[1042] SurPosteno 1937, n-ro 54 (jun.), p. 3.
[1043] Respe estis kaŝnomo de la germana komunisto August Schwenk, fuĝinta al Francio. Li estis unu el la kvin membroj de la IPE-sekretariaro elektita en la fondkongreso; de julio 1932 li estis redaktoro de Intemaciisto. Dum funkcis la IPE-oficejo en Nlmes (de novembro 1936), li estis ĝenerala sekretario.
[1044] Nikolao Ecert, „Konciza raporto pri la 3-a IPE-Kongreso", SurPosteno 1937, n-ro 56 (okt.), p. 5. - En la kongreso, kiun partoprenis kelkdek membroj de IPE, ĉefe el Francio, Britio, Belgio kaj Nederlando, Respe nomis la statutan punkton pri dialektika materiismo „nenecesa", ĉar mal- utila al la „varba k unuecfronta laboro" de IPE. A1 la kongreso venis arikoraŭ salutletero de SEU.
[1045] SurPosteno 1937, n-ro 52 (apr.), p. 2.
[1046] Konstitudo (Fundamenta Leĝo) de la Unio de Sovetaj Sodalismaj Res- pubtikoj; J. Stalin, Pri projekto de Konstitudo de U.S.S.R. ; J. Stalin, Paroladoj kaj intervjuoj, 1935-1936. - Temis pri malampleksaj broŝuroj.
[1047] „Sovetiaj k-doj pri SP", SurPosteno 1938, n-ro 59 (feb.), p. 6.
[1048] SurPosteno 1938, n-ro 60 (mar./apr.), p. 2.
[1049] Internada S.O.S. Bulteno 1936, n-ro 49 (dec.), p. 1.
[1050] Internada S.O.S. Bulteno 1937, n-ro 54 (majo), p. 3, lastfoje indikas la leningradan starion, jam kun la informo „programo nericevita".
[1051] InternadaS.O.S. Bulteno 1937, n-ro 58 (sept.), p. 2.
[1052] Internada S.O.S. Bulteno 1938, n-ro 62 (jan.), p. 3; kp. SennaduJo 14. 1937/38, p. 24.
[1053] Fĉdĉration Espĉrantiste Ouvridre.
[1054] Fĉdĉration des Espĉrantistes Prolĉtariens.
[1055] Sub la nomo „Fĉdĉration Espĉrantiste du Travail"; aliĝis ankaŭ belgaj grupoj, sed ne la socialista grupo ESFIO. La nova federacio unuigis 2000 membrojn. - Raporto kaj la teksto de alvoko estas en SurPosteno 1936, n-ro 45/46 (aŭg./sept.), p. 1.
[1056] JProtokolaro pri la XVI-a Kongreso de SAT en Manĉestro", SennaduJo 12.1935/36, p. 72.
[1057] N. Bartelmes, „La leriono de sukcesplena kongreso", Sennaciulo 12. 1935/36, p. 62. -Teksto de la „Gvidrezolucio" samloke.
[1058] IPE kompreneble parolis pri venko de „sektismo" en Manchester: „La lasta SAT-kongreso kaj unueca fronto", SurPosteno 1936, n-ro 47 (okt./ nov.), p. 3. - La 20an de julio 1936, unu semajnon post la franca unuiĝ- kongreso, la sekretariaro de IPE, montrante al tiu evento, estis propo- ninta en leteroj al ISE kaj SAT novajn traktadojn cele al unuecigo kaj en letero al UEA „la starigon de certgrada kooperado". La leteroj, subskri- bitaj de H. Homo (Muravkin), estas presitaj en SurPosteno 1936, n-ro 45/ 46 (aŭg./sept.), p. 2. Di estas la lasta komuniko de la leningrada IPE-cent- ro, publikigita en SurPosteno.
[1059] H. Cachon, „La unueco en Francio", Sennadulo 14. 1937/38, p. 42; „Raportaro de la Plenum-Komitato de SAT por la agadjaro 1937-38", samloke, p. 63-64; „Protokolaro pri la 18-a Kongreso de S. A.T. en Bru- selo", samloke, p. 89 (raporto de Barthelmess).
[1060] „Raportaro de la Plenum-Komitato de S.A.T. (1936-1937)", Sennadulo 13.1936/37, p. 49. - Por povi denove defendi la starpunkton de SAT en la franclingvaj regionoj, ekde oktobro 1937 estis eldonita la monata bulteno SAT-Amikaro.
[1061] Krome, pro sia organiza malfortiĝo IPE komencis esti simple ignorata de SAT. En novembro 1936 dissolviĝis la nederlanda IPE-sekcio: Sennadulo 13.1936/37, p. 15; SurPosteno 1936, n-ro 48 (dec.), p. 3.
[1062] Gladis Keable, „Por forta IPE", Sui Posteno 1937, n-ro 5 (jul.), p. 1. - Teksto de la nova statuto: SurPosteno 1938, n-ro 58 (jan.), p. 5-6; de la antaŭa statuto: Internaciisto 2. 1932, p. 90.
[1063] A.R., „Rimedo kaj celo", SurPosteno 1938, n-ro 59 (feb.), p. 1-2.
[1064] Plenumkomitato de IPE, „Alvoko al unueco", SurPosteno 1938, n-ro 63 (aŭg./sept.), p. 1.
[1065] La malaperon kaŭzis ĉefe, ke la franca sekcio kaj nederlandaj grupoj, krom BLEA la ĉefaj subtenantoj, en somero 1938 ĉesis fari pagojn: Kunli- gilo. Interna organo de IPE-Centro k Plenumkomitato de IPE (Lon- dono), sen dato (ĉ. komence de 1939), p. 6.
[1066] La cirkulero, kiu evidente estis destinita unue por la britaj IPE-anoj, por- tas la daton de 20-10-1938; kopion de la kvin dense tajpitaj paĝoj afable disponigis s-ino Ethel Prent. Partan esperantlingvan version (tri paĝoj) mi dankas al s-ro Edward Ockey.
[1067] Proksimume du jarojn antaŭe la brita IPE-sekcio sendis peticion al Komintern „pri subteno kaj rekomendo de Esperanto kiel interligilo la- borista", kun subskriboj de parlamentanoj kaj laboristaj gvidantoj: Sur Posteno 1936, n-ro 47 (okt./nov.), p. 1.
[1068] Eltiraĵoj aperis en Sennaciulo 15.1938/39, p. 25-26. -Similan argumenta- don havas la artikolo „Konstruu unuecon", en Ruĝa Esperantisto 1939, n-ro79(jan.), p. 1-2,9.
[1069] Plenum-Komitato de SAT, „Ni staras fortaj", SennaciuĴo lS. 1938/39, p. 25.
[1070] Oni ne povas nei, ke SAT subtaksis la progresemajn elementojn en la neŭtrala movado. La ŝajne pli realisma prijuĝo de IPE tamen venis tre malfrue (antaŭe ĝi agitis pli kontraŭ la „socialfaŝistoj" en SAT, ol por soli- dareco kontraŭ faŝismo) kaj krome estis troe diktita de taktikaj konside- roj. La tezo de Detlev Blanke („Internacio de Proleta Esperantistaro [IPE]", en: Socipolitikaj aspektoj de la Esperanto-movado, Budapest 1978, p. 57), ke IPE „savis la moralan vizaĝon de la internacia Esperanto- movado" en la faŝisma epoko, pro tio ne estas akceptebla. Notinde, Blanke mencias nek la persekutojn kontraŭ SEU nek la dissolvo-debaton enlPE.
[1070] J. Thompson, en Ruĝa Esperantisto 1939, n-ro 80 (feb.). p. 9.
[1071] T.S. Boag, samloke, p. 2.
[1072] Leslie Edmondson, en Ruĝa Esperantisto 1939, n-ro 81 (mar.), p. 2.
[1073] Fine de 1938 BLEA havis 222 membrojn; fakte, post la malapero de SEU ĝi estis la plej aktiva sekcio de IPE.
[1074] Teksto de la propono (kiun la estraro nomis „rezolucio") en Ruĝa Esper- antisto 1939, n-ro 79 (jan )» P- 9, kaj en Kunligilo (1939), p. 3. - Pli frue, en decembro 1938 jam likvidiĝis la belga sekcio: Kunligilo, p. 6.
[1075] 29 estis por likvido de BLEA kaj IPE, 117 kontraŭ: Ruĝa Esperantisto 1939, n-ro 82 (apr./majo), p. 1,4.
[1076] Sennadulo 15. 1938/39, p. 43; Ruĝa Esperantisto 1939, n-ro 82 (apr./ majo), p. 2. - Krom la franca, la norvega kaj la - neleĝa - portugala sek- cioj kondamnis la likvido-proponon. Ankaŭ estis kontraŭstaro inter sve- daj membroj de IPE; vd. la memorojn de Jim Hornd, „Pri IPE kaj PEK- laboro", Paco 1981, GDR-eldono, p. 33.