«Έπιασα τη χρυσή!» φώναξε θριαμβευτικά, κουνώντας την πάνω απ' το κεφάλι του και το ματς τελείωσε μέσα σε γενική σύγχυση.
«Δεν την έπιασε τη χρυσή, σχεδόν την κατάπιε!» φώναζε ο Φλιντ επί είκοσι σχεδόν λεπτά, αλλά οι διαμαρτυρίες του δεν έφεραν κανένα αποτέλεσμα.
Ο Χάρι δεν είχε παραβεί κανέναν από τους κανονισμούς κι ο Λι Τζόρνταν συνέχισε να φωνάζει χαρούμενος το αποτέλεσμα. Το Γκρίφιντορ είχε νικήσει με 170-60! Ο Χάρι, όμως, δεν άκουσε τίποτα απ' όλα αυτά. Γιατί βρισκόταν στην καλύβα του Χάγκριντ, μαζί με τον Ρον και την Ερμιόνη, πίνοντας καυτό και δυνατό τσάι.
«Ήταν ο καθηγητής Σνέιπ», του εξήγησε ο Ρον. «Η Ερμιόνη κι εγώ τον είδαμε καθαρά να μουρμουρίζει κατάρες στο σκουπόξυλό σου και να μην παίρνει τα μάτια του από επάνω σου».
«Ανοησίες!» είπε με σιγουριά ο Χάγκριντ, που δεν είχε ακούσει τίποτα απ' όσα είχαν ειπωθεί στις κερκίδες δίπλα του. «Γιατί ο Σνέιπ να κάνει κάτι τέτοιο;»
Ο Χάρι, ο Ρον κι η Ερμιόνη κοιτάχτηκαν, μη ξέροντας αν έπρεπε να του πουν όσα γνώριζαν. Τελικά ο Χάρι αποφάσισε να του πει την αλήθεια.
«Το έκανε επειδή έμαθα κάποιο μυστικό», εξήγησε στον Χάγκριντ. «Προχθές, τη μέρα του Χάλοουιν, προσπάθησε να περάσει μπροστά απ' αυτό το σκυλί με τα τρία κεφάλια κι εκείνο τον δάγκωσε. Νομίζουμε πως προσπαθούσε να κλέψει αυτό που φυλάει το σκυλί...»
Του Χάγκριντ παραλίγο να του πέσει η τσαγιέρα από τα χέρια.
«Πώς μάθατε εσείς για τον Λουλούκο;» ρώτησε τα παιδιά.
«Τον Λουλούκο;»
«Ναι... Δικός μου είναι. Τον αγόρασα από έναν Άραβα, τον οποίο γνώρισα πέρυσι σε κάποιο μπαρ... Εγώ τον δάνεισα στον Ντάμπλντορ, για να φυλάει το...»
«Το ποιο;» ρώτησε αμέσως ο Χάρι.
«Δεν μπορώ να σας πω», αποκρίθηκε ο Χάγκριντ. «Είναι μεγάλο μυστικό...»
«Μα... αφού ο Σνέιπ προσπαθεί να το κλέψει...»
«Ανοησίες!» είπε πάλι ο Χάγκριντ. «Ο Σνέιπ είναι καθηγητής στο "Χόγκουαρτς". Δεν θα 'κανε ποτέ κάτι τέτοιο».
«Τότε, γιατί μόλις πριν λίγο προσπάθησε να σκοτώσει τον Χάρι;» φώναξε η Ερμιόνη.
Ήταν φανερό πως τα γεγονότα αυτού του απογεύματος είχαν κάνει την Ερμιόνη ν' αλλάξει εντελώς γνώμη.
«Έκανε μάγια, Χάγκριντ, είμαι σίγουρη γι' αυτό!» συνέχισε η Ερμιόνη. «Για να πιάσουν τα μάγια, πρέπει να κοιτάς συνέχεια το άτομο. Ο Σνέιπ δεν τράβηξε στιγμή το βλέμμα του απ' τον Χάρι. Τον είδα, σου λέω!»
«Κι εγώ σου λέω πως κάνεις λάθος!» φώναξε με τη σειρά του ο γίγαντας. «Δεν ξέρω γιατί έκανε αυτά τα παλαβά το σκουπόξυλο του Χάρι, αλλά ο Σνέιπ δε θα προσπαθούσε ποτέ να σκοτώσει ένα μαθητή. Όσο για σας τους τρεις... ακούστε με καλά. Ανακατευόσαστε σε πράγματα που δεν είναι δική σας δουλειά! Ξεχάστε, λοιπόν, αυτό το σκυλί και ξεχάστε τι φυλάει — αυτό αφορά μόνο τον καθηγητή Ντάμπλντορ και τον Νίκολας Φλαμέλ...»
«Αχά!» φώναξε ο Χάρι. «Ώστε, λοιπόν, υπάρχει κάποιος Νίκολας Φλαμέλ ανακατεμένος σ' αυτή την υπόθεση!»
Ο Χάγκριντ, όμως, δεν του απάντησε, ενώ φάνηκε να νευριάζει με τον εαυτό του.
12. Ο καθρέφτης τον Έριζεντ
Τα Χριστούγεννα πλησίαζαν. Κάποιο πρωί στα μέσα Δεκεμβρίου, το «Χόγκουαρτς» ξύπνησε σκεπασμένο από δυο μέτρα χιόνι. Η λίμνη πάγωσε ολόκληρη και οι δίδυμοι Ουέσλι τιμωρήθηκαν, γιατί είχαν κάνει μάγια σε μερικές μπάλες χιονιού, έτσι ώστε ν' ακολουθούν τον καθηγητή Κούιρελ και να κάνουν κάθε τόσο γκελ επάνω στο τουρμπάνι του. Όσο για τις λίγες κουκουβάγιες που αψηφούσαν την παγωνιά για να φέρουν το ταχυδρομείο, έπρεπε μετά να δεχτούν τα γιατροσόφια του Χάγκριντ, για να μπορέσουν πάλι να πετάξουν.
Όλοι ανυπομονούσαν πότε να 'ρθουν οι γιορτές. Γιατί ενώ η αίθουσα αναψυχής στους κοιτώνες και η μεγάλη τραπεζαρία είχαν συνέχεια φωτιά στα μεγάλα τους τζάκια, οι διάδρομοι ήταν παγωμένοι κι ο ψυχρός άνεμος έκανε τα παραθυρόφυλλα να χτυπούν στις κρεβατοκάμαρες και στις διάφορες τάξεις. Το χειρότερο απ' όλα, όμως, ήταν τα μαθήματα του καθηγητή Σνέιπ στα υπόγεια του κάστρου. Εκεί το κρύο ήταν τόσο δυνατό, που όλα τα παιδιά στέκονταν όσο πιο κοντά μπορούσαν στα ζεστά καζάνια τους, αδιαφορώντας για τον κίνδυνο να πάθουν εγκαύματα.
«Αληθινά λυπάμαι», είπε κάποιο πρωί ο Ντράκο Μαλφόι κατά τη.διάρκεια του μαθήματος των φίλτρων, «όλα εκείνα τα παιδιά που θ' αναγκαστούν να περάσουν τις γιορτές στο "Χόγκουαρτς" γιατί κανείς δεν τα θέλει σπίτι...»
Ενώ μιλούσε, κοιτούσε επίμονα τον Χάρι. Οι δυο αχώριστοι φίλοι του Μαλφόι, ο Κράμπε και ο Γκόιλ, γέλαγαν δυνατά. Ο Χάρι, που εκείνη τη στιγμή ζύγιζε τα υλικά για το φίλτρο που έπρεπε να φτιάξει, τους αγνόησε — μετά από το περίφημο εκείνο ματς κουίντιτς, ο Μαλφόι είχε γίνει ακόμη πιο ενοχλητικός απ' ό,τι προηγουμένως. Θυμωμένος που το Σλίθεριν είχε χάσει, προσπαθούσε να κάνει όλους τους πρωτοετείς να γελάσουν, λέγοντας πως οποιοσδήποτε Βάτραχος με ανοιχτό στόμα θα μπορούσε κάλλιστα ν' αντικαταστήσει τον Χάρι ως ανιχνευτή στο επόμενο παιχνίδι της ομάδας του. Γρήγορα όμως κατάλαβε πως το αστείο του δεν είχε απήχηση, γιατί όλοι είχαν εντυπωσιαστεί πολύ με τον τρόπο που ο Χάρι είχε καταφέρει να μείνει ως το τέλος επάνω στο σκουπόξυλό του. Έτσι ο Μαλφόι, έξαλλος από θυμό και ζήλια, είχε ξαναρχίσει να πειράζει τον Χάρι για την «οικογένεια» του.