[1237] Sosjura (1898-1965) en la 1920aj jaroj estis multe ŝatata inter la junularo de Ukrainio.
[1238] S. Sinickij, „Ukrainskie pisateli ob esperanto", Meĵdunarodnyj jazyk 8. 1930, p. 267; kp. Sergio Siniclrij, „Ukrainiaj verlristoj pri esperanto", Internaciisto 1.1930/31, p. 164.
[1239] Mefdunarodnyj jazyk 8. 1930, p. 267; kp. R. Nikolskij, „Ĉu Esperanto povas esti ŝtata tingvo", Internaciisto 1931, n-ro 27/28 (nov.) p. 224.
[1240] EeP, p. 418-419. - Pri tio kp. Michel Duc Goninaz, Lingvoj, gentoj kaj lingva poUtiko, Lifcge 1974, p. 30-31.
[1241] S.P. Sinickij, „Pis'mo v redakciju" (Letero al la redakcio), Mefdunarod- nyjjazyk 9.1931, p. 124-125.
[1242] „Priznat\ a ne uglubljat' oŝibku" (Konfesi, sed ne pliprofundigi la era- ron), Meĵdunarodnyj jazyk 9. 1931, p. 125-128. - Ci-kuntekste estas notinda ankaŭ la postulo de NikoFskij (dum la 5a SEU-Kongreso) „starigi antaŭ ni pli serioze la studon de problemoj pri marksismo-leninismo. Pre- cipe grava estas la tasko bone kompreni la nacian politikon de la komu- nistapartio...": Bultenode CKSEU10.1931, p. 133.
[1242] Nekutime malkaŝa estis konstato, kiun faris en 1930 la lingvisto (kaj esperantisto) Lev Ĵirkov: .. rusa lingvo - lingvo de la revolucio - neniel povas fariĝi internacia, nur tial, ke ĝia gramatika strukturo estas tro mal- simpla kaj enhavas ecojn de granda arkaismo." (L. Ĵirkov, Kial venkis Esperanto? Studo, Leipzig 1931, p. 37; originalo: L. Ĵirkov, Poĉemu pobedil jazyk esperanto?, Moskva 1930, p. 30.)
[1243] „Pri kelkaj demandoj de la historio de bolŝevismo", Werke XIII76-91.
[1244] La brigadanoj estis G. Burljagov, A. Lobaĉev, M. Paŝĉenko kaj S. Podkaminer.
[1245] „Per fajro de senindulga memkritiko ni kontrolu la tutan fronton de nia la- borow, Bulteno de CK SEU11.1932, p. 13-14.
[1246] Teksto de la provizora statuo de ISLK: Alla nova etapo, Leipzig 1932, p. 53-55.
[1247] La alia eldonanto estis Internacia Asocio de Revoluciaj Esperanto- Veriristoj (IAREV).
[1248] „Krupnejŝaja pobeda" (Grandega venko), Meĵdunarodnyj jazyk 10. 1932, p. 97-99; „Marksisma lingvoscienco turnas sin vizaĝe al la problemo pri lingvo internacia", La Nova Etapo 1.1932, p. 115-116.
[1249] La direktoro de la instituto, Boĉaĉer, kaj speciala reprezentanto de Jazyk- front, Ivanov, salutparolis en la SEU-Kongreso fine de novembro 1931: Bulteno de CKSEU10.1931, p. 131.
[1250] E. Drezen, „SESR na jazykovednom fronte" (SEU en fronto lingvo- scienca), Mcfdunarodnyj jazyk 10.1932, p. 294.
Niasrie tiu traduko ne plu aperis, evidente pro la nova kampanjo kontraŭ Skrypnyk komencita en septembro 1932.
[1252] E. Spiridoviĉ, „La ,vera devizo por batalo' en la marks-leninisma lingvo- scienco", La Nova Etapo 1. 1932, p. 157-160. - Ojiginalo: „,Istinnyj lozung bor'by' v markso-leninskom jazykoznaniiM, Meĵdunarodnyj jazyk 10. 1932, p. 338-342.
[1253] La fakto, ke Esperanto estas facile lernebla, ne impresis la aŭtorojn, ĉar laŭ ili „la demando de facileco de lingvo ne havos decidan signifon sub la kondiĉoj de maksimuma kultura evoluinteco en la komunisma socio".
[1254] G.I. Gorbaĉenko, N.P. SineFnikova, T.A. Ŝub, „Vylazka burĵuaznoj agentury v jazykoznanii" (Atako de la burĝa agentejo en la lingvo- scienco), en: Protiv buiĵuaznoj kontrabandy v jazykoznanii (Kontraŭ burĝa kontrabandaĵo enla lingvoscienco), Leningrad 1932, p. 129-140.
[1254] A.P. Andreev, „Sovetskoe jazykoznanie za 15 letM (Soveta lingvoscienco dum 15 jaroj), Meĵdunarodnyj jazyk 10.1932, p. 289-290. - Jam pli frue la sama aŭtoro („Lingvo internaria laŭ la marksisma vidpunkto", La Nova Etapo 1.1932, p. 79) esprimis la opinion, ke la soveta Esperanto-movado dume apenaŭ povas atendi oficialan subtenon: „Predpa malhelpo estas en la nunaj politikaj cirkonstancoj, kiuj ne ebligas libere okupiĝi pri niaj ideologiaj ,superkonstruaĵoj'."
[1255] En aŭgusto 1934 estis fondita nova, unueca asocio de verkistoj.
[1256] „Politika raporto de la Centra Komitato al la 16a Partia Kongreso" (27-6- 1930), Werke XTT 323. - Tiu ĉi dialektika formulo rekte antaŭis la tezon cititan supre (p. 355), ke la florado de naciaj kulturoj celas prepari la kon- diĉojn por ilia formorto kaj kunfandiĝo.
[1257] En 1933 ankoraŭ aperis, kiel eldonaĵo de SEU, la artikol-kolekto Novye prob!emy jazykoznanija (Novaj problemoj de Hngvoscienco), Moskva 1933; kontribuaĵoj de Drezen, Spiridoviĉ, Loja, Ĵirkov k.a.
[1258] La7andejulio 1933.-Vd.lanekrologonenSennaciuIo9.1932/33,p. 108.
[1259] Stalin deklaris: „La ĉefa danĝero estas tiu, kontraŭ kiu oni ĉesis batali kaj kiun per tio oni lasis kreski al koAtraŭŝtata fenomeno." (Raporto al la 17a Partia Kongreso", Werke XIII317.)
[1260] Vd. ankaŭ „Tov. Skrypnik ob ĉsperanto", Meĵdunarodnyj jazyk 9. 1931, p. 216 (eltiraĵo el artikolo en BH'ŝovyk Ukrainy, n-ro 8,1931). - Certe ne estis hazardo, ke post la ekskomisariĝo de Skrypnyk ĉesis aperi la Esper- antaj resum-folioj La Vojo de Klerigo.
[1261] Kp. Jindrich Kucera, „Soviet nationality policy. The linguistic contro- versy", Problems ofCommunism 3. 1954, n-ro 2, p. 27.
[1262] B«ris G. Kolker, „Landa movado nun sur nova nivelo", esperanto 72. 1979, p. 163.
[1263] Vd. la memor-artikolojn de W. Vildebrand pri Muravkin kaj Batta en
DerEsperantist*. 1968, n-ro 22/23 (jun.), p. 11; 5.1969, n-ro 28/29 (feb./ mar.), p. 10-11.
[1264] N. Ŝtejnberg, „Eugen MiBalski", Nuntempa Bulgario 1968, n-ro 6, p. 45.
[1265] Aleksandro Logvin, Surla vivovojo. Poemoj, La Laguna 1964, p. 56.
[1266] Leteroj de E. Lanti, p. 129.
[1267] „Bulteno de I.E.L.", Esperanto Internacia 5.1941, p. 37.
[1268] Dum kongresa laborkunsido en Bern: Esperanto 40.1947, p. 133.
[1269] Zdenĉk Reziĉ, en La Esperantista Laboristo, n.s. 1950, n-ro 19 (jan./ feb.),p. 6.
[1270] Amo, „Konspirado de 1' silento", La Esperantista Laboristo, n.s. 1950, n-ro 21 (majo/jun.), p. 6.
[1271] Aludo al Lavrentij Berija, kiu estris la sekretan policon dum 15 jaroj. En 1953, post la morto de Stalin, li estis eksigita kaj mortpafita.
[1272] Erik Ekstrdm, „Kiel esperantisto-turisto en Sovet-Unio", La Espero 44. 1956, p. 115.
ĉiun esperantaĵon: Michel Potokin, „Letero el Siberio", Sennadulo 28. 1957, n-ro 4, p. 3.
[1274] Kp. Leonhard Schapiro, Die Geschicbte derKommunistiscben Partei der Sowjetunion, Frankfurt a.M. 1961, p. 428-429.