мы папрасілі прабачэння
яны рассмяяліся
і падаліся у бок меднай гары, прыхапіўшы з сабой нашы языкі
нам засталося адно :
мы збіралі іх засохлых на сонцапёку і плялі кошыкі
Akute - Агонь
♪
а яшчэ пісаць і крэсліць
пальцамі валасы
каб павыдзіраць дарэшты
і без таго слабыя мае
а пасля за твае вазьмуся
цяпер нашы чарапкі належаць да
культуры штрыхаванай керамікі
гаршчок збан гляк
la poesie est morte
the poetry is dead
die poesie ist tot
паэзія — мярцвяк
*
мяне ў дзяцінстве маці называла — ляля
адтуліна ў радужнай абалонцы, праз якую пранікае святло ўнутр вока :
зрэнка ж. памянш. — паўн.-зах. з., Сен., Слаўг., Касц. <…> чалавечак
м. — гродз.-бар. г., зах.-пал. г., Гарад., Бярэз., Пух., Бабр. <…> лялька ж.,
лялячка ж. памянш. — паўн.-зах. з., Саліг., Жытк.
Тэматычны слоўнік «Чалавек»
пакажы, што ты хаваеш у руцэ
пальчыкі быццам у лялькі, зробленае з кавалачкаў крэйды
і чым даўжэй яна водзіць рукой па маіх валасах
карацеюць ейныя пальцы, сціраюцца, спісваюцца
а я сівею
ножкі ейныя, калі танчыць, пакідаюць малюнкі
а трохі пазней, як не стане грошай, мы ўладкуем цябе на працу
ты будзеш наносіць разметку
[куды дагэтуль не заязджала кола машыны]
толькі цяпер я разумею, чаму яна не ўмее плаваць
[чаму ты не ўмееш плаваць, лялечка]
крэйду лёгка пакрыўдзіць
крохкая
хто цябе сабраў з крэйдзінак? што засталіся ў зарослых імхом класах
закаціліся пад настаўніцкі стол
старыя драўляныя дошкі пакрыла зяленіва, нехта ўпрыгожыў маем
лабірынты шчылінак у зацёртым паркеце, пісягі
ляцелі сарокі, ухапілі ўрокі
я чуў, што на моры на кіяне стаіць белы камень
дзяды над морам праляталі, іхныя слёзкі на камень упалі
ты адтуль?
я хвалююся, калі ты пячэш што-колечы з мукі, я баюся
каб ты не заблукала ў ёй, не схавалася
а печыва тваё заўсёды з такім чароўным смакам
а раптам гэта ты штораз крышку сябе ў цеста крышыла?
а разынкі ў пірагу — гэта твае зрэнкі? чалавечкі? лялечкі?
*
скокну скрозь
скокну праз
скокну цераз
купальскае вогнішча майго акна
у тую хвіліну, калі мы прызначылі сустрэцца
гэтым скокам я абміну пад’езд
гэтым скокам распачну спазненне
ты ж казала : не трэба на палову — спознішся
я абяцаў
бегчы буду
бег не ўратуе
усё ж прыйду, як звычайна, не ў час
глюкане ліфт : давязе да сёмага, на восьмае неба — пешшу
непрыстойна завалюся ў пакой
прылягу на табой не любімыя
твае няпэўныя, няўпэўненыя валасы
што вагаюцца між быць
простымі ці няпростымі
тады будуць, як я люблю
схаваюся ў іх цалкам
ды засну пад гукі аргана вершаў някласіка ў тваім выкананні
і пах дражджэй станецца ладану пахам
і ты мяне адпяеш
калыханка пра рыбіну [♪]
вазьмі мяне на рукі і занясі туды
у княства, дзе не ловіць мабільны тэлефон
дзе вуліцы брукуюць бульбай ды яблыкам
а на правым крысе твайго паліта
а на правым крысе яго паліта
жывуць казкі
ужо на даляглядзе, здымай абутак
кладзі мяне ў пантофлю дый сама лягай
плывем пад бзззз пчолкі па густасеянай расе
а на левым крысе твайго паліта
а на нейкім крысе яго паліта
дом пчалярскі
тут кнігі пішуць галубы
люлі-люлі-люлі
прыляцелі гулі
селі на варотах
у чырвоных ботах
гэткія ж як боты
кніжак пераплёты
жаўцее самотная рыбіна ў сажалцы
скідае луску, а тая ўсплывае
прыкідаецца лісцём апалым