος φημίζονταν για την ξαφνική τους μεταβολή για να στραφούν ενάντια στους διώκτες τους οδηγώντας τους σε ενέδρα. Από τα κλαδιά ύψους τριάντα-σαράντα ποδών πάνω από το έδαφος, οι άντρες μπορούσαν να δουν οτιδήποτε κινούνταν από κάτω και να ειδοποιήσουν εγκαίρως τον καταυλισμό, ενώ οι βαλλίστρες τους θα έσπερναν τον όλεθρο σε όποιον προσπαθούσε να περάσει. Η παρουσία, ωστόσο, του φρουρού άγγιξε το μυαλό του ανάλαφρα, όσο κι η παρουσία της καλιακούδας. Είχε στυλώσει το βλέμμα του μπροστά, ανάμεσα στα δέντρα και τις σκιές, μήπως κι εντόπιζε κάποιο σημάδι της επιστροφής των ανιχνευτών.