Η Εγκουέν μόρφασε ελαφρά. Ανακαλούσε στη μνήμη της τις προσωπικές της επισκέψεις στο γραφείο της Κυράς των Μαθητευομένων, στο εσωτερικό του οποίου βρισκόταν η γυναίκα που έβλεπε μπροστά της. Τα μπράτσα της Σέριαμ ήταν πολύ δυνατά και μια καθημερινή δόση μαστιγώματος δεν θα ήταν διόλου αστεία υπόθεση. Το να κρύψεις, όμως, το φευγιό κάποιας ήταν πιο σοβαρό αδίκημα από το να εμφανιστείς έπειτα από ώρες ή να κάνεις πλάκα. Έκανε πέρα την αναφορά με το χέρι της.
«Η Τιάνα θα το χειριστεί όσο πιο σωστά κρίνει η ίδια», είπε. «Σέριαμ, έχουμε καμιά διαφοροποίηση στα λεγόμενα των αδελφών σχετικά με τ’ όνειρό μου;» Τους είχε αποκαλύψει το όνειρο σχετικά με την επίθεση των Σωντσάν το ίδιο κιόλας πρωί κι οι γυναίκες την είχαν κοιτάξει με απάθεια, πιθανότατα επειδή ο θάνατος της Ανάγια, που είχε σοκάρει τους πάντες, ήταν νωπός ακόμα.
Αντί να απαντήσει αμέσως, η Σέριαμ ξερόβηξε κι ίσιωσε τη φούστα με τις μπλε ρίγες. «Μπορεί να μην έχεις ενημερωθεί, Μητέρα, αλλά μία από τις ξαδέλφες της Νίκολα είναι η Λαρίν Αγιέλιν, Από το Πεδίο του Έμοντ», πρόσθεσε, λες κι η Εγκουέν δεν το ήξερε. «Δεν πρόκειται να νομίσει κανείς ότι δημιουργείς εύνοιες αν συγχωρήσεις ολόκληρη την οικογένεια. Ανεξάρτητα αν ενδώσει ή όχι, η Τιάνα θα φανεί ούτως ή άλλως σκληρή μαζί τους. Θα υποφέρουν».
Η Εγκουέν έγειρε προς τα πίσω, προσεκτικά λόγω του ασταθούς ποδιού του καθίσματος, και κοίταξε συνοφρυωμένη την άλλη γυναίκα. Η Λαρίν ήταν σχεδόν συνομήλικη κι αρκετά στενή φίλη. Είχαν περάσει ώρες μαζί, κουτσομπολεύοντας και φτιάχνοντας πλεξούδες η μία στα μαλλιά της άλλης, για την ημέρα που ο Κύκλος των Γυναικών θα αποφάσιζε ότι ήταν πια αρκετά ώριμες. Ωστόσο, η Λαρίν ανήκε στη μειονότητα των γυναικών του Πεδίου του Έμοντ που αποδέχονταν το γεγονός ότι η Εγκουέν ίσως ήταν πράγματι η Έδρα της Άμερλιν, αν και το έδειχνε πιότερο κρατώντας αποστάσεις. Άραγε, όντως πίστευε η Σέριαμ πως η Εγκουέν θα δημιουργούσε εύνοιες; Ακόμα κι η Σιουάν έμοιαζε ξαφνιασμένη. «Εσύ, Σέριαμ, θα έπρεπε να γνωρίζεις καλύτερα από οποιονδήποτε ότι η πειθαρχία των μαθητευομένων είναι αρμοδιότητα της Κυράς των Μαθητευομένων. Εκτός αν κάποιο κορίτσι έχει υποστεί κακομεταχείριση, αλλά δεν άφησες να εννοηθεί κάτι τέτοιο. Επιπλέον, αν η Λαρίν νομίζει πως μπορεί να γλιτώσει σήμερα, έχοντας βοηθήσει μια φυγάδα —κάτι ανήκουστο, Σέριαμ!— πώς νομίζει ότι θα γλιτώσει κι αύριο; Ίσως καταφέρει να κατακτήσει το επώμιο, αρκεί να δείξει την ανάλογη εξυπνάδα για να μην το χάσει. Δεν θα γίνω εγώ η αιτία να εκδιωχθεί για ανάρμοστη συμπεριφορά. Λοιπόν, τι λένε σχετικά με τ’ όνειρό μου;»
Τα λοξά πράσινα μάτια της Σέριαμ βλεφάρισαν κι η γυναίκα έριξε μια ματιά στη Σιουάν. Μα το Φως, μήπως πίστευε ότι η Εγκουέν ήταν σκληρή επειδή ήταν παρούσα η Σιουάν κι έλεγε διάφορες ιστορίες; Ας πρόσεχε· σε τελική ανάλυση, αυτή είχε υπάρξει Κυρά των Μαθητευομένων. «Η τάση που καλλιεργείται μεταξύ των αδελφών, Μητέρα», είπε τελικά η Σέριαμ, «είναι ότι οι Σωντσάν βρίσκονται χίλια μίλια μακριά κι, επειδή δεν ξέρουν να Ταξιδεύουν, θα τους πάρουμε είδηση από τις διακόσιες λεύγες απόσταση σε περίπτωση που κινηθούν εναντίον της Ταρ Βάλον».
Η Σιουάν μουρμούρισε κάτι πρόστυχο μέσα από τα δόντια της, αν και δεν ακουγόταν διόλου ξαφνιασμένη. Η Εγκουέν ήθελε να βλαστημήσει κι αυτή. Οι ανησυχίες σχετικά με τον φόνο της Ανάγια δεν είχαν καμία σχέση με την απάθεια των αδελφών. Άλλωστε, δεν πίστευαν πως η Εγκουέν ήταν Ονειρεύτρια. Η Ανάγια ήταν σίγουρη γι’ αυτό, αλλά ήταν πλέον νεκρή, η δε Σιουάν κι η Ληάνε το πίστευαν μεν, αλλά καμιά τους δεν είχε τόσο ψηλή θέση ώστε να εισακουστούν τα λόγια τους με κάτι παραπάνω από απλή κι εξαναγκασμένη ευγένεια, κι αυτό δεν ήταν καν σίγουρο. Η δε Σέριαμ, ήταν ξεκάθαρο ότι δεν το πίστευε. Μπορεί να υπάκουε στον όρκο αφοσίωσης με την ανάλογη ευσυνειδησία που θα περίμενε εκ μέρους της η Εγκουέν, αλλά δεν μπορείς να διατάξεις κάποιον να πιστέψει κάτι. Οι γυναίκες απλώς αναπαρήγαν όσα άκουγαν, και τίποτα δεν άλλαζε.