[1473] Edward F. James, „Soviet linguistic policy and the international language movement", International Language Review 1. 1955, n-ro 1 (okt./dec.), p. 10-12; Goodman, „World state and world language", p. 723-724.
[1474] A.S. Ĉikobava, „0 nekotoryh voprosah sovetskogo jazykoznanija" (Pri kelkaj demandoj de la soveta lingvoscienco), Pravda, 9-5-1950; germane en: Wolfgang Steinitz (red.), BeitrSge aus der sowjetischen Sprachwis- senschaft. Folge /, Berlin 1952, p. 17.
[1475] P. Balkanyi, „La Stalina lingvoscienco kaj Esperanto", La Esperantista Laboristo, n.s. 1951, n-ro 26 (mar./apr.), p. 1. - Laŭ BalkЈnyi, „multaj esperantistoj salutis kun ĝojo kaj atendemo la esprimojn de Stalin". Par- toj de la kontribuaĵoj de Stalin estis tradukitaj EŜperanten: Esperantista 6.1951, p. 10-12,33; Internada Kulturo 5.1950, n-ro 7/8, p/13-14.
[1476] Lakov, „Josif Visarionoviĉ Stalin", p. 4.
[1477] Fred Oelssner, Die Bedeutung der Aibeiten des Genossen Stalin ŭber den Mandsmus und die Fragen der Sprachwissenschaft fŭr die Entwkk- lung der Wissenschaften. /. Teil, scienca suplemento de Forum, kajero 15 (3-8-1951), p. 11.
[1478] Lakov, p. 4.
[1479] Kp. Benjamin Pinkus, „Soviet campaigns against ,Jewish nationalism' and ,cosmopolitism', 1946-1953", SovietJewish Affairs 4.1974, n-ro 2, p. 53-72. - Ĝis la interveno de Stalin en 1950, ankaŭ la marristoj denuncis siajn oponantojn kiel kosmopolitojn.
[1480] William Solzbacher, „It happened in Prague", American Esperanto Magazine 66.1952, p. 36.
[1481] Dum mallonga tempo, en 1947/48, kelkaj Esperanto-leteroj el Soveta Unio alvenis eksterlanden, eĉ okcidenten: Heroldo de Esperanto 23. 1947, n-ro 13 (1072), p. 2; Sennaciulo 19.1948, n-ro 11, p. 5; 20.1949, n-ro 4, p. 2.
[1482] Anatol Syromjatnikov, „Kreu amasan kulturan kontakton kun Sovjet- Unio!", Internacia Kulturo 3.1948, n-ro 4, p. 16.
[1483] Assen Grigorov, „Tri interparoloj kun Georgi Dimitrov", Internacia Kul- turo 4.1949, n-ro 7, p. 5. - En la sama numero aperis nekrologo pri Dimi- trov, kiu subite mortis komence de julio 1949 en Moskvo. Vd. ankaŭ Nikola Aleksiev, „Georgo Dimitrov pri la Esperanto-movado", en: Petra Radenkova, Georgo Dknitrov. Konciza biograSo, Sofio 1982, p. 5-9.
[1484] E-er, „Esperanto vivas malantaŭ la Fera Kurteno", Esperanto-Post 6. 1953, p. 113 (cito el informo de la Ministerio pri Popoia Klerigo).
[1485] Evidente aludo al Germana Esperanto-Asocio, kiu tiutempe havis sian sidejon en Munkeno.
[1486] Letero de la registaro de GDR al Unuiĝo de la Persekutitoj de la Nazia Reĝimo, de 4-11-1949; cit. S. Engholm, „Kie oni malhelpas esperanton", Malgranda Revuo 8. 1950, n-ro 1, p. 28-29.
[1487] Leipziger Volkszeitung, 1-12-1950; cit. Heroldo de Esperanto 26. 1951, n-ro 1 (1136), p. 2.
[1488] Persona komuniko de s-ro Ervin Fenyvesi, de 10-5-1981.
[1489] Paŭlo Balkinyi, „E1 Budapeŝto", Vomnibuso 10.1973, n-ro 5 (57), p. 11.
[1490] Kvankam en Pollando la premo de la ŝtato kontraŭ la movado estis mal- plej forta, ankaŭ tie troviĝis esperantistoj, kiuj - sensukcese - konsilis al la estraro de Asocio de Esperantistoj en Pollando dissotvi la organizajon: Bogdan Sadowski, „Dek jaroj de la Esperanto-movado en Popola Pol- lando**, Bulteno de Asodo de Esperandstoj en Pollando 1955, n-ro 12, p. 2.
[1491] A.D. Atanasov, Kelkajrememoroj, nepublikigita manuskripto, p. 5-6.
[1492] Laŭ la supozo de Kurisu, la leteron verkis Adolf Malfk, la lasta prezidanto de EAĈSR.
[1493] Kurisu krome estis membro de la Centra Komitato de Nova Japana Lite- ratura Asocio (Sin Nihon Bungaku Kai). Tiu ĉi organizaĵo de maldeks- traj, progresemaj literaturistoj havis interkonsenton kun koncerna in- stanco de Ĉehoslovakio pri reciproka tradukado kaj eldonadO de literatu- raj verkoj ambaŭiandaj.
[1494] Pri tiu leĝo kp. Kamar^t, p. 177-178.
.10-01 2(M
[1495] Antaŭ la rompiĝo de la rilatoj kun Soveta Unio en 1948, la entuziasmo de partiaj funkciuloj pri la rusa kiel lingvo de socialismo malhelpis ankaŭ la agadon de la esperantistoj en Jugoslavio: Peter Zlatnar, nIdeoj kaj agoj de esperantistoj en Jugoslavio", en: Franjo Vokoun (red.), Honorealili. Memoriibro pri falintaj esperantistoj 1941-1945, Zagreb 1976, p. 19.
[1496] Letero de la saksa Ministerio pri Popola Klerigo, de 24-1-1949.
[1497] En la ĉe&oslovaka dokumento „Respondo al japana amiko".
[1498] Samloke. - Vd. klopodon refuti la argumentojn de Travnfĉek: William Gilbert, „Esperanto kaj la rusa lingvo", Paco 1955, n-ro 23 (okt.), finna eldono, p. 4-5.
[1499] „Iskusstvennye jazykin (Artefaritaj lingvoj), BoVSaja sovetskaja enciklo- pedija. Dua eldono, vol. 18, Moskva 1953, p. 504-505. - Vd. ankaŭ la arti- kolon „Vsemirayj jazyk" (Tutmonda lingvo), vol. 9,1951, p. 306-307.
[1500] Letero de „Der Staatsanwalt der Deutschen Demokratischen Republik" al Max Hirsch, Bonnewitz apud Pirna, de 17-3-1955. -La leteron subskri- bis la prokuroro Reizmann.
[1501] Jarlibro de la Universala Esperanto-Asocio 1952. Dua parto, p. 32.
[1502] V&clav Rŭfiĉka, „Iom pri nia situacio en Dĉttn", La Pacdefendanto 1955, n-ro 37 (jan.), p. 5. -La esperantistoj deklaris sin nekompetentaj instrui la rusan lingvon.
[1503] Persona komuniko de s-ro Ervin Fenyvesi, de 10-5-1981.
[1504] Letero de Ludwig Schodl, mem eksaktivulo de GLEA, en La Pacdefen- danto 1955, n-ro 39 (mar.), p. 5 (parte represita en Sennaciulo 26.1955, n-ro 5 [600], p. 3). - Schodl ankaŭ mencias pri eksigo de partianoj, kiuj varbis por Esperanto.
[1505] J. Reininger en Sennaciulo 37.1966, p. 91.
[1506] „SAT restas por mi la sola organizo subteninda", Sennaciulo 28. 1957, n-ro 2 (621), p. 3. - Temas pri artikolo de GDR-ano, kiu ĉeestis en la fondkongreso de SAT (1921); li subskribis kiel „5incera Oferema Socia- listo".
[1507] Persona komuniko. (La hungaro daŭrigis la korespondadon.)
[1508] „Laborista esperantismo kaj SAT-aneco", ScnnaciuĴo 28. 1957, n-ro 5 (624), p. 7. - Kiam tiu ĉi artikolo estis denove aperigita kvin jarojn poste, la redakcio malkaŝis, ke ĝia aŭtoro estis la hungaro Imre Baranyai (1902- 1961), sub la pseŭdonimo Emba konata kiel proleta Esperanto-verkisto: SennaduĴo 33.1962, p. 46.
[1509] Samloke.
[1510] Heroldo de Esperanto 29.1953, n-ro 9 (1179), p. 2.
[1511] „Nefermita letero. A1 J.V. Stalin, Moskvo", Esperanto 45.1952, p. 163- 165; Sennadulo 23.1952, n-ro 6 (565), p. 5-6. - La instigo al tiu letero, kiu cetere estis la unua komuna deklaro de UEA kaj SAT, venis de la pola esperantisto Antoni Czubryfiski: Cirkulero de E. Malmgren al la estrara- noj de UEA, de 18-9-1951 (Malmgren unue hezitis sekvi la rekomendon).