— За сваю няўдачу землякам аддзячу! — сказаў Рэзун і пачаў пісаць даносы на сваіх. Еўропа запляскала. Брава, Woloda\
Муляла імя, дадзенае бацькамі ў гонар Ільіча, прозвішча па іншай прычыне націрала мазалі на глуздах. Назавуся Віктарам (Пераможцам) Суворавым! — прыйшло азарэнне.
— Very good! — адобрылі еўрапейкі. — І love you, Victor!
— Rezun kaputt! — раўнулі еўрапейцы. — Heil Suvoroff!
І паплылі ў свет выкрывальныя творы Суворава. Свет
аб'явіў аўтара геніяльным пісьменнікам. А яму ўсё мала. Вырашыў пранікнуць у муміфікаваныя глузды Сталіна. З засушаных звілін выдабыў супертайную задуму правадыра. Так нарадзіўся Дзень „М”.
Калі за гэты подзвіг Сувораў не стаў нобелеўскім лаўрэатам, значыць, шведы непрыхільна паставіліся да шэдэўра. Або не паверылі пярэкруту. А я на нейкі момант увайшоў у другое жыццё. „М” — гэта ж пачатак канца Еўропы! На жаль, не дачакаліся мы гэтага дня. Чырвоная Армія, ачышчаючы будучы тэатр вайны, выразала на глыбіню 100 км ад граніцы мясцовае насельніцтва. Пагалоўна. Ад нашай крыві пачырванела Падляшша і Панямонне, Буг адслонены. Ніякіх умацаванняў. Знялі нават пагранічнікаў. Азіяцкая арда нацэлена на Еўропу. Спружынілася ў чаканні дня „М” (5 ліпеня 1941 г.).
— Хто ж мы такія? — пачулася ніўскае пытанне. — І ў другім пераўвасабленні тутэйшыя? А ўсё-такі цікава, каго 22 чэрвеня вызваляў Гітлер?
— Каб розумам абхапіць неабхопнае, трэба дарасці да генія, — параіць Куптэль.
Будзем старацца. Толькі глузды вярэдзіць паскудная думка: ці гэты Рэзун не з беларусаў? На такую выснову штурхае прозвішча і від геніяльнасці. Толькі мы здольны так паганіць сваё, сваіх і сябе. Тут мы геніяльныя ад роду, ад пачатку адхілены ў непрадбачанае.
Цыклафрэнія
Цыклафрэнія (маніякальна-дэпрэсіўны псіхоз) сярод высокаарганізаваных млекакормячых — пашыраная хвароба. Асабліва ўпадабала яна творцаў. Як даказвае навука, мастацкі атрад прыматаў ад 10 да 30 разоў часцей, чым іншыя гомасапуны, з'яўляецца яе носьбітам. А сярод абранцаў рэй водзяць акцёры (17 працэнтаў) і паэты (13 працэнтаў).
Цыклафрэнікі бавяць час між узлётамі і ўпадкамі. У залежнасці ад „фазы” бурляць кіпучай энергіяй або патанаюць у безнадзейнай роспачы. Між крайнасцямі захоўваюцца зусім нармальна. У стане ўзлёту мастак, перапоўнены бязмежнай верай ва ўласныя сілы, ломіць бар'еры мастацтва і прарываецца ў невядомую прастору. І ў мазгах творцы ўзнікаюць нечаканыя асацыяцыі — звычайнае пераўтвараецца ў нязвыклае. Скажаце: і добра, гэта і з'яўляецца эсенцыяй мастацтва.
Добра, калі мастак застаецца мастаком. А калі ён стане прэзідэнтам, як акцёр Рэйган? Тады мірнае зорнае неба можа пераўтварыцца ў зорную вайну. Вось дзе наша самая вялікая немач: палітыкі не нараджаюцца палітыкамі, яны імі становяцца. Сёння ён асенізатар, а заўтра — фюрэр, як жывапісец Гітлер ці паэт Пол Пот. І замест прыбіраць гарадскі клазет, пачне чысціць краіну, а то і свет. Між „фазамі” ён нармальны. Часам нават дзіця пагладзіць па галоўцы, усміхнецца да нас пластмасавай усмешкай. Гарантыі на аздараўленне аднак не дае.
Уся надзея ў кучаравай „Дольцы”.
Чалавек-зло
Было на Блізкім Усходзе. У ІІІ ст. нарадзіўся аўтар Кнігі гігантаў, напаўлегендарны Мані. Заснаваў ён вучэнне аб першапачатковасці і неадольнасці зла. Зло незалежнае ад дабра. І роўнае яму, як па ўзросце, так і па сіле. Гісторыя — барацьба святла і цемры, дабра і зла, Бога і чорта. Чалавек дваісты: створаны пеклам, але ў сааўтарстве з небам. Адсюль — усё зло ад чалавека. Чалавек — зло. Вучэнне жывучае. Пашырылася і апанавала блакітную планету. Мы ў аблозе маніхеяў. Будзьма чуйнымі!
Калі вы прачытаеце, што ў Беларусі ўсё зло ад Лукашэнкі, ведайце — напісаў гэта запраграмаваны пад „Рацыю” маніхей. Лукашэнка — чалавек. Лукашэнка — зло. Калі святар корань зла шукае ў іншаверцу, ведайце — прапаведуе блаславёны маніхей. Іншаверац — чалавек. Іншаверац — зло. Калі ўбачыце ў тэлевізары палітыка, які з іскрамі ў вачах звальвае свае грахі на плечы праціўніка, ведайце — гэта ідэйны маніхей. Праціўнік — чалавек. Праціўнік — зло. Калі ж пачуеце, што я стаў асатанелым ворагам Барскага, ведайце — вестку пусціў жалю варты маніхей.
З Новага Свету
(прэс-агляд)
На кангрэсе Амерыканскай Асацыяцыі Славянаведаў (AAASS), які прайшоў у Бока Ратон, Фларыда, было ўсяго 1300 удзельнікаў. Значнай перашкодай правядзення кангрэса стаўся ўраган „Жорж”, дзеля якога шмат хто не здолеў прыехаць на кангрэс.
Славянам усюды вецер у вочы. Аднак наймацней дзьме беларусам. У беларускай сесіі ўзяло ўдзел (толькі — аж?) 16 асобаў.