«Εσύ είσαι, Φιλτς; Κάνε γρήγορα, γιατί θέλω ν' αρχίσω».
Η καρδιά του Χάρι αλάφρωσε. Αν ο Χάγκριντ ήταν εκείνος που θ' αναλάμβανε την τιμωρία τους, τότε δε θα ήταν τόσο τρομερή. Όμως η ανακούφιση που ένιωσε, πρέπει να φάνηκε στον αναστεναγμό που του ξέφυγε, γιατί αμέσως ο Φιλτς είπε:
«Νομίζεις ότι θα περάσεις καλά μ' αυτόν το βλάκα, μικρέ; Μεγάλο λάθος κάνεις! Θα μπεις μέσα στο δάσος και θα παραξενευτώ πολύ, αν καταφέρεις να βγεις ολόκληρος...»
Ακούγοντας το, ο Νέβιλ άφησε να του ξεφύγει ένα βογκητό, ενώ ο Μαλφόι σταμάτησε απότομα να περπατά.
«Στο δάσος;» ρώτησε τότε ο Μαλφόι κι η φωνή του δεν ήταν τόσο αγέρωχη όπως συνήθως. «Μα δεν μπορούμε να πάμε εκεί μέσα στη νύχτα... Έχει ένα σωρό τέρατα εκεί μέσα... Έχω ακούσει για λυκάνθρωπους και...»
Ο Νέβιλ αρπάχτηκε από το μανίκι της ρόμπας του Χάρι κι έβγαλε έναν ήχο σαν να πνιγόταν.
«Δικό σου πρόβλημα!» αποκρίθηκε ο Φιλτς γελώντας με κακία. «Αυτά να τα σκεφτόσουν πριν παραβείς τους κανονισμούς. Εντάξει;»
Ο Χάγκριντ παρουσιάστηκε ξαφνικά μπροστά τους μέσα από το σκοτάδι, με τον Φανγκ δίπλα του. Στα χέρια του κρατούσε ένα μεγάλο τόξο, ενώ μια φαρέτρα γεμάτη βέλη ήταν κρεμασμένη στον έναν του ώμο.
«Επιτέλους, ήρθατε!» είπε. «Μισή ώρα είμαι εδώ και περιμένω... Όλα εντάξει, Χάρι; Ερμιόνη;»
«Μην είσαι και τόσο φιλικός μαζί τους», τον συμβούλεψε ο Φιλτς. «Είναι εδώ για να τιμωρηθούν, όχι για να διασκεδάσουν...»
«Ώστε γι' αυτό άργησες, ε;» αποκρίθηκε κοροϊδευτικά ο Χάγκριντ. «Τους έβγαζες λόγο, έτσι; Σου θυμίζω, λοιπόν, πως αυτό δεν είναι δική σου δουλειά. Εσύ έπρεπε μόνο να τους φέρεις εδώ. Τα υπόλοιπα θα τα αναλάβω εγώ».
«Θα ξανάρθω το πρωί», είπε ο Φιλτς, «να πάρω ό,τι θα έχει απομείνει από αυτούς».
Και γυρίζοντας, άρχισε να προχωρεί προς το κάστρο, με την αναμμένη λάμπα να κουνιέται ρυθμικά στο πλευρό του.
Ο Μαλφόι γύρισε τότε προς τον Χάγκριντ.
«Αρνούμαι να πάω στο δάσος!» είπε κατηγορηματικά.
Ο Χάρι ευχαριστήθηκε πολύ, ακούγοντας τον πανικό στη φωνή του.
«Θα πας, αν θέλεις να μείνεις στο "Χόγκουαρτς"!» του απάντησε τότε ο Χάγκριντ. «Έκανες στραβά πράγματα και τώρα πρέπει να πληρώσεις!»
«Μα... αυτά είναι για τους υπηρέτες, όχι για τους σπουδαστές!» διαμαρτυρήθηκε ο Μαλφόι. «Νόμιζα πως η τιμωρία θα ήταν γραπτή, ή κάτι τέτοιο... Αν ο πατέρας μου ήξερε τι πρόκειται να μου συμβεί, θα...»
«...θα σου έλεγε πως έτσι γίνεται στο "Χόγκουαρτς"!» τον διέκοψε ο Χάγκριντ. «Ακούς εκεί, γραπτή τιμωρία! Και ποιος τρομάζει με κάτι τέτοιο, μπορείς να μου πεις; Ή θα κάνεις κάτι χρήσιμο, ή αλλιώς η αποβολή σε περιμένει. Κι αν νομίζεις πως ο πατέρας σου θα προτιμούσε να σε αποβάλουν, τότε γύρισε αμέσως στο κάστρο κι άρχισε να ετοιμάζεις τις βαλίτσες σου. Εμπρός, τι περιμένεις;»
Ο Μαλφόι δεν κουνήθηκε. Κοίταξε τον Χάγκριντ αγριεμένα, αλλά σχεδόν αμέσως χαμήλωσε το βλέμμα του.
«Ωραία, λοιπόν», είπε κατόπιν ο γίγαντας. «Και τώρα θέλω να μ' ακούσετε προσεκτικά, γιατί είναι επικίνδυνο αυτό που θα κάνουμε και δε θέλω να κινδυνέψει κανείς. Ελάτε μαζί μου...»
Τους οδήγησε στην άκρη του δάσους, όπου και σταμάτησε. Σηκώνοντας ψηλά τη λάμπα που κρατούσε, τους έδειξε με το τεντωμένο χέρι του ένα στενό και στριφτό μονοπάτι, που χανόταν μέσα στα πυκνά δέντρα. Μια ελαφριά αύρα κουνούσε τα φύλλα.
«Βλέπετε εδώ, αυτό το γυαλιστερό πράγμα στο χώμα;» συνέχισε ο Χάγκριντ. «Είναι αίμα μονόκερου! Κάποιος μονόκερος βρίσκεται εδώ κοντά κι έχει τραυματιστεί από κάτι. Αυτή είναι η δεύτερη φορά μέσα σε μια εβδομάδα... Βρήκα ένα μονόκερο νεκρό την περασμένη Τετάρτη και τώρα... να πάλι αυτά τα αίματα. Πρέπει να ψάξουμε να βρούμε αυτό το καημένο το ζώο... Και μπορεί να χρειαστεί να το σκοτώσουμε, για να μην υποφέρει...»
«Και τι θα γίνει αν, όποιος τραυμάτισε το μονόκερο, 6ρει κι εμάς;» ρώτησε ο Μαλφόι, μην μπορώντας να κρύψει το φό6ο του.
«Σ' αυτό το δάσος δε ζει τίποτα που θα μπορέσει να σου κάνει κακό, αν είσαι μαζί μου, ή με τον Φανγκ», αποκρίθηκε ο Χάγκριντ. «Και να περπατάτε όλοι μόνο επάνω στο μονοπάτι... Εντάξει, λοιπόν! Τώρα, θα χωριστούμε σε δυο ομάδες και θ' ακολουθήσουμε το μονοπάτι από διαφορετικές κατευθύνσεις. Θα βρείτε σημάδια από αίμα παντού... Ο καημένος ο μονόκερος θα παραπατούσε όλη τη νύχτα ...»
«Εγώ θέλω να πάω με τον Φανγκ!» είπε βιαστικά ο Μαλφόι, κοιτάζοντας τα τεράστια δόντια του σκύλου.
«Όπως θέλεις... Σε προειδοποιώ, όμως, πως είναι φοβητσιάρης», του απάντησε ο Χάγκριντ. «Λοιπόν, εγώ, ο Χάρι κι η Ερμιόνη θα πάμε από δω. Ο Μαλφόι, ο Νέβιλ κι ο Φανγκ από κει... Τώρα, όποια ομάδα βρει πρώτη το μονόκερο, θα στείλει μήνυμα με πράσινες σπίθες. Σύμφωνοι; Βγάλτε τα ραβδιά σας και δοκιμάστε τώρα αμέσως... Εντάξει... Κι αν κάποιος μπλέξει άσχημα, θα στείλει κόκκινες σπίθες και θα τρέξουμε όλοι να τον βοηθήσουμε. Εμπρός, λοιπόν... Και προσοχή!»