«Στο Κάερ Μακντόναλντ», τον διόρθωσε η Κατρίν.
«Όχι», είπε ο Μπριντ’Αμούρ. « Όχι ακόμη. Άσ’ τους να νομίζουν ότι η εξέγερση στο Μόντφορτ είναι κάτι ασήμαντο, ένα μεμονωμένο συμβάν που δεν αρέσει σε καμία άλλη πόλη. Πρέπει να κάνουμε μακροπρόθεσμα σχέδια».
«Όμως τα οχυρωματικά έργα δεν θα ολοκληρωθούν έγκαιρα!» διαμαρτυρήθηκε η Κατρίν, με φωνή που είχε σχεδόν έναν τόνο θρήνου.
«Μακροπρόθεσμα!» επέμεινε κοφτά ο Μπριντ’Αμούρ. «Αν θέλουμε πραγματικά να ελευθερωθεί το Εριαντόρ, τότε αυτή η δύναμη των Κυκλωπιανών θα είναι το μικρότερο από τα προβλήματά μας. Αν δεν τους είχαμε αφήσει να μπουν στο λιμάνι, αν τους είχαμε δείξει ότι έχει επαναστατήσει όλο το Εριαντόρ, απλώς λοιπόν θα έστελναν ένα από τα πλοία τους πίσω στον νότο για να μεταδώσει την είδηση στον Γκρινσπάροου και να επιστρέψει με ενισχύσεις. Στο μεταξύ, οι υπόλοιποι Κυκλωπιανοί θα καταλάμβαναν το Πορτ Τσάρλι, θα ενίσχυαν την οχύρωση της πόλης και θα εξασφάλιζαν έτσι στον Γκρινσπάροου ένα λιμάνι βόρεια του Άιρον Κρος.
»Πόσους πολεμιστές πιστεύεις ότι θα έχανε ο Λούθιεν προσπαθώντας να διώξει δεκατέσσερις χιλιάδες Πραιτωριανούς Φρουρούς από το Πορτ Τσάρλι;» ρώτησε βλοσυρός ο γέρο-μάγος κόβοντας όλη τη φόρα της Κατρίν. Δεν είχε σκεφτεί αυτό το ενδεχόμενο, προφανώς δεν το είχε σκεφτεί ούτε ο Λούθιεν, αλλά τώρα που τους το εξήγησε ο Μπριντ’Αμούρ φαινόταν απόλυτα λογικό και απόλυτα τρομακτικό.
«Δεν είμαστε εχθροί σου Κατρίν Ο’ Χέιλ», είπε η Γκρέτελ.
Η Κατρίν την κοίταξε διαπεραστικά, με έκφραση που ρωτούσε καθαρά εκείνο το οποίο την απασχολούσε.
»…Αλλά είμαστε εχθροί των μονόφθαλμων», επιβεβαίωσε η Γκρέτελ. «Κατά την γνώμη μας, όποιος κυβερνά το Εριαντόρ πρέπει να είναι από το Εριαντόρ, όχι από το Άβον».
Η Κατρίν, βλέποντας την ειλικρίνεια της Γκρέτελ, κατάλαβε ότι το Πορτ Τσάρλι είχε μπει όντως στην αγώνα κατά του Γκρινσπάροου. Κι επειδή γνώριζε πώς λειτουργεί το σύστημα στη δική της πόλη, ήξερε ότι η Γκρέτελ δεν θα έκανε μια τόσο ξεκάθαρη δήλωση αν δεν είχε τη συμφωνία των δικών της.
«Και πάλι όμως πιστεύω ότι θα ήταν πιο εύκολο να τους κρατήσουμε μακριά από το λιμάνι», επέμεινε παρ’ όλα αυτά η Κατρίν. «Ίσως θα μπορούσαμε να βυθίσουμε ένα-δυο από τα πλοία τους και να στείλουμε έτσι καμιά χιλιάδα Κυκλωπιανούς στον βυθό της θάλασσας!»
«Α, ναι», συμφώνησε ο Μπριντ’Αμούρ. «Τότε όμως δεν θα έμεναν στα χέρια μας όσα πλοία δεν θα βυθίζαμε!» Η Κατρίν και ο Όλιβερ κοίταξαν τον Μπριντ’Αμούρ. Στο πρόσωπό του είχε απλωθεί ένα πλατύ, ανελέητο χαμόγελο. « Όχι αύριο βράδυ, αλλά μεθαύριο», είπε, και η Γκρέτελ έκανε ένα σοβαρό καταφατικό νεύμα.
Ο μάγος στράφηκε προς τους δυο συντρόφους. «Μεθαύριο η νύχτα θα είναι σκοτεινή», τους εξήγησε. «Αρκετά σκοτεινή για να ανεβούμε απαρατήρητοι στα πλοία του Άβον. Σε δυο νύχτες, το Εριαντόρ θα έχει τον δικό του στόλο».
Το χαμόγελο του μάγου ήταν μεταδοτικό. Η απάντηση του Όλιβερ εξέφραζε και τα συναισθήματα της Κατρίν: «Πολύ μου αρέσει ο τρόπος που σκέφτεσαι».
10
Κουνούπια
Το νέο διαδόθηκε σαν πυρκαγιά, πέρασε από πόλη σε πόλη, διέτρεξε τους δρόμους και τα μονοπάτια των βουνών, ώσπου έφθασε στο Κάερ Μακντόναλντ πριν ακόμη βγει ολόκληρη η Πραιτωριανή Φρουρά έξω από τα ανατολικά όρια του Πορτ Τσάρλι.
Ο Λούθιεν το δέχτηκε στωικά δείχνοντας ατάραχος στους συντρόφους του, λέγοντας ότι η διέλευση των Κυκλωπιανών από το λιμάνι ήταν αναμενόμενη κι ότι οι οχυρώσεις της πόλης θα ήταν έτοιμες έγκαιρα, έστω και αν ευχόταν να είχε λίγο περισσότερο χρόνο. Ζητωκραυγές συνόδευαν κάθε του σχόλιο. Μετά τη νίκη στο Κάερ Μακντόναλντ και την έπαρση της αρχαίας σημαίας του Εριαντόρ στη Μητρόπολη —ένας διακοσμημένος σταυρός με τέσσερις ισομήκεις βραχίονες που πλάταιναν στα άκρα, τοποθετημένος πάνω σε πράσινο φόντο— οι επαναστάτες ήταν έτοιμοι για μάχη, ανυπομονούσαν να χύσουν κι άλλο αίμα Κυκλωπιανών.
Ο Λούθιεν χαιρόταν για αυτή τη στάση κι έπαιρνε θάρρος από τις αντιδράσεις τους. Έτσι πήρε κι αυτός μέρος στη γιορτή που οργάνωσε ο Σάγκλιν στο Ντουέλφ για να γιορτάσουν το γεγονός ότι σε λίγο θα είχαν τόσους πολλούς Κυκλωπιανούς για να σκοτώσουν. Έφυγε νωρίς όμως, εξηγώντας ότι θα είχε να κάνει πολλά την άλλη μέρα και υπενθυμίζοντάς τους ότι ανάμεσα στο Κάερ Μακντόναλντ και το Πορτ Τσάρλι υπάρχουν πολλά μικρά χωριά, που τα περισσότερα δεν υπάρχουν σε κανένα χάρτη και δεν γνωρίζει κανείς το όνομά τους εκτός από τους κατοίκους τους. Όταν έφυγε από το Ντουέλφ, ο νεαρός Μπέντγουιρ δεν γύρισε στο σπίτι του στο Τάινι Άλκοουβ, αλλά έκανε τον γύρο της ταβέρνας και σκαρφάλωσε στη στέγη από την υδρορροή.