«Αυτά μου τα είχες προσφέρει ήδη, με εξαίρεση το σπαθί», είπε ο Λούθιεν.
«Μια προσφορά που την απέσυρα», απάντησε ο Ίθαν. «Με προκάλεσες ανοιχτά. Τώρα θα φτάσουμε ως το τέλος, αν και το κέρδος για σένα θα είναι ελάχιστα μεγαλύτερο από αυτό που θα είχες αν δεν με προκαλούσες, ενώ η απώλεια —γιατί σίγουρα θα χάσεις— θα είναι πολύ μεγαλύτερη!»
Ο Λούθιεν, κοιτάζοντας τον Άσμουντ, είδε ότι δεν θα εύρισκε συμπάθεια ούτε καλύτερη προσφορά από τον βασιλιά των Χιούγκοθ. Συνειδητοποίησε ότι είχε εμπλακεί σε μια διαδικασία που δεν την καταλάβαινε σε όλο της το βάθος. Είχε την αίσθηση ότι ο Άσμουντ ήθελε να γίνει αυτή η μονομαχία, από τη στιγμή που έμαθε ότι ο Λούθιεν και ο Ίθαν ήταν αδέλφια. Ίσως για να δοκιμάσει την πίστη του Ίθαν ή, το πιθανότερο, επειδή ο απάνθρωπος βάρβαρος το έβρισκε διασκεδαστικό.
Ο Λούθιεν άκουσε πίσω του τη φωνή της Κατρίν Ο’ Χέιλ, σκληρή κι αδυσώπητη. «Σκότωσέ τον!»
Αυτά τα λόγια, όπως επίσης η εικόνα που του έφεραν στον νου, τον σάστισαν. Περίμενε ανασαίνοντας βαριά, με θολωμένο μυαλό, καθώς οι Χιούγκοθ έσπρωχναν μακριά τους συντρόφους του, ο Ρενίρ του έδινε ένα ξίφος και ο Ίθαν έβγαζε τον Τυφλωτή από τη θήκη πλησιάζοντας αποφασισμένος.
10
Αδελφική μονομαχία
Με το πρώτο χτύπημα του Ίθαν το μυαλό του Λούθιεν καθάρισε, ενώ η σκέψη του αποκτούσε κρυστάλλινη διαύγεια, καθώς το ένστικτο της αυτοσυντήρησης παραμέρισε την τρέλα της κατάστασης και τους φόβους του για μια πιθανή καταστροφή. Ο Τυφλωτής, το σπαθί με το οποίο είχε συνηθίσει να πολεμά, ζύγιζε τρία κιλά και είχε μήκος μιάμιση οργιά. Το ξίφος που του είχε δώσει ο Ρενίρ ήταν πολύ βαρύτερο, ενώ επιπλέον δεν ήταν ζυγιασμένο καλά. Ο Λούθιεν, αφού το έπιασε και με τα δύο χέρια, το έφερε στο πλάι χαμηλώνοντας τον δεξή του ώμο και σηκώνοντας το σπαθί με την αιχμή προς τα κάτω.
Ο Τυφλωτής χτύπησε τη λάμα με τόση δύναμη ώστε ο Λούθιεν κατάλαβε ότι, αν δεν είχε κάνει αυτή την κίνηση την τελευταία στιγμή, ο Ίθαν θα τον είχε κόψει στη μέση.
«Ίθαν!» φώναξε ενστικτωδώς καθώς τον κατέκλυσε ένας χείμαρρος από αναμνήσεις — να μονομαχεί στην αρένα, να τον εκπαιδεύει ο πιο έμπειρος μεγαλύτερος αδελφός του, να κάθεται ήρεμα μαζί με τον Ίθαν στους λόφους έξω από την Νταν Βάρνα.
Ο άνθρωπος που τώρα ονομαζόταν Βίνταλφ δεν αντέδρασε στην παρακλητική κραυγή του Λούθιεν. Κάνοντας ένα βήμα πίσω χτύπησε με τον Τυφλωτή από την άλλη μεριά.
Ο Λούθιεν αντέστρεψε τη θέση του όπλου χαμηλώνοντας τον αριστερό ώμο αυτή τη φορά και αποκρούοντας πάλι την επίθεση με το βαρύ σπαθί των Χιούγκοθ. Μετά έκανε αμέσως ένα βήμα μπροστά με το αριστερό του πόδι και εξαπέλυσε έναν θανάσιμο οριζόντιο ξιφισμό.
Ο Ίθαν είχε πηδήσει ήδη προς τα πίσω, έτσι δεν χρειάστηκε καν να αποκρούσει την επίθεσή του. Κατόπιν, πιάνοντας το υπέροχο σπαθί των Μπέντγουιρ και με τα δύο χέρια, άρχισε να κινείται κυκλικά προς τα δεξιά του.
Ο Λούθιεν ακολουθούσε την κίνησή του στρεφόμενος κι αυτός. Δεν μπορούσε να πιστέψει ότι προσπάθησε να καρφώσει τον αδελφό του με το ξίφος, ότι αν ο Ίθαν δεν αντιδρούσε γρήγορα, τώρα θα κειτόταν κάτω με τα σωθικά του να χύνονται από μέσα του. Ο Λούθιεν έδιωξε αμέσως αυτές τις εικόνες. Η μονομαχία είναι αληθινή, είπε στον εαυτό του. Παλεύεις για τη ζωή σου και τη ζωή των πιο αγαπημένων σου φίλων. Δεν έπρεπε να αφήνει τέτοια συναισθήματα να του αποσπούν την προσοχή, ούτε να σκέφτεται ότι έχει αντίπαλο τον αδελφό του. Προσπάθησε να θυμηθεί την αρένα της Νταν Βάρνα και το στυλ του αδελφού του.
Ο Ίθαν, αφού χαμήλωσε τον ώμο, όρμησε μπροστά με γρήγορα βήματα βάζοντας στόχο το προτεταμένο γόνατο του Λούθιεν. Η επίθεσή του σταμάτησε ξαφνικά όμως, πριν ακόμη αγγίξει ο Τυφλωτής το σπαθί του Λούθιεν που είχε υψωθεί για να τον αποκρούσει, έτσι ο Ίθαν στράφηκε στο πλάι κάνοντας πλήρη κύκλο, ενώ ταυτόχρονα χαμήλωνε στο ένα γόνατο με το σπαθί του να διαγράφει ένα τόξο.
Ο Λούθιεν είχε ξαναδεί αυτό τον ελιγμό, γι’ αυτό απέφυγε το χτύπημα πριν ακόμη τελειώσει την κίνησή του ο Ίθαν.
Καθώς την τελευταία φορά που μονομάχησαν ο αδελφός του ήταν ήδη ώριμος πολεμιστής, ο Λούθιεν πίστευε ότι δεν θα είχε αλλάξει πολύ η τεχνική του. Από την άλλη μεριά, ο Λούθιεν ήταν νέος τότε και μόλις μάθαινε να ξιφομαχεί.
Αυτό ήταν τώρα το πλεονέκτημά του.
Ο Ίθαν πετάχτηκε όρθιος πάλι χαμηλώνοντας το ένα χέρι για ισορροπία και εξαπολύοντας μια νέα αστραπιαία επίθεση, με την Τυφλωτή να χτυπά αριστερά, δεξιά, ίσια μπροστά και πάλι μετά δεξιά. Το ατσάλι χτυπούσε πάνω σε ατσάλι, με τον Λούθιεν να κινείται εξίσου γρήγορα για να σταματήσει το θανάσιμο σπαθί του αδελφού του. Όταν ο νέος απέκρουσε κι αυτές τις επιθέσεις, ο Ίθαν έπιασε τον Τυφλωτή με τα δύο χέρια και χτύπησε δυνατά με στόχο το κεφάλι του Λούθιεν, μία φορά, δύο, τρεις.