«Οι δυνάμεις του δυτικού στόλου έχουν ήδη έρθει από τις βορειοανατολικές περιοχές κι από τα τρία νησιά», τους πληροφόρησε ο Μπριντ’Αμούρ. «Έχουν συγκεντρωθεί στο Πορτ Τσάρλι και θα ξεκινήσουν το πρωί με την παλίρροια».
Ήταν καλύτερα και για τους δύο να είναι χωριστά σε τέτοιες στιγμές, παραδέχτηκε ο Λούθιεν, αλλά αυτό δεν τον βοήθησε να κατευνάσει τους φόβους του.
«Όλα είναι στη θέση τους, μια υπέροχη αρχή για την εκστρατεία!» είπε εύθυμα ο Μπριντ’Αμούρ με ένα πλατύ χαμόγελο.
Η συνάντηση τελείωσε με αυτήν τη δήλωση, αλλά καθώς έφευγαν ο Λούθιεν πρόσεξε την έκφραση ανησυχίας της Σιόμπαν και κατάλαβε ότι είχε κι αυτή την ίδια λαχτάρα για τον Όλιβερ, παρ’ ότι η σχέση της με τον χάφλινγκ ήταν τελείως διαφορετική. Ο Λούθιεν δεν είπε τίποτα για την κοινή τους έγνοια. Τι νόημα θα είχε;
«Στο Καρλάιλ!» είπε ξαφνικά, επαναλαμβάνοντας το σύνθημα των νάνων.
Η Σιόμπαν τον κοίταξε ξαφνιασμένη, έκφραση που έγινε μετά ικανοποίηση επειδή της είχε υπενθυμίσει τον καθήκον τους. «Θα πάω ανατολικά να δω αν είναι στη θέση τους οι φρουροί», είπε.
«Κι εγώ πάω δυτικά», απάντησε ο Λούθιεν και, με ένα ταυτόχρονο νεύμα, χώρισαν.
Ήθελαν και οι δύο να μείνουν μόνοι.
Το χαμόγελο του Μπριντ’Αμούρ εξαφανίστηκε μόλις μπήκε στη σκηνή του. Η εκστρατεία όντως είχε αρχίσει με ελπίδα και ενθουσιασμό, ενώ οι πρώτες τους νίκες ήταν εύκολες. Ο θρίαμβος επί των Πραιτωριανών Φρουρών στα βουνά ξεπερνούσε ακόμη και τις μεγαλύτερες προσδοκίες τους, όπως επίσης η συμπεριφορά των Χιούγκοθ. Αλλά ο Μπριντ’Αμούρ είχε μεγάλη πείρα, γι’ αυτό φρόντισε να μετριάσει τον ενθουσιασμό του. Οι δύο στόλοι του Εριαντόρ δεν είχαν συναντήσει ακόμη πολεμικά πλοία του Άβον και, μολονότι το Πρίνσταουν βρισκόταν στα πρόθυρα της παράδοσης (αν δεν είχε παραδοθεί ήδη), ο ίδιος ποτέ δεν περίμενε ότι αυτή η πόλη θα έπαιζε σημαντικό ρόλο. Σε τελική ανάλυση, το Εριαντόρ είχε ήδη κατακτήσει το Πρίνσταουν πριν την τελευταία συνθήκη, άλλωστε δεν υπήρχε φρουρά στην πόλη, ούτε κανένας από τους μάγους του Γκρινσπάροου.
Οι πρώτες νίκες ήταν όντως εύκολες, αλλά το ήξεραν ότι θα γινόταν αυτό, πριν ακόμη αρχίσει η εισβολή. Θα ήταν ανοησία λοιπόν να δείξουν υπερβολική αυτοπεποίθηση επειδή είχαν πετύχει μερικές αναμενόμενες νίκες.
Γιατί ο Μπριντ’Αμούρ ήξερε ότι ο δρόμος μπροστά τους θα γινόταν όλο δυσκολότερος.
Η κεντρική στρατιά γρήγορα θα κατέβαινε τον ποταμό Ντάνκερι, στην καρδιά του Άβον, συνεχίζοντας την προέλαση για το Γουόρτσεστερ.
«Γουόρτσεστερ…» είπε μεγαλόφωνα ο Μπριντ’Αμούρ. Είχε πάει πολλές φορές εκεί κατά την παλιά εποχή. Ήταν περισσότερο οχυρό παρά πόλη, με τείχη τόσο ψηλά όσο και τα τείχη του Καρλάιλ.
Αυτή η κάθοδός τους στις όχθες του Ντάνκερι θα έκανε τη μάχη τους με τους Πραιτωριανούς να μοιάζει με ασήμαντη αψιμαχία γιατί, όταν θα συναντούσαν οργανωμένη αντίσταση, κατά πάσα πιθανότητα ο εχθρός θα είχε ταυτόχρονα μεγάλη αριθμητική υπεροχή. Ακόμη και αν κατάφερναν να περάσουν, ακόμη και αν έπαιρναν το Γουόρτσεστερ, οι κουρασμένοι Εριαντοριανοί θα είχαν άλλα τριακόσια χιλιόμετρα σε εχθρικό έδαφος πριν φτάσουν στα ψηλά τείχη του οχυρωμένου Καρλάιλ.
Επίσης, οι προοπτικές για τον δυτικό εριαντοριανό στόλο φαίνονταν εξίσου άσχημες. Θα κατάφερναν τα σαράντα πολεμικά πλοία και τα αλιευτικά που τα συνόδευαν να επιζήσουν μετά το πέρασμά τους από τον στενό Πορθμό του Μαν ανάμεσα στις δυνάμεις του Μάνινγκτον και του Έρνφαστ; Το Μπαραντουίν δεν είχε παίξει μεγάλο ρόλο στις προετοιμασίες για τον πόλεμο, στην πραγματικότητα όμως το πράσινο νησί στα δυτικά διέθετε έναν στόλο μεγαλύτερο από του Εριαντόρ.
Κάτι ακόμη χειρότερο για τον Μπριντ’Αμούρ ήταν το μειονέκτημα που είχε η πλευρά του στον τομέα της μαγείας. Ήταν μόνος του, και το είδος της μαγείας που χρησιμοποιούσε, οι δυνάμεις που έπαιρνε από τα στοιχεία της φύσης —τον πύρινο ήλιο και τον άνεμο, τη δύναμη μιας καταιγίδας ή ενός δέντρου— βρισκόταν σε κάμψη εδώ και αιώνες. Τότε που αντιμετώπισε τον Πάραγκορ και τον δαίμονά του, κόντεψε να μην επιζήσει από τη σύγκρουση. Πώς θα τα πήγαινε ενάντια στους άλλους συμμάχους του Γκρινσπάροου με τις δαιμονικές τους δυνάμεις; Και πώς θα τα πήγαινε ενάντια στον ίδιο τον Γκρινσπάροου, που ήταν εξίσου ηλικιωμένος με τον ίδιο αλλά είχε παραμείνει ξύπνιος όλους αυτούς τους αιώνες αυξάνοντας τις δυνάμεις του;