«Τότε δεν υπάρχει άλλη λύση!» είπε ο Χάρι αποφασιστικά.
Οι άλλοι δυο τον κοίταξαν παραξενεμένοι. Ήταν χλομός και τα μάτια του γυάλιζαν.
«Όταν σκοτεινιάσει», συνέχισε ο Χάρι, «θα φύγω κρυφά από το Γκρίφιντορ και θα προσπαθήσω να πάω εκεί όπου είναι η πέτρα!»
«Σίγουρα τρελάθηκες!» του είπε ο Ρον.
«Δεν μπορείς», του θύμισε η Ερμιόνη. «Μετά απ' όσα είπαν ο Σνέιπ και η ΜακΓκόναγκαλ, αν σε πιάσουν, θα σε αποβάλουν!»
«Και λοιπόν;» φώναξε αγριεμένος ο Χάρι. «Μου φαίνεται ότι δεν έχετε συνειδητοποιήσει τον κίνδυνο! Αν ο Σνέιπ πάρει στα χέρια του τη φιλοσοφική λίθο, ο Βόλντεμορτ θα ξαναγυρίσει! Μήπως δε γνωρίζετε πώς ήταν τα πράγματα την εποχή που προσπαθούσε να γίνει απόλυτος κυρίαρχος; Το "Χόγκουαρτς" θα πάψει να υπάρχει! Άρα τι αποβολή και κουραφέξαλα! Ο Βόλντεμορτ θα το γκρεμίσει, ή θα το κάνει σχολείο για τη μαύρη μαγεία... Δεν έχει πια σημασία αν θα χάσουμε βαθμούς, δεν το καταλαβαίνετε; Νομίζετε ότι ο Σνέιπ θ' αφήσει ήσυχους εσάς και τις οικογένειες σας, αν το Γκρίφιντορ κερδίσει το πρωτάθλημα; Αν με πιάσουν προτού φτάσω στην πέτρα, τότε θα ξαναγυρίσω στους Ντάρσλι και θα περιμένω εκεί ώσπου να με βρει ο Βόλντεμορτ. Δηλαδή, θα πεθάνω λίγο, αργότερα απ' ό,τι υπολόγιζα, γιατί αποκλείεται να πάω μέ το μέρος του και το μέρος των σκοτεινών δυνάμεων! Απόψε, λοιπόν, θα περάσω την καταπακτή. Ό,τι κι αν πείτε εσείς οι δύο, δεν πρόκειται να με σταματήσετε! Μην ξεχνάτε, άλλωστε, πως ο Βόλντεμορτ σκότωσε τους γονείς μου».
«Έχεις δίκιο, Χάρι», παραδέχθηκε η Ερμιόνη.
«Θα χρησιμοποιήσω τον αόρατο μανδύα», συνέχισε ο Χάρι. «Ευτυχώς που κάποιος μου τον έστειλε πίσω...»
«Φτάνει, όμως, για να σκεπάσει και τους τρεις μας;» ρώτησε ο Ρον.
«Και τους τρεις μας;»
«Μην κάνεις πως δεν καταλαβαίνεις, Χάρι! Φαντάζεσαι ότι θα σ' αφήναμε να πας μόνος;»
«Ούτε κατά διάνοια!» συμπλήρωσε αποφασιστικά η Ερμιόνη. «Καλύτερα να πάω να ρίξω μια ματιά στα βιβλία μου. Μπορεί να βρω κανένα χρήσιμο ξόρκι...»
«Μα, αν μας πιάσουν, θ' αποβληθείτε κι εσείς!» είπε κατάχλομος ο Χάρι.
«Θα βάλω τα δυνατά μου για να μη μας πιάσουν», τον καθησύχασε η Ερμιόνη. «Βλέπεις ο καθηγητής Φλίτγουικ μου είπε εμπιστευτικά πως μου έβαλε άριστα στο διαγώνισμα του. Μετά απ' αυτό, λοιπόν, δε νομίζω πως θα με αποβάλουν!» Μετά το βραδινό φαγητό, τα τρία παιδιά κάθισαν χωριστά στην αίθουσα αναψυχής, προσπαθώντας να κρύψουν τη νευρικότητα τους. Κανένα από τ' άλλα παιδιά του Γκρίφιντορ δεν τους ενόχλησε, μιας και είχαν πάψει από καιρό να μιλούν στον Χάρι και στους φίλους του. Αυτό βόλευε αφάνταστα τον Χάρι, ειδικά απόψε. Η Ερμιόνη ξεφύλλιζε τις σημειώσεις της, προσπαθώντας ν' αποστηθίσει όλα τα ξόρκια και τα μάγια που μπορεί να τους χρειάζονταν. Ο Χάρι κι ο Ρον προτιμούσαν να μην κουβεντιάζουν μεταξύ τους, γιατί κι οι δυο σκέφτονταν συνέχεια αυτό που θ' ακολουθούσε.
Σιγά σιγά η αίθουσα άρχισε ν' αδειάζει, καθώς ένα ένα τα παιδιά έφευγαν για τα κρεβάτια τους.
«Φέρε το μανδύα», είπε σιγά ο Ρον στον Χάρι, καθώς και το τελευταίο παιδί, ο Λι Τζόρνταν, έφευγε για το κρεβάτι του χωρίς να προσπαθεί να κρύψει τα χασμουρητά του.
Ο Χάρι ανέβηκε τρέχοντας στο δωμάτιο τους και πήρε τον αόρατο μανδύα. Προτού φύγει από το δωμάτιο, το βλέμμα του έπεσε στη φλογέρα που του είχε χαρίσει ο Χάγκριντ τα Χριστούγεννα. Την πήρε κι αυτή μαζί του. Αντί να τραγουδήσει στον Λουλούκο, θα του έπαιζε φλογέρα.
«Καλύτερα να φορέσουμε το μανδύα από τώρα», είπε στους άλλους δυο όταν ξαναγύρισε στην αίθουσα αναψυχής, «για να είμαστε σίγουροι ότι μας σκεπάζει και τους τρεις. Γιατί, αν ο Φιλτς δει κανένα χέρι ή πόδι να περπατά μόνο του...»
«Τι κάνετε εκεί;» ακούστηκε ξαφνικά μια φωνή από την άλλη μεριά της αίθουσας.
Ο Νέβιλ εμφανίστηκε ξαφνικά πίσω από μια πολυθρόνα, κρατώντας σφιχτά στα χέρια του το βάτραχο του, τον Τρέβορ, που σίγουρα είχε προσπαθήσει πάλι να του ξεφύγει.
«Τίποτα, Νέβιλ, τίποτα», είπε ο Χάρι, κρύβοντας τον αόρατο μανδύα πίσω από την πλάτη του.
Ο Νέβιλ κοίταξε εξεταστικά τα ένοχα πρόσωπα τους ένα προς ένα.
«Θα βγείτε πάλι έξω», είπε με σιγουριά.
«Όχι, όχι!» τον βεβαίωσε η Ερμιόνη. «Πουθενά δε θα πάμε... Γιατί δεν πας κι εσύ να κοιμηθείς, Νέβιλ;»
O Χάρι έριξε μια ματιά γεμάτη αγωνία στο ρολόι του τοίχου. Δεν έπρεπε να καθυστερήσουν άλλο, γιατί ίσως αυτή κιόλας τη στιγμή ο καθηγητής Σνέιπ να έπαιζε μουσική στον Λουλούκο.
«Δεν πρέπει να ξαναβγείτε, γιατί θα σας πιάσουν πάλι», τους είπε ο Νέβιλ. «Και τότε το Γκρίφιντορ θα χάσει κι άλλους βαθμούς...»
«Μα δεν καταλαβαίνεις...» του είπε ο Χάρι. «Αυτό που θα κάνουμε είναι πολύ σημαντικό, Νέβιλ...»
Ο Νέβιλ, όμως, έδειχνε αποφασισμένος να χρησιμοποιήσει τα μεγάλα μέσα. «Δε θα σας αφήσω να βγείτε!» είπε και πήγε τρέχοντας να σταθεί μπροστά στην τρύπα που είχε αφήσει το ανασηκωμένο πορτρέτο της χοντρής κυρίας. «Θα... θα σας εμποδίσω με τη βία!»