Ο Φέλπσι γελούσε ακόμη όταν το αβονιανό πλοίο, καταλαβαίνοντας τι θέλει να κάνει το Ντόζιερ’ς Ντριμ, άρχισε να τους ρίχνει, και συνέχισε να γελάει ακόμη κι όταν ένα βέλος καρφώθηκε στο μεσαίο κατάρτι περνώντας μόλις είκοσι πόντους πάνω από το κεφάλι του. «Οι Κυκλωπιανοί δεν ξέρουν σημάδι!» φώναξε.
Η Κατρίν, παίρνοντας κουράγιο από τους καγχασμούς του γέρο-Φέλπσι, χρησιμοποίησε αυτήν τη δύναμη για να συγκεντρωθεί στον σκοπό της. Η τρικυμία έσπρωχνε το πλοίο της ασταμάτητα προς τα αριστερά, γι’ αυτό έπρεπε να διορθώνει συνεχώς την πορεία της. Μερικά ξάρτια κόπηκαν ενώ ένα από τα πανιά άρχισε να πλαταγίζει δυνατά, αλλά η ζημιά δεν μπορούσε να ανακόψει την ορμή του πλοίου.
Καθώς απείχαν μόνο είκοσι μέτρα από τον στόχο τους, ήταν πια φανερό ότι το Ντόζιερ’ς Ντριμ δεν θα χωρούσε να χωθεί ανάμεσα στα άλλα πλοία.
«Τράβα τα γκέμια!» φώναξε ο Όλιβερ στην Κατρίν. «Τέλος πάντων, τράβα ό,τι έχει το πλοίο!»
«Κατέβα από το πόνι», τον προειδοποίησε η Κατρίν. Έστριψε λίγο ακόμη αριστερά. Δεν ήθελε να χτυπήσει το άλλο εριαντοριανό πλοίο, παρ’ όλο που η νέα γωνία τους έφερνε πιο κοντά στο αβονιανό.
«Είμαι πιο σίγουρος εδώ πάνω!» φόναξε ο Όλιβερ.
Ένας καταιγισμός από βέλη εκτοξεύτηκε από το πλοίο τους. Ο καταπέλ της έστειλε μια βαριά πέτρο στο κατάστρωμα του αβονιανού πλοίου και αμέσως μετά έπεσε πάνω του το Ντόζιερ’ς Ντριμ με το πλάι, συρόμενο πάνω στα πλευρά του αβονιανού σκάφος. Ξάρτια μπερδεύτηκαν κι έπεσαν και από τα δύο σκάφη. Οριζόντια ιστία χτύπησαν μεταξύ τους κι έσπασαν.
Ο Θρεντμπέαρ, αφού έκανε ένα μικρό πήδημα, προσγειώθηκε πατώντας γερά και ο Όλιβερ εκτοξεύτηκε πάνω από το κεφάλι του πόνι, έκανε μια τούμπα στο κατάστρωμα, μετά μια δεύτερη, μια τρίτη και μια τέταρτη πριν καταφέρει τελικά να σηκωθεί όρθιος τρεκλίζοντας. Γύρισε αμέσως προς την Κατρίν αλλά, χάνοντας την ισορροπία του, έπεσε με τα μούτρα στις σανίδες.
«Μην το πεις!» την προειδοποίησε ο χάφλινγκ, όμως η Κατρίν δεν του έδινε σημασία, δεν είχε χρόνο να ασχοληθεί μαζί του. Γύρω της σφύριζαν βέλη και, παρ’ όλο που το Ντόζιερ’ς Ντριμ προχωρούσε ακόμη μέσα σε έναν αχό από τριξίματα ξύλου μέχρι που τα δυο πλοία βρέθηκαν δίπλα-δίπλα, οι Κυκλωπιανοί είχαν αρχίσει ήδη να πηδούν μέσα στο σκάφος τους.
Παίρνοντας θάρρος από τις ζητωκραυγές που ακούγονταν από το εριαντοριανό πλοίο, το πλήρωμα του Ντόζιερ’ς Ντριμ αντιμετώπισε την επίθεση των Κυκλωπιανών πρώτα με έναν καταιγισμό από βέλη και μετά με σπαθιά. Ο Όλιβερ, αφού καβάλησε πάλι τον Θρεντμπέαρ, όρμησε σε ένα τρίο μονόφθαλμων πετώντας τον έναν στην ταραγμένη θάλασσα ανάμεσα στα δύο πλοία.
Ο δεύτερος συνήλθε γρήγορα, αλλά δίστασε όταν είδε καλύτερα τον Όλιβερ, προφανώς κατάπληκτος που έβλεπε κάποιον να είναι καβάλα σε άλογο πάνω σε ένα πλοίο! «Ε!» φώναξε ο μονόφθαλμος, «γιατί εσύ πάνω σε άσχημο κίτρινο σκυλί;»
Ο Όλιβερ σπιρούνισε και ο Θρεντμπέαρ πήδησε μπροστά ρίχνοντας τον μονόφθαλμο στο κατάστρωμα. Μετά όρμησε αρχίζοντας να τον ποδοπατάει, σταματώντας τελικά με τα πίσω πόδια του να πατούν δεξιά κι αριστερά από το κεφάλι του Κυκλωπιανού.
«Άλογο!» τον διόρθωσε ο Όλιβερ. «Αλλά σίγουρα θα μπορείς να το δεις αυτό, τώρα που έχεις καλύτερη οπτική γωνία».
Ο Κυκλωπιανός πήρε τα χέρια από το πρόσωπό του και πήγε να πιάσει το πεσμένο σπαθί του. Πριν προλάβει να το αγγίξει, όμως, αναγκάστηκε να προφυλάξει πάλι το κεφάλι του, γιατί ο Όλιβερ έβαλε το καπέλο του πάνω στα καπούλια του Θρεντμπέαρ, ένα σήμα που είχε μάθει στο πόνι πριν από πολύν καιρό. Αμέσως ο Θρεντμπέαρ κλότσησε δυνατά, αρχίζοντας να ποδοπατά πάλι τον άτυχο μονόφθαλμο.
«Όμορφο άλογο, δεν συμφωνείς;» ρώτησε ο Όλιβερ.
«Άσκημο σκυλί!» φώναξε ο Κυκλωπιανός.
«Είναι τόσο ξεροκέφαλοι!» είπε ο Όλιβερ. Καθώς έβαλε πάλι το καπέλο στα καπούλια του Θρεντμπέαρ, αυτός άρχισε πάλι το ποδοπάτημα.
«Όμορφο άλογο!» άρχισε να φωνάζει ο Κυκλωπιανός ξανά και ξανά, όταν κατάφερνε να πάρει ανάσα. Ήταν πολύ αργά όμως για να του δείξει έλεος ο Όλιβερ, ο οποίος κράτησε το καπέλο του στα καπούλια του Θρεντμπέαρ μέχρι που το πόνι έκανε τον μονόφθαλμο να σωπάσει για πάντα.
Όμως, ο πολύτιμος χρόνος που πέρασε, είχε φέρει τον χάφλινγκ σε δύσκολη θέση. Κοιτάζοντας γύρω του είδε ότι οι Κυκλωπιανοί που είχαν πηδήσει στο Ντόζιερ’ς Ντριμ ήταν πιο πολλοί από αυτούς που είχαν μείνει στο εχθρικό πλοίο. Αντιμετωπίζοντας τα πράγματα με τη χαρακτηριστική λογική του, φτέρνισε το υπέροχο πόνι του και το οδήγησε σε ένα άλμα πάνω από τις κουπαστές των δύο πλοίων.