«Ναι, θα μπορούσατε να τους διορίσετε σεφ, έναν σε κάθε πόλη», απάντησε ο Μπριντ’Αμούρ με καλόκαρδο σαρκασμό. «Τι άλλο θα μπορούσε να κάνει ένας μάγος;» ρώτησε τον Λούθιεν προσπαθώντας, προφανώς, να τον τραβήξει κι αυτόν στη συζήτηση.
Ο Λούθιεν έκανε ένα αόριστο νεύμα αλλά παρέμεινε απόμακρος καθώς ο Όλιβερ και ο Μπριντ’Αμούρ συνέχισαν να αστειεύονται, με τον Όλιβερ να αφηγείται μια περιπέτειά του στον πύργο ενός μάγου. Ο Μπριντ’Αμούρ έκανε κάποια σχόλια στις περιγραφές του μικρόσωμου άνδρα και, γενικά, έγνεφε καταφατικά βγάζοντας επιφωνήματα κατάπληξης στα σημεία που επέβαλε κάτι τέτοιο η ευγένεια. Τώρα που το γεύμα είχε τελειώσει και οι επίσημες συστάσεις είχαν ολοκληρωθεί, ο Λούθιεν ανυπομονούσε να μάθει περισσότερα πράγματα σχετικά με τη “χάρη” για την οποία είχε μιλήσει ο μάγος. Ο Μπριντ’Αμούρ τους είχε σώσει από τους Κυκλωπιανούς, ενώ οι άδειες εισόδου στο Μόντφορτ (όπου ο Λούθιεν πίστευε ότι μπορεί να είχε την τελευταία ευκαιρία να βρει τον Ίθαν) και η απαλλαγή από τον εκδικητικό έμπορο, ήταν ανταλλάγματα που δεν μπορούσε να αγνοήσει ο νεαρός Μπέντγουιρ.
«Μίλησες για μια πρόταση», κατάφερε να πει τελικά ο Λούθιεν σε μια ανάπαυλα της συζήτησης των άλλων δύο. Η ανάλαφρη ατμόσφαιρα εξαφανίστηκε ακαριαία. «Είπες επίσης, νομίζω, ότι θα μας εξηγήσεις καθώς θα τρώμε, μα το γεύμα έχει ήδη τελειώσει».
«Δεν υπήρχε περίπτωση να προλάβω να πω τίποτα αφού έχω καλεσμένο έναν τόσο ομιλητικότατο χάφλινγκ», είπε ο Μπριντ’Αμούρ με ένα βεβιασμένο χαμόγελο.
«Ο Όλιβερ τελείωσε», είπε ο Λούθιεν αυστηρός και αποφασισμένος.
Ο Μπριντ’Αμούρ έγειρε πίσω στην καρέκλα του. Χτύπησε τα χέρια και αμέσως μια πίπα με μακρύ στέλεχος βγήκε από ένα ραφάκι ανάβοντας καθώς τον πλησίαζε, πριν ακουμπήσει απαλά στο ανοιχτό του χέρι. Ο Λούθιεν κατάλαβε ότι η επίδειξη ήταν γι’ αυτόν, μια λεπτή υπενθύμιση ότι ο Μπριντ’Αμούρ είχε εδώ τον αποκλειστικό έλεγχο.
«Έχω χάσει κάτι», είπε ο μάγος μετά από μερικές βαθιές ρουφηξιές της πίπας. «Κάτι εξαιρετικά πολύτιμο για μένα».
«Δεν το έχω εγώ!» είπε ο Όλιβερ χτυπώντας τα χέρια.
Ο Μπριντ’Αμούρ τον κοίταξε με μια φιλική έκφραση. «Ξέρω πού είναι», εξήγησε.
«Τότε δεν είναι χαμένο». Αυτή τη φορά το χιούμορ του χάφλινγκ δεν προκάλεσε καμιά αντίδραση του Μπριντ’Αμούρ και του Λούθιεν, ο οποίος έβλεπε πια καθαρά τον πόνο στο πρόσωπο του γέρο-μάγου.
«Βρίσκεται σε ένα μεγάλο, σφραγισμένο σύμπλεγμα σπηλαίων, όχι μακριά από εδώ», είπε.
«Σφραγισμένο;» ρώτησε ο Λούθιεν.
«Ναι, το σφράγισα εγώ και μερικοί σύντροφοί μου», απάντησε ο Μπριντ’Αμούρ, «πριν από τετρακόσια χρόνια, πριν έλθουν οι Γασκόνοι στα νησιά της Θάλασσας του Άβον, όταν το όνομα του Μπρους Μακντόναλντ ήταν ακόμη στα χείλη όλων των κατοίκων του Εριαντόρ».
Ο Λούθιεν πήγε να μιλήσει αλλά σταμάτησε κατάπληκτος από αυτό που είχε ακούσει.
«Θα ’πρεπε να είσαι νεκρός», παρατήρησε ο Όλιβερ και ο Λούθιεν τον αγριοκοίταξε.
Ο Μπριντ’Αμούρ δεν ενοχλήθηκε όμως, αντίθετα έγνεψε καταφατικά, δείχνοντας ότι συμφωνεί μαζί του. «Όλοι οι σύντροφοί μου έχουν πεθάνει εδώ και καιρό», εξήγησε. «Εγώ ζω ακόμη επειδή έμεινα πολλά χρόνια σε μαγική αναστολή των σωματικών λειτουργιών μου». Κούνησε ξαφνικά τα χέρια του δείχνοντας ότι έχουν ξεφύγει από το ουσιαστικό θέμα που συζητούσαν.
Ο Λούθιεν κατάλαβε ότι ο μάγος ήθελε να αποφύγει αυτό το θέμα για κάποιο λόγο.
«Ο κόσμος μπορεί να ήταν πιο απλός αν είχα πεθάνει, Όλιβερ Μπάροους», συνέχισε ο Μπριντ’Αμούρ. «Φυσικά, τότε θα είχατε πεθάνει κι εσείς οι δύο», τους υπενθύμισε, κι ο Όλιβερ το αναγνώρισε με μια ευγενική κλίση του κεφαλιού.
»Η αποστολή που σας ζητώ να εκτελέσετε είναι απλή», εξήγησε ο μάγος. «Έχω χάσει κάτι, κι εσείς πρέπει να πάτε στις σπηλιές και να το πάρετε».
«Κάτι;» ρώτησαν και οι δύο φίλοι μαζί.
Ο Μπριντ’Αμούρ δίστασε.
«Πρέπει να ξέρουμε τι ακριβώς ψάχνουμε να βρούμε», είπε ο Λούθιεν.
«Ένα ραβδί», είπε ο Μπριντ’Αμούρ. «Το ραβδί μου. Από τα πολυτιμότερα αντικείμενα που διαθέτω».
«Και τότε γιατί το άφησες σ’ αυτή τη σπηλιά;» ρώτησε ο Όλιβερ.
«Και γιατί σφραγίσατε τη σπηλιά;» πρόσθεσε ο Λούθιεν.
«Δεν το άφησα εγώ στη σπηλιά», απάντησε ο Μπριντ’Αμούρ μάλλον απότομα. «Μου το έκλεψαν και το έβαλαν εκεί πριν από όχι πολύ καιρό. Αυτή όμως είναι μια άλλη ιστορία, που δεν σας αφορά καθόλου».
«Μα…» άρχισε να λέει ο Όλιβερ, αλλά σταμάτησε όταν ο Μπριντ’Αμούρ τον κοίταξε με ένα επικίνδυνα βλοσυρό ύφος.
«Όσο για το σπήλαιο, σφραγίστηκε πριν μπει εκεί το ραβδί για να μην μπορούν να τριγυρίζουν οι κάτοικοί του στο Εριαντόρ», πρόσθεσε ο μάγος απαντώντας στον Λούθιεν.