Καλύπτοντας τις κινήσεις του με το να αφαιρέσει και το άλλο πόδι της χήνας, ο Πέριν κατάφερε να διπλώσει ξανά το χαρτί και να το παραχώσει στο μανίκι του, σε ένα σημείο όπου το γάντι το εμπόδιζε να πέσει κάτω. Εξακολουθούσε να αποτελεί τεκμήριο. Τίνος πράγματος, όμως; Πώς ήταν δυνατόν αυτός ο άνθρωπος να είναι από τη μια μεριά φανατικός οπαδός του Αναγεννημένου Δράκοντα κι από την άλλη προδότης; Θα μπορούσε, άραγε, να έχει πάρει το έγγραφο από... ποιον; Από κάποιον αιχμάλωτο συνεργάτη; Αλλά γιατί ο Μασέμα να το κρατούσε κλειδωμένο, εκτός κι αν προοριζόταν για τον ίδιο; Όντως είχε συναντήσει τους Σωντσάν. Και πώς σκόπευε, άραγε, να το χρησιμοποιήσει; Ποιος θα μπορούσε να πει με σιγουριά τι είδους ελευθερίες παρείχε κάτι τέτοιο σε όποιον το κατείχε; Ο Πέριν αναστέναξε βαριά. Πολλές οι ερωτήσεις, απάντηση καμία. Οι απαντήσεις, βέβαια, απαιτούσαν μυαλό πιο κοφτερό από το δικό του. Ίσως ο Μπάλγουερ να είχε κάποια άποψη.
Έχοντας ακόμα στο στόμα του τη γεύση του φαγητού, το στομάχι του απαιτούσε από τον ίδιο να καταβροχθίσει τόσο το ποδαράκι που κρατούσε στο χέρι του, όσο κι ολόκληρη τη χήνα, αλλά ο Πέριν έκλεισε βιαστικά το καπάκι και προσπάθησε να ελέγξει την όρεξή του. Ωστόσο, υπήρχε κάτι που μπορούσε να ανακαλύψει μοναχός του. «Τι άλλο σου είπε η Ανούρα; Σχετικά με τον Μασέμα, εννοώ».
«Τίποτα, πέρα από το ότι είναι επικίνδυνος τύπος κι ότι θα πρέπει να τον αποφεύγω, λες και δεν το ήξερα ήδη. Τον αντιπαθεί και δεν θέλει ούτε να ακούει για δαύτον». Μία ακόμη σύντομη παύση, κι η Μπερελαίν πρόσθεσε: «Γιατί;» Η Πρώτη του Μαγιέν, συνηθισμένη σε ίντριγκες, άκουγε πάντα όσα δεν λέγονταν με την πρώτη.
Ο Πέριν έβαλε άλλη μία μπουκιά στο στόμα του, κερδίζοντας λίγο χρόνο μέχρι να τη μασήσει και να την καταπιεί. Από τη μεριά του, δεν ήταν και τόσο συνηθισμένος στις ίντριγκες, αλλά μια σχετική εμπειρία την είχε, ώστε να αντιλαμβάνεται πως τα πολλά λόγια μπορεί να προδικάζουν κινδύνους. Το ίδιο και τα λίγα όμως, άσχετα από το τι σκεφτόταν ο Μπάλγουερ. «Η Ανούρα συναντήθηκε μυστικά με τον Μασέμα. Το ίδιο κι η Μασούρι».
Το μόνιμο χαμόγελο της Μπερελαίν παρέμενε χαραγμένο στο πρόσωπό της, αλλά μια χροιά πανικού ξεπήδησε στην οσμή της. Έκανε να στριφογυρίσει πάνω στη σέλα της, σαν να ήθελε να κοιτάξει πίσω, προς την κατεύθυνση των δύο Άες Σεντάι, αλλά σταμάτησε κι έγλειψε τα χείλη της με την άκρη της γλώσσας της. «Οι Άες Σεντάι πάντα έχουν τους λόγους τους», ήταν το μόνο σχόλιό της. Άραγε, είχε πανικοβληθεί επειδή η σύμβουλός της συναντήθηκε με τον Μασέμα, επειδή το γνώριζε ο Πέριν ή επειδή...; Ο Πέριν μισούσε όλες αυτές τις επιπλοκές. Τις έβλεπε σαν εμπόδιο που έκρυβε κάτι σημαντικό. Μα το Φως, τελικά κατάφερε να καταβροχθίσει και το δεύτερο πόδι! Ελπίζοντας να μην το είχε προσέξει η Μπερελαίν, πέταξε βιαστικά τα κόκαλα. Η κοιλιά του εξακολουθούσε να γουργουρίζει, ζητώντας κι άλλο φαΐ.
Οι δικοί της κρατούσαν αποστάσεις, όμως ο Άραμ είχε προσεγγίσει κάπως τον Πέριν και την Μπερελαίν, γέρνοντας πάνω στη σέλα του, για να τους κοιτάξει μέσα από τα σκιερά δέντρα. Οι Σοφές στέκονταν στη μία πλευρά, συζητώντας μεταξύ τους, χωρίς φαινομενικά να δίνουν την παραμικρή σημασία στο όχι ήταν βυθισμένες μέχρι τον αστράγαλο στο χιόνι ή ότι η ψυχρή αύρα είχε γίνει αρκετά έντονη για να κουνάει τις άκρες από τις εσάρπες τους. Ανά τακτά χρονικά διαστήματα, όλο και κάποια από τις τρεις κοιτούσε προς το μέρος του Πέριν και της Μπερελαίν. Η έννοια των κατ’ ιδίαν συζητήσεων δεν απέτρεπε μια Σοφή από το να χώνει τη μύτη της παντού. Ως προς αυτό, δεν διέφεραν ιδιαίτερα από τις Άες Σεντάι. Η Μασούρι με την Ανούρα παρακολουθούσαν κι αυτές, αν κι έδειχναν να κρατούν αποστάσεις η μία από την άλλη. Ο Πέριν θα στοιχημάτιζε πως, αν δεν ήταν παρούσες οι Σοφές, οι δύο αδελφές θα χρησιμοποιούσαν τη Μία Δύναμη για να κρυφακούσουν. Το πιθανότερο ήταν πως κι οι Σοφές ήξεραν να το κάνουν, κι είχαν επιτρέψει στη Μασούρι να επισκεφθεί τον Μασέμα. Άραγε, οι Άες Σεντάι θα έτριζαν τα δόντια τους αν έβλεπαν τις Σοφές να κρυφακούν χρησιμοποιώντας τη Δύναμη; Η Ανούρα έμοιαζε να είναι εξίσου επιφυλακτική με τη Μασούρι σχετικά με τις Σοφές. Μα το Φως, το θέμα ήταν τόσο μπλεγμένο, που δεν είχε χρόνο να το ξεμπλέξει! Ωστόσο, δεν μπορούσε και να το αποφύγει.