«Μόνο μία: την τράπεζα "Γκρίνγκοτς". Τη διευθύνουν οι καλλικάντζαροι».
«Οι καλλικάντζαροι;»
«Ναι. Και είναι τρελός όποιος προσπαθήσει να τη ληστέψει. Να είσαι σίγουρος γι' αυτό. Ποτέ μην τα βάζεις με τους καλλικάντζαρους, Χάρι. Το "Γκρίνγκοτς" είναι το πιο ασφαλές μέρος στον κόσμο... εκτός, Βέβαια, απ' το "Χόγκουαρτς". Θα πάμε, λοιπόν, πρώτα στο "Γκρίνγκοτς", γιατί έχω κι εγώ μια δουλειά εκεί... για τον Ντάμπλντορ... δουλειά του σχολείου...» Ο Χάγκριντ ύψωσε περήφανα το κεφάλι του και συνέχισε: «Εμένα στέλνει ο Ντάμπλντορ για όλες τις σημαντικές δουλειές: να βρω εσένα... να περάσω απ' την τράπεζα... Ξέρει, Βλέπεις, πως μπορεί να μ' εμπιστεύεται...» Κατόπιν ο γίγαντας έριξε μια εξεταστική ματιά γύρω του. «Έτοιμος;» ρώτησε. «Πάμε, λοιπόν».
Ο Χάρι ακολούθησε τον Χάγκριντ έξω στο βράχο. Ο ουρανός ήταν τώρα πεντακάθαρος κι ο ήλιος έλαμπε. Η βάρκα που είχε νοικιάσει ο θείος Βέρνον ήταν ακόμη εκεί, γεμάτη νερό από τη χθεσινή καταιγίδα.
«Εσύ πώς ήρθες εδώ;» ρώτησε ο Χάρι ψάχνοντας γύρω του για μια δεύτερη Βάρκα.
«Πετώντας», αποκρίθηκε ο Χάγκριντ.
«Πετώντας;»
«Ναι. Αλλά τώρα θα γυρίσουμε με τη βάρκα. Δεν επιτρέπεται να κάνω μαγικά τώρα που σ' έχω μαζί μου».
Μπήκαν κι οι δυο στη γεμάτη νερό βάρκα, ενώ ο Χάρι κοιτούσε επίμονα τον Χάγκριντ, προσπαθώντας να τον φανταστεί να πετάει.
«Μου φαίνεται χαμένος κόπος να τραβήξουμε κουπί», είπε ο Χάγκριντ, ρίχνοντας άλλη μια λοξή ματιά στον Χάρι. «Αν... αν κάνω τα πράγματα να πάνε πιο γρήγορα... θα σε πείραζε να μην το πεις στο σχολείο;»
«Σου δίνω το λόγο μου!» αποκρίθηκε ο Χάρι, πολύ πρόθυμος να δει κι άλλα μαγικά.
Ο Χάγκριντ έβγαλε πάλι τη ροζ ομπρέλα και χτύπησε δυο φορές με την άκρη της την πρύμνη της βάρκας. Αμέσως το νερό εξαφανίστηκε από το εσωτερικό της και ξεκίνησε μεμιάς για την ακτή.
«Γιατί είναι τρελός όποιος προσπαθεί να ληστέψει την τράπεζα "Γκρίνγκοτς";» ρώτησε κατόπιν ο Χάρι.
«Ξόρκια... κατάρες...» αποκρίθηκε αφηρημένα ο Χάγκριντ, ανοίγοντας την εφημερίδα του. «Λένε πως έχουν δράκους για να φυλάνε τα μεγάλα χρηματοκιβώτια... Κι έπειτα, δεν είναι καθόλου εύκολο να φτάσεις στην "Γκρίνγκοτς"· τα γραφεία της απλώνονται ολόκληρα χιλιόμετρα κάτω απ' το Λονδίνο! Βρίσκονται πιο βαθιά κι απ' το μετρό. Ακόμη κι αν καταφέρεις να φτάσεις ως εκεί, θα πεθάνεις από την πείνα, προσπαθώντας να βγεις έξω...»
Σιωπηλός, ο Χάρι στριφογύριζε στο μυαλό του όλες αυτές τις πληροφορίες, ενώ ο Χάγκριντ διάβαζε την εφημερίδα του, τον Ημερήσιο Προφήτη. Απ' το θείο Βέρνον είχε μάθει πως οι άνθρωποι θέλουν την ησυχία τους όταν διαβάζουν εφημερίδα, κάτι που σήμερα του φαινόταν ακατόρθωτο! Γιατί ποτέ στη ζωή του δεν ήθελε να κάνει τόσες πολλές ερωτήσεις!
«Το Υπουργείο Μαγείας πάλι τα 'κανε θάλασσα», μουρμούρισε ο Χάγκριντ. «Συνηθισμένα πράματα...»
«Υπάρχει και Υπουργείο Μαγείας;» ρώτησε ο Χάρι, προτού προλάβει να συγκρατήσει τον εαυτό του.
«Και βέβαια!» αποκρίθηκε ο γίγαντας. «Ήθελαν, μάλιστα, τον Ντάμπλντορ για υπουργό, αλλά εκείνος δεν αφήνει με τίποτα το σχολείο. Έτσι ο γερο-Κορνήλιος Φατζ πήρε τη θέση. Ένας ανίκανος με τα όλα του! Γι' αυτό βομβαρδίζει καθημερινά τον Ντάμπλντορ με κουκουβάγιες, ζητώντας συμβουλές...»
«Καλά, μα τι κάνει το Υπουργείο Μαγείας;»
«Η πρώτη του δουλειά είναι να κρατά κρυφό απ' τους Μαγκλ πως υπάρχουν μάγοι και μάγισσες σ' όλη τη χώρα...»
«Γιατί;»
«Γιατί; Δεν το καταλαβαίνεις, Χάρι, πως τότε όλοι θα ζητούσαν μαγικές λύσεις στα προβλήματα τους; Όχι, είναι καλύτερα να μένουμε κρυφοί».
Την ίδια στιγμή η βάρκα ακούμπησε απαλά στην άκρη της προκυμαίας. Ο Χάγκριντ δίπλωσε την εφημερίδα του. Ανέβηκαν κι οι δυο μαζί τα πέτρινα σκαλοπάτια ως το δρόμο.
Καθώς οι δυο τους διέσχιζαν τη μικρή πόλη πηγαίνοντας προς το σιδηροδρομικό σταθμό, πολλοί περαστικοί κοίταζαν μ' απορία τον Χάγκριντ. Ο Χάρι τους δικαιολογούσε απόλυτα, γιατί ο Χάγκριντ όχι μόνο ήταν δυο φορές πιο ψηλός από κάθε συνηθισμένο άνθρωπο, αλλά και κάθε τόσο έδειχνε τα πιο κοινότυπα πράγματα, όπως παραδείγματος χάριν ένα παρκόμετρο, λέγοντας δυνατά: «Το βλέπεις αυτό, Χάρι; Τι σκαρφίζονται αυτοί οι Μαγκλ!...»
«Χάγκριντ», είπε σε μια στιγμή λαχανιασμένος ο Χάρι, καθώς έτρεχε για να τον προλάβει, «είναι αλήθεια πως δράκοι φυλάνε την τράπεζα "Γκρίνγκοτς";»
«Ναι, έτσι λένε», αποκρίθηκε εκείνος. «Για να σου πω την αλήθεια, πολύ θα 'θελα να είχα ένα δράκο!»
«Θα 'θελες ένα δράκο;»
«Ναι. Από παιδί τον ήθελα. Α, φτάσαμε...»
Μπήκαν στο σταθμό, όπου έμαθαν πως ένα τρένο για το Λονδίνο έφευγε σε πέντε λεπτά. Ο Χάγκριντ, ο οποίος δεν καταλάβαινε καθόλου τη σημασία αυτού που αποκαλούσε τα «λεφτά των Μαγκλ», έδωσε μερικά χαρτονομίσματα στον Χάρι, για να βγάλει τα εισιτήρια.