«Ποτέ», συμφώνησε ο Τζέιμσις, που το πρόσωπό του είχε μια μόνιμη σκυθρωπή έκφραση μετά την εμφάνιση των άγριων Χιούγκοθ στον κόλπο, που έκανε άνω κάτω τη γαλήνια ζωή του στο ήσυχο μοναστήρι.
Ο Λούθιεν κοίταξε εξεταστικά τον μοναχό. Είχε εντυπωσιαστεί με τους κατοίκους του Τζάιμπι, που του επέτρεψαν να κάνει αυτή την προσπάθεια για ειρηνικές συνομιλίες με τους Χιούγκοθ. Τώρα που είχαν τριάντα πολεμικά πλοία στη διάθεσή τους, το μόνο που θα ήθελαν σίγουρα ήταν να εκδικηθούν τους Χιούγκοθ για τον χαμό τόσων ανθρώπων στο Μπέι Κόλθγουιν. Κι όμως, ανεξάρτητα από τις επιθυμίες τους η καμπάνα στον πύργο του Τζάιμπι άρχισε να χτυπάει εορταστικά, όταν έφτασαν ο Λούθιεν με τους συντρόφους του απαντώντας στο κάλεσμα του Τζάιμπι προς τον νέο βασιλιά. Και οι εορτασμοί ανανεώθηκαν όταν φάνηκε ο στόλος του Εριαντόρ βόρεια του κόλπου, με τα πλοία να πλησιάζουν με όλα τα πανιά σηκωμένα. Τότε ο επίτροπος Μπαϊλίγουιν υποχώρησε στις επιθυμίες του Λούθιεν και το Στράτον Γουίβερ ξεκίνησε για αυτό το ταξίδι — ένα πολεμικό πλοίο σε διπλωματική αποστολή.
«Σήκωσε τη σημαία των συνομιλιών!» είπε ο Λούθιεν στον Γουάλας. Ο νεαρός Μπέντγουιρ παρακολουθούσε τον Τζέιμσις αναζητώντας μια ένδειξη επιδοκιμασίας στην έκφρασή του. Ο Τζέιμσις, έχοντας εναντιωθεί σε αυτή την άποψη του Λούθιεν, βρήκε μεγάλη υποστήριξη ακόμη κι από την Κατρίν και τον Όλιβερ.
«Η λευκή σημαία με το μπλε περιθώριο είναι γνωστή ακόμη και στους Χιούγκοθ», είπε σκυθρωπός ο Τζέιμσις. «Το διεθνές σήμα των ειρηνικών διαπραγματεύσεων. Βέβαια, είναι γνωστό ότι οι Χιούγκοθ το έχουν χρησιμοποιήσει για να πλησιάσουν τους αντιπάλους τους και να τους πιάσουν απροετοίμαστους».
«Αυτός ο Χιούγκοθ έχει τόσο γαλάζια μάτια!» φώναξε ο Όλιβερ από την κουπαστή, την κατάλληλη στιγμή για να σπάσει την ένταση. Ο Τζέιμσις με τον Γουάλας του έριξαν μια πλάγια ματιά, αλλά ο Λούθιεν και η Κατρίν γέλασαν. Ήξεραν ότι ο Όλιβερ δεν βλέπει τα μάτια του Χιούγκοθ ούτε τα κουπιά του πλοίου. Μάλλον, μετά βίας διέκρινε το σκάφος των Χιούγκοθ μέσα στη γκρίζα καταχνιά που σκέπαζε τη θάλασσα. Ήξερε όμως να παίζει τέλεια το παιχνίδι. Ο Λούθιεν ήταν δικαιολογημένος που τον αποκαλούσε “τέλειο μπλοφαδόρο”
Μερικά λεπτά αργότερα η σημαία των ειρηνικών συνομιλιών ανέβηκε στο μεγάλο κατάρτι του Στράτον Γουίβερ. Ο Γουάλας και οι άλλοι συνέχισαν να παρακολουθούν με προσοχή καθώς περνούσαν τα λεπτά, αλλά μολονότι οι παρατηρητές διαβεβαίωσαν τον καπετάνιο ότι οι Χιούγκοθ ήταν αρκετά κοντά ώστε να διακρίνουν τη σημαία, το πλοίο των βαρβάρων δεν άλλαξε πορεία ούτε έκοψε ταχύτητα.
«Συνεχίζουν για το Κόλνσεϊ», επανέλαβε ο Γουάλας.
«Ακολούθησέ τους τότε», είπε ο Λούθιεν.
Ο καπετάνιος τον κοίταξε σηκώνοντας το φρύδι.
«Φοβάσαι να τους κυνηγήσεις;» τον ρώτησε ο Λούθιεν.
«Θα ένιωθα καλύτερα, αν δεν είχα πάνω στο πλοίο τον υπαρχηγό του βασιλιά», απάντησε ο Γουάλας.
Ο Λούθιεν κοίταξε νευρικά γύρω του.
Ο Γουάλας κατάλαβε ότι η επισήμανσή του ήταν οδυνηρή για τον νεαρό, αλλά παρ’ όλα αυτά συνέχισε: «Αν οι Χιούγκοθ έχουν συμμαχήσει με τον Γκρινσπάροου, όπως φοβόμαστε, δεν θα ήθελαν να του προσφέρουν τον Λούθιεν Μπέντγουιρ σαν λάφυρο; Δεν θα μου άρεσε καθόλου να δω την έκφραση του Γκρινσπάροου, καθώς θα του παραδίδουν την Πορφυρή Σκιά».
Ο Λούθιεν είχε αρχίσει να κουράζεται από αυτά τα επιχειρήματα, που τα άκουγε συνεχώς από τη συνάντηση στο Τζάιμπι, όταν αποφάσισαν ότι η πρώτη τους κίνηση θα ήταν μια προσπάθεια να μιλήσουν με τους Χιούγκοθ. Ο Λούθιεν επέμεινε να βρίσκεται πάνω στο πλοίο, που θα έβγαινε από το λιμάνι για αυτό τον σκοπό. Ακόμη και η Κατρίν, που ήταν τόσο πιστή στον νεαρό Μπέντγουιρ, είχε εναντιωθεί σε μια τέτοια ενέργεια, επιμένοντας ότι ο Λούθιεν είναι τόσο πολύτιμος για το βασίλειο ώστε δεν πρέπει να ρισκάρει έτσι.
«Η Πορφυρή Σκιά ήταν ένα λάφυρο που ήθελε να προσφέρει στον Γκρινσπάροου ο Μόρκνεϊ του Μόντφορτ», απάντησε ο Λούθιεν. «Το ίδιο λάφυρο είχε υποσχεθεί στον βασιλιά του και ο Μπέλσεν’ Κριγκ. Και το ίδιο λάφυρο ήθελε ο Πάραγκορ, δούκας του Πρίνσταουν».
«Και είναι όλοι νεκροί», αποτελείωσε τη φράση του ο αδελφός Τζέιμσις. «Κι έτσι τώρα νιώθεις αθάνατος».
Ο Λούθιεν πήγε να διαμαρτυρηθεί, αλλά τον πρόλαβε ο Όλιβερ.
«Δεν καταλαβαίνετε;» ρώτησε ο χάφλινγκ πηδώντας από το παραπέτο δίπλα στον Λούθιεν. «Λέτε ότι ο μερικές φορές τόσο ασύνετος φίλος μου από δω είναι πολύτιμος, αλλά παραβλέπετε ότι η αξία του έγκειται ακριβώς σ’ αυτό από το οποίο θέλετε να τον προστατέψετε με τόση επιμονή!»
«Ο Όλιβερ έχει δίκιο», πρόσθεσε η Κατρίν, άλλος ένας απρόσμενος σύμμαχος. «Αν ο Λούθιεν κρύβεται πίσω από τον Μπριντ’Αμούρ, αν ο πορφυρός μανδύας δεν εμφανίζεται εκεί όπου τον χρειάζονται πιο πολύ, τότε παύει να υπάρχει η αξία της Πορφυρής Σκιάς».