«Στη Βρετανία, όμως, δεν υπάρχουν ελεύθεροι δράκοι...» είπε ο Χάρι.
«Και βέβαια υπάρχουν!» τον βεβαίωσε ο Ρον. «Οι πράσινοι της Ουαλίας και οι μαύροι στα νησιά Εβρίδες... Το Υπουργείο Μαγείας ταλαιπωρείται πολύ προσπαθώντας να τους κρύψει. Κι οι δικοί μας πρέπει να κάνουν μάγια σε όσους Μαγκλ τύχει να τους δουν, για να τους ξεχάσουν».
«Τότε γιατί ενδιαφέρεται για δράκους ο Χάγκριντ;» ρώτησε η Ερμιόνη. Όταν, μια ώρα αργότερα, τα τρία παιδιά χτυπούσαν την πόρτα της καλύβας του Χάγκριντ, πρόσεξαν έκπληκτα πως οι κουρτίνες στα δυο μικρά παράθυρα ήταν κλειστές. Ο Χάγκριντ, μάλιστα, ρώτησε «ποιος είναι;» προτού τους ανοίξει. Κι όταν μπήκαν μέσα, έκλεισε γρήγορα την πόρτα πίσω τους.
Μέσα έκανε πάλι υπερβολική ζέστη. Αν κι η μέρα ήταν όμορφη, μια δυνατή φωτιά έκαιγε στο τζάκι. Ο Χάγκριντ έφτιαξε τσάι και πρόσφερε στα παιδιά σάντουιτς από κρέας τράγου, τα οποία αρνήθηκαν όσο πιο ευγενικά μπορούσαν.
«Λοιπόν;» τα ρώτησε κατόπιν. «Θέλετε να μάθετε κάτι από μένα;»
«Ναι», αποκρίθηκε ο Χάρι, που είχε αποφασίσει πως η ειλικρίνεια θα έφερνε τα καλύτερα αποτελέσματα. «Αναρωτιόμαστε αν μπορείς να μας πεις τι άλλο, εκτός από τον Λουλούκο, φυλάει τη φιλοσοφική λίθο».
Ο Χάγκριντ έσμιξε τα φρύδια του, δυσαρεστημένος.
«Δεν μπορώ!» αποκρίθηκε. «Πρώτα πρώτα, κι εγώ ο ίδιος δεν ξέρω. Κι έπειτα, κι οι τρεις σας ξέρετε περισσότερα από όσα πρέπει γι' αυτή την υπόθεση. Και να ήξερα, λοιπόν, δε θα σας έλεγα! Αυτή η πέτρα βρίσκεται εδώ για σοβαρό λόγο. Παραλίγο να την κλέψουν από την τράπεζα Γκρίνγκοτς. Φαντάζομαι όμως πως θα το ξέρετε ήδη κι αυτό. Εκείνο που εγώ δεν καταλαβαίνω, είναι πώς ξέρετε για τον Λουλούκο...»
«Έλα τώρα, Χάγκριντ. Μπορεί να μη θέλεις να μας πεις και ίσως να 'χεις δίκιο, αλλά μη μας λες ότι δεν ξέρεις! Εσύ ξέρεις καθετί που γίνεται στο "Χόγκουαρτς"», του είπε η Ερμιόνη, δίνοντας γλυκό και ευχάριστο τόνο στη φωνή της. Αμέσως η άκρη της γενειάδας του Χάγκριντ κουνήθηκε μερικές φορές, σημάδι ότι χαμογελούσε. «Εξάλλου», συνέχισε η Ερμιόνη, «το μόνο που αναρωτιόμαστε είναι ποιος άλλος κάνει το φύλακα. Δηλαδή, εκτός από σένα, ποιον άλλον εμπιστεύθηκε ο Ντάμπλντορ...»
Το στήθος του Χάγκριντ φούσκωσε από υπερηφάνεια. Ο Χάρι κι ο Ρον χαμογέλασαν ικανοποιημένοι στην Ερμιόνη.
«Λοιπόν... δε φαντάζομαι να πειράζει αν σας το πω...» άρχισε ο γίγαντας. «Ο καθηγητής Ντάμπλντορ δανείστηκε τον Λουλούκο από μένα και... μετά... μερικοί από τους καθηγητές έκαναν διάφορα μάγια. Ο καθηγητής Σπράουτ... ο Φλίτγουικ... η καθηγήτρια ΜακΓκόναγκαλ... Α, ναι, κι ο ίδιος ο Ντάμπλντορ, βέβαια... Σίγουρα κάποιον θα ξέχασα... Α, ναι, κι ο καθηγητής Σνέιπ!»
«Ο Σνέιπ;» ρώτησαν και τα τρία παιδιά μονομιάς.
«Ναι, ο Σνέιπ. Για ακούστε εδώ, μήπως έχετε ακόμη στο μυαλό σας αυτές τις χαζές ιδέες; Ο καθηγητής Σνέιπ μας Βοήθησε να προστατέψουμε την πέτρα. Δεν έχει λοιπόν κανένα σκοπό να την κλέψει!»
Ο Χάρι ήταν σίγουρος πως η Ερμιόνη και ο Ρον σκέφτονταν τώρα το ίδιο ακριβώς πράγμα μ' αυτόν. Πως, δηλαδή, αν ο Σνέιπ είχε βοηθήσει να προστατευθεί η φιλοσοφική λίθος, θα του ήταν μάλλον εύκολο να μάθει ποια μάγια είχαν κάνει οι άλλοι καθηγητές. Το πιο πιθανό, λοιπόν, ήταν πως ήξερε ήδη τα πάντα, εννοείται εκτός από τα μάγια του καθηγητή Κούιρελ και το πώς να περάσει μπροστά από τον Λουλούκο.
«Χάγκριντ, εσύ είσαι ο μόνος που ξέρει πώς να περάσει μπροστά από τον Λουλούκο, έτσι;» τον ρώτησε ανήσυχος ο Χάρι. «Και δε θα το έλεγες σε κανέναν, καλά δε λέω; Ούτε καν σε κάποιον από τους καθηγητές;»
«Κανείς δεν ξέρει τον τρόπο, εκτός από μένα και τον Ντάμπλντορ», αποκρίθηκε ο Χάγκριντ.
«Κάτι είναι κι αυτό», ψιθύρισε ο Χάρι στους άλλους δυο. «Χάγκριντ», συνέχισε κατόπιν, «μήπως μπορούμε ν' ανοίξουμε κανένα παράθυρο; Θα σκάσουμε από τη ζέστη εδώ μέσα...»
«Δε γίνεται, Χάρι», αποκρίθηκε ο γίγαντας, ρίχνοντας ένα γρήγορο βλέμμα προς το τζάκι. Ο Χάρι κοίταξε κι αυτός προς το τζάκι.
«Χάγκριντ!» φώναξε κατόπιν. «Τι είναι αυτό;»
Είχε όμως κιόλας μαντέψει τι ήταν. Στη μέση της φωτιάς, ακριβώς κάτω από το μαυρισμένο τσουκάλι, βρισκόταν ένα τεράστιο μαύρο αβγό.
«Α....» είπε ο Χάγκριντ πασπατεύοντας νευρικά τα γένια του. «Αυτό... είναι...»
«Πού το βρήκες, Χάγκριντ;» ρώτησε ο Ρον, σκύβοντας πάνω από το τζάκι για να δει καλύτερα. «Θα σου κόστισε μια περιουσία...»
«Το κέρδισα», αποκρίθηκε ο Χάγκριντ. «Χτες το βράδυ... Είχα κατέβει στο χωριό για να πιω μια μπίρα κι έπαιξα χαρτιά... μ' έναν άγνωστο. Για να πω την αλήθεια, έδειξε πολύ να χαίρεται όταν το έχασε...»
«Μα τι θα τον κάνεις όταν βγει από το αβγό;» τον ρώτησε η Ερμιόνη.
«Έχω διαβάσει εδώ μερικά πράγματα...» είπε ο Χάγκριντ, τραβώντας ένα χοντρό βιβλίο κάτω από το μαξιλάρι του. «Το πήρα από τη βιβλιοθήκη... Εκτροφή δράκων για κέρδος και χόμπι είναι ο τίτλος του... και τα λέει όλα... Το αβγό πρέπει να μείνει μέσα στη φωτιά, γιατί οι μανάδες δράκοι φυσάνε φλόγες επάνω στ' αβγά τους... Κι όταν το αβγό σκάσει, το μωρό πρέπει να τρέφεται με αίμα κοτόπουλου, ανακατωμένο με κονιάκ, κάθε μισή ώρα... Κι εδώ... να, κοιτάξτε αυτές τις φωτογραφίες... δείχνει πώς να ξεχωρίζεις τα διαφορετικά είδη δράκων... Αυτό που έχω εγώ είναι ένας νορβηγικός δράκος... πολύ σπάνιος...»