Η αισιοδοξία του όμως ήταν συγκρατημένη. Δεν ήξερε πόση επιρροή μπορεί να ασκούσε ο Κίις μακριά από το Πάιπερι. Ήξερε επίσης πως όσο γρήγορη ή εύκολη κι αν ήταν η προέλαση, θα σταματούσε στο Γουόρτσεστερ, μια μεγάλη οχυρωμένη πόλη με ισχυρά τείχη και δικό της μάγο-δούκα.
Πού είναι ο Μπριντ’Αμούρ; αναρωτήθηκε πάλι ο Λούθιεν.
Παρ’ ότι είχε εξαντληθεί τελείως από το ισχυρό ξόρκι του προστατευτικού θόλου, η Ντιάνα Γουέλγουορθ δεν κοιμήθηκε όλη την υπόλοιπη νύχτα, πάνω στο πλάτωμα. Έμεινε καθισμένη δίπλα στη φωτιά, που την είχε ενισχύσει ο Μπριντ’Αμούρ με ένα μικρό ξόρκι μολονότι ήταν κι αυτός φανερά εξαντλημένος. Η Ντιάνα κρατούσε το κεφάλι του Μίστιγκαλ στα πόδια της παρακολουθώντας τον Μπριντ’Αμούρ, που σιγά-σιγά αποκοιμήθηκε.
Σκέφτηκε για πολλοστή φορά τις εξελίξεις που είχε προκαλέσει. Τώρα τα γεγονότα είχαν ξεφύγει από τον έλεγχό της. Είχε στραφεί ενάντια στον βασιλιά και μέντορά της σε μια συνωμοσία που δεν μπορούσε να την κρύψει ούτε να την αντιστρέψει. Ακόμη κι αν σκότωνε τον Μπριντ’Αμούρ —και της πέρασε αρκετές φορές αυτή η σκέψη από τον νου— δεν θα μπορούσε να κρύψει την αλήθεια από τον Γκρινσπάροου. Εξαιτίας της, τρεις ακόμη δούκες ήταν εκτός μάχης: ένας νεκρός, ενώ άλλοι δύο, ο Μίστιγκαλ με τον Ρέσμορ, τσακισμένοι.
Προσπαθούσε να μη σκέφτεται πολύ τα γεγονότα αυτής της νύχτας. Ουσιαστικά, δεν ήταν παρά μια λογική συνέχεια της πορείας που είχε αρχίσει όταν έστρεψε τον Τακναποτίν ενάντια στον Ρέσμορ, στα βουνά. Ο Γκρινσπάροου θα ερχόταν σε επαφή με τον εξορισμένο δαίμονα, αν δεν το είχε κάνει ήδη, οπότε θα μάθαινε την αλήθεια για την Ντιάνα Γουέλγουορθ και τον Άσανον Μακλένι. Η πορεία της Ντιάνα είχε καθοριστεί από αυτές τις θαρραλέες αρχικές αποφάσεις, γι’ αυτό όσα έκανε απόψε είχαν σκοπό όχι μόνο να βοηθήσουν τον Μπριντ’Αμούρ αλλά και να εξασφαλίσουν τη δική της επιβίωση.
Ο Μπριντ’Αμούρ ξύπνησε λίγο μετά τα χαράματα, όταν οι πρώτες ακτίνες του ήλιου άγγιξαν το πρόσωπό του.
«Θα ζήσει, πιστεύω», είπε η Ντιάνα δείχνοντας τον Μίστιγκαλ που ήταν ακόμη αναίσθητος.
«Οι μαγικές του ικανότητες χάθηκαν όμως», απάντησε ο Μπριντ’Αμούρ και χασμουρήθηκε βαθιά. «Η χορδή της μαγείας έσπασε μέσα του».
«Όπως και του δούκα Ρέσμορ;»
Ο Μπριντ’Αμούρ γέλασε έκπληκτος με τη διορατικότητα της Ντιάνα. Το χαμόγελό του όμως δεν κράτησε πολύ, καθώς άρχισε να σκέφτεται τα πιθανά προβλήματα. «Τι θα γίνει με τον δούκα του Έρνφαστ;» ρώτησε απερίφραστα.
«Η δουλειά του εδώ τελείωσε, γι’ αυτό έφυγε», απάντησε απλά η Ντιάνα.
Ο Μπριντ’Αμούρ υποψιαζόταν —και φοβόταν— ότι δεν είναι τόσο απλά τα πράγματα. Ο Άσανον φαινόταν απόμακρος, σχεδόν παγερός. Προφανώς, ο δούκας του Έρνφαστ είχε δεχτεί να εφαρμόσει το σχέδιο της Ντιάνα, το έκανε όμως επειδή συμφωνούσε με την απόφασή της ή επειδή δεν είχε άλλη επιλογή; Ή, ακόμη χειρότερα, επειδή είχε δικούς του κρυφούς σκοπούς;
Οι αμφιβολίες του φαίνονταν καθαρά στο πρόσωπό του.
«Έχε εμπιστοσύνη στον Άσανον Μακλένι», του είπε η Ντιάνα. «Είναι δύσκολος άνθρωπος μερικές φορές, αλλά δεν συμπαθεί όποιον διεκδικεί την κυριαρχία πάνω στο αγαπημένο του Μπαράντουιν, είτε λέγεται Γκρινσπάροου είτε Μπριντ’Αμούρ».
«Δεν διεκδίκησα ποτέ κάτι τέτοιο», απάντησε ο Μπριντ’Αμούρ.
«Θα το κάνεις όμως, αν ο πόλεμος πάει καλά για το Εριαντόρ;»
Ο Μπριντ’Αμούρ θίχτηκε από αυτό το σχόλιο, αλλά προσπάθησε να δει τα πράγματα από την άποψη της Ντιάνα, που βρισκόταν σε απελπιστική θέση. «Δεν διεκδίκησα ποτέ την κυριαρχία είτε του Μπαράντουιν είτε του Άβον!» είπε. «Ούτε έχει διεκδικήσει ποτέ κάτι τέτοιο το Εριαντόρ. Ακόμη και όταν ο Μπρους ΜακΝτόναλντ ένωσε το Εριαντόρ έχοντας υπό τον έλεγχό του όλο σχεδόν το αποδιοργανωμένο Άβον, η συμπεριφορά του απέναντι στο Μπαράντουιν ήταν πάντα φιλική».
«Αυτό δεν έχει σημασία», απάντησε η Ντιάνα. «Εκείνο που έχει σημασία είναι τι πιστεύει ο Άσανον».
«Και τι πιστεύει;»
Η Ντιάνα σήκωσε τους ώμους. «Συμφώνησε να διώξει τον δαίμονά του και το έκανε», είπε με σιγουριά. «Άλλωστε, αυτό το σχέδιο δεν ήταν μόνο δικό μου μα και δικό του. Είναι φίλος μου εδώ και πολλά χρόνια».
«Διότι δεν τον συμφέρει να είναι παντοδύναμος ο Γκρινσπάροου», είπε ο Μπριντ’Αμούρ. «Όσο πιο δύσκολος ο πόλεμος για τον βασιλιά του Άβον, τόσο πιο εύκολα θα μπορέσει να γλιστρήσει το Μπαράντουιν από την αρπάγη του».
Η Ντιάνα σήκωσε πάλι τους ώμους. «Θα πάρουμε γρήγορα τις απαντήσεις μας», είπε. «Τώρα πρέπει να γυρίσω στο Μάνινγκτον για να δώσω αναφορά στον Γκρινσπάροου».
Ο Μπριντ’Αμούρ κοίταξε τον Μίστιγκαλ. Αναρωτιόταν τι σκόπευε να κάνει η Ντιάνα με τον τσακισμένο μάγο.