«Τι μαθήματα έχουμε σήμερα;» ρώτησε ο Χάρι τον Ρον, ενώ έριχνε άφθονη ζάχαρη στα κορνφλέικς του.
«Διπλά φίλτρα, μαζί με τους μαθητές του Σλίθεριν», αποκρίθηκε εκείνος. «Ο καθηγητής Σνέιπ είναι ο επικεφαλής του Σλίθεριν κι όλοι λένε πως πάντα υποστηρίζει τα δικά του παιδιά... Θα δούμε σύντομα αν αυτό είναι αλήθεια...»
«Μακάρι η καθηγήτρια ΜακΓκόναγκαλ να έκανε το ίδιο μ' εμάς!» παρατήρησε ο Χάρι.
Η ΜακΓκόναγκαλ ήταν επικεφαλής του Γκρίφιντορ, αλλά αυτό δεν έκανε λιγότερο αυστηρή τη συμπεριφορά της στα δικά της παιδιά.
Λίγα λεπτά αργότερα ήρθε το ταχυδρομείο. Ο Χάρι το είχε πια συνηθίσει, αλλά την πρώτη του μέρα στο «Χόγκουαρτς» είχε τρομάξει πολύ, όταν καμιά εκατοστή κουκουβάγιες είχαν μπει πετώντας στη μεγάλη τραπεζαρία την ώρα του πρωινού κι είχαν αρχίσει να φτερουγίζουν επάνω απ' τα τραπέζια, ρίχνοντας γράμματα και δέματα στα διάφορα παιδιά.
Η δική του κουκουβάγια, η Χέντβιχ, δεν είχε ακόμη φέρει τίποτα στον Χάρι. Καμιά φορά ερχόταν το πρωί στη μεγάλη τραπεζαρία για να τσιμπήσει τρυφερά το αφτί του και να φάει λίγη φρυγανιά, προτού πάει να κοιμηθεί στον κουκουβαγιώνα μαζί με τις άλλες κουκουβάγιες του σχολείου. Εκείνο το πρωί, όμως, παρουσιάστηκε βιαστικά κι έριξε ένα σημείωμα στο πιάτο του Χάρι. Εκείνος το άνοιξε αμέσως.
Αγαπητέ Χάρι, (άρχιζε με πολύ κακογραμμένα γράμματα). Ξέρω πως ης Παρασκευές το απόγευμα είσαι ελεύθερος. Θα ήθελες λοιπόν να πάρεις ένα τσάι μαζί μου, κατά τις τρεις; Θέλω πολύ να μάθω για το πώς πήγε η πρώτη σου εβδομάδα στο σχολείο. Στείλε μου απάντηση με τη Χέντβιχ.
Χάγκριντ
Ο Χάρι δανείστηκε την πένα με φτερό του Ρον και έγραψε
«Ναι, ευχαριστώ. Θα τα πούμε αργότερα» στην πίσω πλευρά του σημειώματος. Το 'δωσε στην κουκουβάγια, που το πήρε κι έφυγε αμέσως.
Κι ήταν μεγάλη τύχη που εκείνη τη μέρα ο Χάρι είχε να σκέφτεται την ευχάριστη συνάντηση με τον Χάγκριντ, γιατί το μάθημα «Διπλά φίλτρα» αποδείχθηκε το πιο δυσάρεστο πράγμα που του είχε συμβεί ως τώρα στη σχολή.
Απ' το επίσημο κιόλας γεύμα για την έναρξη της σχολικής χρονιάς, ο Χάρι είχε σχηματίσει την εντύπωση πως ο καθηγητής Σνέιπ τον αντιπαθούσε. Στο τέλος όμως του πρώτου μαθήματος μαζί του, ο Χάρι ήταν απόλυτα σίγουρος πως είχε κάνει λάθος. Ο καθηγητής Σνέιπ δεν τον αντιπαθούσε — τον μισούσε!
Το μάθημα για τα διπλά φίλτρα γινόταν σ' ένα απ' τα υπόγεια του κάστρου. Έκανε πολύ κρύο εκεί και τα διατηρημένα μέσα σε μεγάλα γυάλινα βάζα ζώα ένα γύρω, έκαναν την ατμόσφαιρα ακόμη πιο δυσάρεστη. Ο καθηγητής Σνέιπ άρχισε διαβάζοντας τον κατάλογο των μαθητών. Όταν έφτασε στο όνομα του Χάρι, σταμάτησε.
«Α, ναι», είπε ειρωνικά. «Ο Χάρι Πότερ, ο καινούριος μας διάσημος...»
Ο Ντράκο Μαλφόι κι οι δυο φίλοι του, ο Κράμπε κι ο Γκόιλ, γέλασαν κοροϊδευτικά. Ο καθηγητής Σνέιπ τελείωσε με τα ονόματα και μετά κοίταξε όλη την τάξη. Τα μάτια του ήταν μαύρα σαν του Χάγκριντ, αλλά δεν είχαν τίποτα από τη ζεστασιά των δικών του. Ήταν κρύα και άδεια και θύμιζαν σκοτεινές σήραγγες.
«Είσαστε όλοι εδώ για να μάθετε την ακριβή επιστήμη και την υψηλή τέχνη της κατασκευής φίλτρων», άρχισε ύστερα. Μιλούσε σχεδόν ψιθυριστά, αλλά τα παιδιά δεν έχαναν ούτε λέξη. Όπως και η καθηγήτρια ΜακΓκόναγκαλ, ο καθηγητής Σνέιπ είχε την ικανότητα να κρατά την τάξη του απόλυτα ήσυχη. «Σ' αυτό το μάθημα δεν υπάρχουν ανόητα κουνήματα ραβδιών», συνέχισε. «Πολλοί από σας θα δυσκολευτούν να πιστέψουν πως πρόκειται για μαγεία. Ακόμη, πιστεύω πως πολύ λίγοι από σας θα καταλάβουν την ομορφιά του τσουκαλιού που σιγοβράζει, το λεπτό άρωμα των ατμών του, ή τη ντελικάτη δύναμη των φίλτρων καθώς κυλούν μέσα στις ανθρώπινες φλέβες, μαγεύοντας το μυαλό κι αιχμαλωτίζοντας τις αισθήσεις... Εγώ μπορώ να σας διδάξω πώς να κλείνετε σε μπουκαλάκια τη φήμη, τη δόξα, την αγάπη, ακόμη και τον ξαφνικό θάνατο! Μπορώ δηλαδή να σας τα μάθω, αν δεν είσαστε τόσο ηλίθιοι, όσο είναι οι μαθητές που συνήθως έρχονται στην τάξη μου...»
Απόλυτη σιωπή ακολούθησε αυτόν το σύντομο λόγο. Ο Χάρι κι ο Ρον κοιτάχτηκαν έκπληκτοι.
Η Ερμιόνη Γκρέιντζερ καθόταν στην άκρη της καρέκλας της κι έδειχνε έτοιμη ν' αρχίσει ν' αποδεικνύει πως εκείνη τουλάχιστον δεν ήταν καθόλου ηλίθια.
«Πότερ!» φώναξε ξαφνικά ο καθηγητής Σνέιπ. «Τι θα δημιουργούσα, αν έριχνα σκόνη από ρίζα ασφόδελου σε αφέψημα από ξύλο με σαράκι;»
«Σκόνη ρίζας από τι, σε αφέψημα τι;» αναρωτήθηκε ο Χάρι, ρίχνοντας μια κλεφτή ματιά στον Ρον, που έδειχνε κι αυτός το ίδιο απορημένος. Λίγο πιο πέρα, όμως, η Ερμιόνη είχε σηκώσει το χέρι της.
«Δεν ξέρω, κύριε», αποκρίθηκε ο Χάρι.
Το πρόσωπο του Σνέιπ πήρε περιφρονητική έκφραση.
«Τς, τς!» είπε. «Ώστε, λοιπόν, η φήμη δεν αξίζει και πολλά πράγματα...» Κατόπιν, αγνοώντας το σηκωμένο χέρι της Ερμιόνης, συνέχισε: «Ας προσπαθήσουμε πάλι, Πότερ. Πες μου, πού θα έψαχνες, αν σου ζητούσα να μου βρεις ένα μπέζοαρ;»