Ο Μπριντ’Αμούρ έβλεπε τα κομμάτια του παζλ να μπάινουν στη θέση τους. Κατάλαβε την ψυχρή συμπεριφορά του Άσανον Μακλένι, την οργή της Ντιάνα αλλά και κάτι άλλο, ότι υπήρχε ένας παίχτης σε αυτό το παιχνίδι που η δούκισσα δεν είχε αντιληφθεί πλήρως τον ρόλο του.
«Και πώς έμαθε ο Άσανον Μακλένι για την επερχόμενη εισβολή του Γκρινσπάροου στο Μπαράντουιν;» ρώτησε.
Η Ντιάνα σήκωσε τους ώμους δείχνοντας ότι δεν ξέρει, μετά όμως κοίταξε άναυδη την Σέλνα όταν η υπηρέτρια απάντησε: «Του το είπα εγώ.
Η έκφραση κατάπληξης της Ντιάνα θορύβησε την Σέλνα. »Ναι, πρόδωσα το αγαπημένο μου Άβον», παραδέχτηκε ανοιχτά. «Αλλά έπρεπε να το κάνω, πριγκήπισσά μου! Φοβόμουν τον Γκρινσπάροου και το τι μπορεί να σας έκανε. Έπρεπε να σας προστατέψω μέχρι να ξεχαστούν αυτά τα γεγονότα και να μην είστε πλέον απειλή για τον Γκρινσπάροου».
Την έκοψε ο καγχασμός του Μπριντ’Αμούρ. Οι δυο γυναίκες γύρισαν και τον κοίταξαν. «…Να μην είναι απειλή!» είπε γελώντας ο μάγος.
Η Ντιάνα κατάφερε να χαμογελάσει αλλά η Σέλνα, τρομερά ταραγμένη ακόμη, έμεινε σοβαρή. Ο Μπριντ’Αμούρ είχε καταλάβει πολύ καλά την υπηρέτρια. Ήταν η υπέρτατη ειρηνόφιλος, και αυτό ήταν επικίνδυνο για τους συμμάχους της σε περιόδους πολιτικής ίντριγκας. Έχοντας προδώσει τον Γκρινσπάροου στον Άσανον, τώρα αν της δινόταν η ευκαιρία θα πρόδινε την Ντιάνα στον Γκρινσπάροου, γιατί λαχταρούσε να είναι όλα γαλήνια και ωραία, ειρηνικά και τακτικά. Θα έκανε ό,τι θεωρούσε καλύτερο για να δώσει τέλος σε συγκρούσεις και μηχανορραφίες, αλλά ενώ αυτό ήταν αξιοθαύμαστο, η επιτυχία μιας τέτοιας πορείας εξαρτιόταν από το έλεος των βασιλέων, ένα χαρακτηριστικό που ήταν πολύ σπάνιο ανάμεσα στους ευγενείς. Με λίγα λόγια, η Σέλνα ήταν ανόητη κι επικίνδυνη, παρ’ όλο που οι πράξεις της δεν είχαν για κίνητρο την φιλοδοξία. Κοιτάζοντας την Ντιάνα και την αυστηρή της στάση απέναντι στην Σέλνα, ο Μπριντ’Αμούρ σκέφτηκε ότι η υπηρέτρια κατά πάσα πιθανότητα είχε κατασκοπεύσει την Ντιάνα για λογαριασμό του Γκρινσπάροου σε πολλές περιπτώσεις, και η Ντιάνα το ήξερε. Έτσι, η υπηρέτρια δεν αποτελούσε πλέον απειλή, αφού η δούκισσα ήξερε τον ρόλο της.
«Ο μεγαλύτερος φόβος μου σε αυτό τον πόλεμο ήταν η ανισότητα των μαγικών δυνάμεων», είπε ειλικρινά ο Μπριντ’Αμούρ όταν βγήκαν από το δωμάτιο της Σέλνα. Η Ντιάνα κλείδωσε επιδεικτικά την πόρτα απ’ έξω κάνοντας επίσης ένα μικρό ξόρκι που σφράγιζε το δωμάτιο, ώστε να μην μπορεί ένας μάγος να εισχωρήσει.
«Θα σε συμβούλευα να δείξεις έλεος», της είπε ο Μπριντ’Αμούρ.
«Θα την κρατήσω σώα και αβλαβή, αλλά και περιορισμένη», απάντησε η Ντιάνα, τονίζοντας το τελευταίο. «Όταν τελειώσουν όλα αυτά, θα της ξαναδώσω την ελευθερία της, αλλά στέλνοντάς την μακριά από την αυλή μου».
«Τώρα απομένουν μόνο δύο μάγοι στον Γκρινσπάροου», είπε ο Μπριντ’Αμούρ ικανοποιημένος, «και ο ένας τουλάχιστον είναι με το μέρος μου, ενώ ο άλλος ελπίζω ότι θα παραμείνει ουδέτερος».
«Με το μέρος σου;» είπε η Ντιάνα. «Δεν είπα ποτέ κάτι τέτοιο».
«Τότε, είσαι τουλάχιστον κατά του Γκρινσπάροου».
«Είμαι η νόμιμη βασίλισσα του Άβον», απάντησε ξεκάθαρα η Ντιάνα. «Πώς να μην εναντιωθώ στον άνθρωπο που έκλεψε τον θρόνο μου;
Ο Μπριντ’Αμούρ συμφώνησε, ενώ ταυτόχρονα έξυνε το πιγούνι του προσπαθώντας να προσδιορίσει πόσο σημαντική μπορούσε να είναι η βοήθεια της Ντιάνα Γουέλγουορθ.
»Πάντως, μη νομίζεις ότι η ισορροπία των μαγικών δύναμεων έχει αλλάξει σημαντικά», τον προειδοποίησε η δούκισσα. «Ο Μίστιγκαλ, ο Ρέσμορ και ο Θέρεντον ήταν ασήμαντοι μάγοι, απλοί αγωγοί για τους δαίμονές τους, χωρίς μεγάλες δικές τους δυνάμεις. Ακόμα, ούτε εγώ ούτε ο Άσανον έχουμε μεγάλες δυνάμεις τώρα που διώξαμε τους δαίμονές μας».
Ο Μπριντ’Αμούρ θυμήθηκε τον προστατευτικό θόλο που είχε δημιουργήσει η Ντιάνα πάνω στο πλάτωμα συλλογιζόμενος ότι ίσως υποτιμά τον εαυτό της, δεν είπε τίποτα όμως. «Παρ’ όλα αυτά», επέμεινε, «προτιμώ να πολεμήσω με τον Γκρινσπάροου μόνο του, παρά να έχω να αντιμετωπίσω και αυτόν και τους μάγους-δούκες του μαζί».
«Οι δυνάμεις μας ήταν μεγάλες λόγω της σχέσης μας με τους δαίμονές μας», του εξήγησε η Ντιάνα. «Αν φτάναμε σε υψηλότερο βαθμό συμβίωσης μαζί τους, ακόμη και η ζωή μας θα παρατεινόταν».
«Όπως, προφανώς, έχει παραταθεί του Γκρινσπάροου». Ο Μπριντ’Αμούρ κατάλαβε πού οδηγούσαν οι συλλογισμοί της Ντιάνα. Ο ίδιος ήταν ζωντανός επειδή είχε πέσει σε κατάστασης αναστολής των σωματικών του λειτουργιών, ενώ ο Γκρινσπάροου είχε παραμείνει ξύπνιος όλους αυτούς τους αιώνες. Κανονικά, έπρεπε να είχε πεθάνει πια από γηρατειά, κάτι που ακόμη και ένας μάγος δεν μπορεί να αποφύγει.
»Επομένως ο Γκρινσπάροου και ο δαίμονάς του έχουν στενή συμβιωτική σχέση», επέμεινε ο Μπριντ’Αμούρ, παρακινώντας την Ντιάνα να συνεχίσει την εξήγησή της. «Τι είναι; Κάποιος αρχιδαίμονας, ίσως;»