«Αλήθεια;» ρώτησε ο Χάρι, νιώθοντας λίγο ζαλισμένος.
«Και βέβαια! Μα δεν το ήξερες;» ρώτησε μ' απορία η Ερμιόνη. «Αν εγώ ήμουν στη θέση σου, θα είχα ψάξει σ' όλα τα βιβλία, για να μάθω τι λένε για μένα. Ξέρει κανείς από τους δυο σας σε ποιον κοιτώνα θα πάει; Έχω ρωτήσει από εδώ κι από κει κι ελπίζω να με Βάλουν στο Γκρίφιντορ. Είναι ο καλύτερος, απ' ό,τι άκουσα... Άκουσα πως και ο ίδιος ο Ντάμπλντορ ήταν κάποτε στο Γκρίφιντορ, αλλά φαντάζομαι πως και στο Ράβενκλοου δε θα είναι κι άσχημα... Τέλος πάντων, εμείς πρέπει να συνεχίσουμε το ψάξιμο για το βάτραχο του Νέβιλ. Όσο για σας, καλύτερα ν' αλλάξετε ρούχα, γιατί δε θ' αργήσουμε να φτάσουμε».
Κι έφυγε βιαστικά, τραβώντας το βουρκωμένο Νέβιλ πίσω της.
«Σ' όποιον κοιτώνα και να με βάλουν, ελπίζω να βάλουν εκείνη σε άλλον», είπε ο Ρον, τοποθετώντας πάλι το μαγικό ραβδί στη βαλίτσα του. «Όσο γι' αυτό το ξόρκι που δεν έπιασε... Ο Τζορτζ μου το είπε. Ασφαλώς θα ήξερε πως δεν άξιζε τίποτα!»
«Σε ποιον κοιτώνα είναι τ' αδέλφια σου;» ρώτησε ο Χάρι.
«Στο Γκρίφιντορ», αποκρίθηκε ο Ρον και ξανάγινε σκυθρωπός. «Ο μπαμπάς κι η μαμά μου ήταν κι αυτοί εκεί, όταν φοιτούσαν στο "Χόγκουαρτς", και δεν ξέρω πώς θα τους φανεί, αν βάλουν εμένα αλλού... Νομίζω πως στο Ράβενκλοου δε θα είναι κι άσχημα, αλλά φαντάσου να με βάλουν στο Σλίθεριν...»
«Αυτός ήταν ο κοιτώνας του Βολ... θέλω να πω, του Ξέρεις-Ποιου...»
«Ναι», αποκρίθηκε ο Ρον και το πρόσωπο του έγινε ακόμη πιο σκυθρωπό.
Ο Χάρι αναρωτιόταν τώρα τι κάνει ένας μάγος όταν τελειώσει τις σπουδές του.
«Και π κάνουν τα δυο μεγάλα αδέλφια σου, αφότου έφυγαν απ' το "Χόγκουαρτς";» ρώτησε τον Ρον.
«Ο Τσάρλι είναι στη Ρουμανία και κάνει μεταπτυχιακές σπουδές για τους δράκους. Κι ο Μπιλ είναι στην Αφρική. Δουλεύει στο υποκατάστημα που έχει εκεί η τράπεζα 'Τκρίνγκοτς"!... Αλήθεια, διάβασες τι έγινε στο "Γκρίνγκοτς"; Ασφαλώς όχι, γιατί δε θα έρχεται η εφημερίδα μας, ο Ημερήσιος Προφήτης, σε σπίτια των Μαγκλ... Κάποιος, λοιπόν, προσπάθησε να ληστέψει ένα από τα χρηματοκιβώτια υψίστης ασφαλείας...»
«Αλήθεια; Και τι έγινε;»
«Τίποτα! Θέλω να πω, κανείς δεν έπιασε το ληστή, ή τους ληστές, και γι' αυτό η είδηση είναι τόσο μεγάλη. Ο μπαμπάς μου λέει πως θα πρέπει να ήταν κάποιος πολύ δυνατός σκοτεινός μάγος, για να μπορέσει να ξεγελάσει το σύστημα ασφαλείας του "Γκρίνγκοτς". Απ' την τράπεζα, όμως, δήλωσαν πως δεν κλάπηκε τίποτα... Πάντως όλοι φοβούνται όταν συμβαίνει κάτι τέτοιο, μην τυχόν κι ο Ξέρεις-Ποιος κρύβεται πίσω απ' την απόπειρα...»
Ο Χάρι έμεινε σιωπηλός. Είχε αρχίσει να νιώθει ένα τσίμπημα φόβου στην καρδιά κάθε φορά που άκουγε για τον Ξέρεις-Ποιον. Ασφαλώς αυτό θα οφειλόταν στο ότι, τώρα, ήταν κι αυτός μέρος του κόσμου της μαγείας... ενώ τα πράγματα ήταν πιο εύκολα γι' αυτόν όταν μπορούσε να λέει «Βόλντεμορτ» και να μην ανησυχεί για τίποτα.
«Ποια ομάδα κουίντιτς υποστηρίζεις;» τον ρώτησε ξαφνικά ο Ρον.
«Μα... δεν ξέρω καμιά», ομολόγησε ο Χάρι.
«Αλήθεια; Α, περίμενε λίγο και θα δεις πόσο θα σου αρέσει.. . Είναι το καλύτερο παιχνίδι στον κόσμο...»
Κι άρχισε αμέσως να εξηγεί για τις τέσσερις μπάλες και τις θέσεις που έχουν οι εφτά παίκτες, περιγράφοντας διάσημα παιχνίδια που είχε δει με τα αδέλφια του, καθώς και το είδος του σκουπόξυλου που θα 'θελε ν' αγοράσει, αν είχε τα χρήματα. Κάποια στιγμή, όμως, η πόρτα του βαγονιού άνοιξε πάλι κι αυτή τη φορά δεν ήταν το αγόρι που είχε χάσει το βάτραχο του, ούτε η Ερμιόνη Γκρέιντζερ.
Τρία αγόρια μπήκαν μέσα κι ο Χάρι αναγνώρισε αμέσως το ένα από αυτά. Ήταν το υπεροπτικό, χλομό αγόρι που είχε συναντήσει στο κατάστημα της κυρίας Μάλκιν, όταν αγόραζε τα ρούχα του. Ο νεαρός κοιτούσε τώρα τον Χάρι με πολύ μεγαλύτερο ενδιαφέρον από πριν.
«Είναι αλήθεια;» ρώτησε απότομα. «Σ' όλο το τρένο λένε πως ο Χάρι Πότερ είναι σ' αυτό το βαγόνι. Ώστε, λοιπόν, εσύ είσαι;»
«Ναι», αποκρίθηκε ο Χάρι, κοιτάζοντας εξεταστικά τα άλλα δυο αγόρια. Ήταν και τα δυο μεγαλόσωμα κι έδειχναν γεμάτα κακία. Έτσι όπως στέκονταν δεξιά κι αριστερά απ' το χλομό αγόρι, έμοιαζαν σαν σωματοφυλακές του.
«Α, αυτοί οι δύο είναι ο Κράμπε και ο Γκόιλ», είπε το χλομό αγόρι, όταν πρόσεξε ότι ο Χάρι τους κοιτούσε. «Και το δικό μου όνομα είναι Μαλφόι. Ντράκο Μαλφόι...»
Ο Ρον ξερόβηξε σιγανά, σαν να προσπαθούσε να κρύψει ένα ξαφνικό, κοροϊδευτικό γέλιο. Ο Ντράκο Μαλφόι τον κοίταξε απειλητικά.
«Τ' όνομα μου σου φαίνεται αστείο;» ρώτησε. «Όσο για σένα, δε χρειάζεται να ρωτήσω ποιος είσαι. Ο πατέρας μου μου είπε πως οι Ουέσλι έχουν κόκκινα μαλλιά, φακίδες και πιο πολλά παιδιά απ' όσα μπορούν να θρέψουν...» Κατόπιν γύρισε πάλι το βλέμμα του στον Χάρι. «Πότερ, γρήγορα θα μάθεις πως μερικές οικογένειες μάγων είναι πολύ καλύτερες από άλλες», του είπε. «Δεν είναι καλό, λοιπόν, να πιάνεις φιλίες μ' όποιον κι όποιον. Εγώ μπορώ να σε βοηθήσω να...»