Ο Μπέλικ κατένευσε χαμογελώντας πλατειά μες από την πορτοκαλιά γενειάδα του. Χτυπώντας τον Μπριντ’Αμούρ συντροφικά στον ώμο καθώς περνούσε δίπλα του, πλησίασε τους στρατιώτες του που ανυπομονούσαν να ξεκινήσουν.
«Στο Καρλάιλ!» άρχισαν να φωνάζουν ρυθμικά, ένα σύνθημα που ξεκίνησε σιγά στην αρχή για να εξελιχθεί σε εκκωφαντική ιαχή.
20
Οράματα
Ο Λούθιεν, μπαίνοντας επικεφαλής της κύριας δύναμης εκείνη τη μέρα, οργάνωσε τους Εριαντοριανούς στρατιώτες που έστησαν το στρατόπεδο, φρόντισαν τους τραυματίες κι έθαψαν τους νεκρούς. Μολονότι δεν πίστευε ότι οι Κυκλωπιανοί θα καταφέρουν να ανασυνταχτούν για να τους επιτεθούν, θεώρησε πως ήταν προτιμότερο να λάβει περισσότερα μέτρα απ’ όσα χρειάζονταν, παρά λιγότερα. Έβαλε ανιχνευτές στα υψώματα γύρω από την κοιλάδα και τοξότες στις πλαγιές της πάνω από το στρατόπεδο.
Ο Μπριντ’Αμούρ πέρασε την υπόλοιπη ημέρα μόνος στη σκηνή του, όμως, στρατιώτες που περνούσαν κοντά, συχνά τον άκουγαν να μιλά ψιθυριστά. Όταν βγήκε μετά τη δύση του ηλίου, βρήκε τον Λούθιεν και τη Σιόμπαν να οργανώνουν τους φρουρούς στην περίμετρο του στρατοπέδου. Πολλοί από τους νάνους του Μπέλικ, ανάμεσά τους και ο Σάγκλιν, είχαν γυρίσει μιλώντας για νέα αποφασιστικά χτυπήματα που είχαν καταφέρει στον πανικόβλητο εχθρό.
«Όλα πάνε καλά», είπε ο Μπριντ’Αμούρ στον Λούθιεν και στη Σιόμπαν, όταν οι τρεις τους έμειναν για λίγο μόνοι.
Ο Λούθιεν τον κοίταξε με περιέργεια. Είχε την υποψία ότι ο Μπριντ’Αμούρ είχε περάσει εκείνη την ημέρα σε μαγική επικοινωνία με τις άλλες στρατιές της εισβολής, ένα γεγονός που ο μάγος επιβεβαίωσε αμέσως.
«Ο επίτροπος Μπαϊλίγουιν και η δύναμή του πέρασαν το τείχος και περικύκλωσαν το Πρίνσταουν», συνέχισε ο Μπριντ’Αμούρ. «Οι ταλαιπωρημένοι κάτοικοι της πόλης, που είναι ακόμη από τον τελευταίο πόλεμο χωρίς φρουρά, επίσης χωρίς κάποιον μάγο-δούκα για να τους κατευθύνει, βρίσκονται κοντά στην παράδοση. Απόψε, ο δήμαρχος του Πρίνσταουν θα συναντηθεί με τον επίτροπο Μπαϊλίγουιν και την Καϊρίν Κάλθγουεϊν για να συζητήσουν τους όρους».
Ο Λούθιεν και η Σιόμπαν κοιτάχτηκαν με ικανοποίηση. Αυτό ακριβώς έλπιζαν ότι θα γίνει. Το Πρίνσταουν θα μπορούσε να αποτελέσει σοβαρό εμπόδιο για τις ανατολικές χερσαίες δυνάμεις. Αν καθυστερούσαν εκεί έστω και μερικές μέρες, δεν θα προλάβαιναν να φτάσουν έγκαιρα στο Καρλάιλ.
«Ο ανατολικός στόλος βρίσκεται έξω από το Ντάλσεν-Μπέρα», συνέχισε ο Μπριντ’Αμούρ, «το τρίτο νησί από τους Πέντε Φύλακες».
«Απώλειες;» ρώτησε η Σιόμπαν.
«Καμία, ουσιαστικά», απάντησε ο Μπριντ’Αμούρ. «Φαίνεται ότι είναι περισσότεροι οι ανεξάρτητοι νησιώτες που προσχώρησαν στον αγώνα μας, από εκείνους που θέλησαν να αντισταθούν».
«Προς μεγάλη στενοχώρια των Χιούγκοθ, σίγουρα», είπε η Σιόμπαν.
Ο Λούθιεν της έριξε μια άγρια ματιά μη θέλοντας να ακούει τέτοια απαισιόδοξα σχόλια, αλλά εκείνη δεν υποχώρησε. «Θα θέλουν να αντικαταστήσουν τους σκλάβους τους», πρόσθεσε.
Ο Λούθιεν κατάλαβε ότι επαναλάμβανε τις απόψεις του Όλιβερ. Όλιβερ ντε Μπάροους, η ηθική μας συνείδηση! σκέφτηκε και τον έπιασε ρίγος με αυτήν τη σκέψη.
«Όχι», απάντησε ο Μπριντ’Αμούρ στη Σιόμπαν. «Οι Χιούγκοθ παραμένουν μακριά από τα παράλια, ακολουθούν τα σκάφη μας και θέλω να πιστεύω επίσης ότι δεν έχουν γίνει αντιληπτοί από τον Γκρινσπάροου. Δεν έχουν πάρει μέρος στις λίγες αψιμαχίες που έχουν γίνει ως τώρα, ούτε έχουν κάνει παράπονα γι’ αυτό το γεγονός στον καπετάνιο Λίρι».
Το νέο ήταν ευπρόσδεκτο παρ’ ότι απροσδόκητο. Ακόμη και ο Λούθιεν, που είχε πίστη στην ανακωχή, δεν περίμενε να φερθούν οι Χιούγκοθ τόσο καλά για τόσο μεγάλο διάστημα.
«Ο αδελφός σου ξέρει την αλήθεια, φυσικά», συνέχισε ο Μπριντ’Αμούρ. «Ξέρει ότι θέλουμε να κρατήσουμε τους αδίσταχτους Ισενλανδούς μακριά από τους αθώους. Αλλά ο Ίθαν διαβεβαίωσε τον βασιλιά Άσμουντ ότι ακολουθούν αυτή την πορεία στ’ ανοιχτά, για να μην αντιληφθεί ο Γκρινσπάροου τους νέους συμμάχους του Εριαντόρ».
«Κι ο Άσμουντ τον πιστεύει;» ρώτησε ο Λούθιεν με κάποια αμφιβολία.
«Οι Χιούγκοθ κάθονται φρόνιμα», απάντησε ο Μπριντ’Αμούρ, σαν να έλεγε ότι αυτό του ήταν αρκετό.
«Και ο δυτικός στόλος;» ρώτησε η Σιόμπαν. Η ανησυχία φαινόταν καθαρά στη φωνή της, όσο κι αν προσπάθησε να την κρύψει. Αυτό προκάλεσε ένα χαμόγελο στον Λούθιεν, καθώς προσπάθησε πάλι να φανταστεί τη Σιόμπαν και τον Όλιβερ δίπλα-δίπλα. Αυτή η εικόνα παραμερίστηκε αμέσως όμως, γιατί η αναφορά στον δυτικό στόλο έστειλε τη σκέψη του Λούθιεν στην Κατρίν. Υπενθυμίζοντας στον εαυτό του το καθήκον του, σήκωσε ψηλά το κεφάλι, αλλά δεν μπορούσε να διώξει τους φόβους για την αγαπημένη του. Δεν θα της ζητούσε ποτέ να μείνει έξω από την μάχη αφού ο αγώνας τους ήταν τόσο σημαντικός, αλλά θα ήθελε τουλάχιστον να την είχε δίπλα του για να ξέρει ανά πάσα στιγμή ότι είναι καλά. Ξαφνικά σκέφτηκε ότι ο Μπριντ’Αμούρ μπορεί να είχε στείλει σκόπιμα την Κατρίν μακριά του. Και ίσως αυτή η απόφασή του να ήταν σωστή. Πόσο καλά θα πολεμούσε ο Λούθιεν, πόσο πρόθυμος θα ήταν να οδηγήσει τις δυνάμεις του σε μια τολμηρή μάχη, αν ήξερε ότι η Κατρίν ήταν ανάμεσα στους στρατιώτες του; Ήταν ικανή πολεμίστρια, γι’ αυτό δεν χρειαζόταν κανέναν να την προσέχει αλλά, τόσο που την αγαπούσε, ήταν δυνατό να μην προσπαθούσε να την προστατέψει;